Hey, who are you?

Met soepele pasjes trippelde een witte poes langs de rivier. Haar oren waren vrolijk naar voren gericht, haar humeur kon gewoon niet meer stuk. Ze kon ook niet trotser zijn, ze was nu een Apprentice met een mentor. En wat voor een mentor! De deputy as haar mentor geworden en nu was ze vastbesloten om een geweldige Apprentice te worden en een waardevolle warrior. Soepel versnelde de jonge poes haar passen en begon te rennen. Door haar witte vacht leek het net alsof er een grote streep over de grond vloog. En als ze stond leek het net alsof je naar een sneeuwvlokje keek. Daarom droeg ze ook de naam Snowpaw. Langzaam ging het poesje toch weer lopen en keek naar de rivier. Langzaam kwam het jonge witte poesje tot stilstand en keerde zich naar de rivier. Ze stapte naar voren en keek naar het heldeblauwe water. In de weerspiegeling zag ze zichzelf, een witte poes met blauwe ogen. Voorzichtig deed ze nog een stap naar voren en boog haar kop weer.
Een geschokte kreet verliet haar mond toen ineens de grond onde haar pootjes verdween en ze in de rivier viel. Onmiddelijk begon ze wild te trappelen met haar witte pootjes en probeerde haar kop weer boven het water te krijgen. even zette ze haar kaken strak op elkaar, ze was een RiverClan kat. Dit moest ze kunnen redden. langzaam en met veel moeite zwom ze naar de kant van de rivier. Snel klom ze op de kant en keek om zich heen. Tot haar schrik besefte ze dat dit niet meer de RiverClan kant van de rivier was. Ze was in ThunderClan territoria! Geschrokken keek ze om zich heen en schudde snel haar vacht uit. Ze draaide zich om, om naar een weg terug te zoeken zonder een natte pels te krijgen. Langzaam deed ze een stap naar voren, maar stopte zodra een onbekende geur haar neus binnendrong. Geschrokken draaide ze haar kop om en dook in elkaar. Ze wilde nu echt geen problemen veroorzaken. Voorzichtig keek ze de kant van de onbekende, maar overduidelijke ThunderClangeur.

-Moonpaw only! En wat later Dreamheart-

Moonpaw as juist terug van het jagen aan de grens met de rivier. Hij besloot om nog maar een omweg te maken om nog wat te jagen. Tijdens de toch had hij tijd om na te denken. Hij was nu een maan ongeveer apprentices en hij was goed bezig. Zijn jachttechnieken werden iedere dag beter en hij kende het territorium zo goed. Beter dan sommige Warriors, al zou hij dat natuurlijk niet zeggen in de buurt van de scherpe klauwen die dezelfde Warriors vergezelden! Hij had zijn beste vrienden, Brightpaw en hij kende de andere apprentices redelijk goed. Maar zij kwamen bijna allemaal uit hetzelfde nest, dus daar was wel een verschil tussen. Maar zoveel maakte het niet uit. Hij had een geweldige deputy, Fireheart en Bluestar. Sommige katten keken verontwaardigt dat een vroegere poesiepoes Deputy was geworden, maar daar deed Moonpaw niet aan mee. Ondertussen was hij bij de rivier aan gekomen. Het water was hier in beetje in versnelling wist hij, maar verderop werd hij weer rustig. Moonpaw ging bij de oever zitten en spitste zijn oren. Een zacht gekrabbel o de oever bereikte zijn oren en zijn ogen flitsen open. Ietsje naar recht zag hij een waterrat op de oever krabbelen. Voorzichtig plaatste hij zijn gewicht naar zijn flanken en sloop naderbij. De rat had nog steeds niets door. Met een sprong schepte hij het beestje op en voor het de grond raakte sprong hij opnieuw en maakte met een dodelijke beet een einde aan de waterrat. Vrolijk over de goede vangst schopte hij er wat aarde over en concentreerde zich op de volgende prooi. Zo ging hij nog drie muizen en een waterrat door tot hij een krijs hoorde. Moonpaw spitste zijn oren en keek om zich heen. Vlug liep hij de oever op en keek verwilderd om zich heen. Tot hij een witte vacht wild om zich heen zag trappen. Hij bleef staan, paniekreactie. Hij was een ThunderClankat, die zwommen niet, alleen in noodgevallen. En dit was er duidelijk een, maar dat veranderde niets aan het feit dat Moonpaw niet of moeilijk kon zwemmen. Hij verloor de kat uit het oog. Moonpaw bewoog langzaam zijn hoofd en begon in de richting te rennen waar de kat naartoe was gestroomd. In de buurt van waar hij zijn prooi had begraven rook hij uiteindelijk zwakke maar duidelijk RiverClangeur. Voorzichtig stapte hij door de struik en ging naar de kat toe. Het was een sneeuwwitte poes. Ze ademde nog, en was duidelijk in schok. 'Hey, gaat het?' Vroeg Moonpaw ongerust. Dit was misschien wel RiverClan, maar hij was niet de kat die dan een andere Clankat zou aanvallen, of zelfs wegjagen. 'Ik ben Moonpaw, ThunderClan.' Dat laatste was niet nodig geweest, ze zou hert wel geroken hebben. 'Zeker dat alles oke is?' Vroeg hij toch maar eens.

Snowpaw was nog nooit zo kwaad op zichzelf geweest. Hoe kon ze niet hebben opgelet, hoe kon ze zomaar het water in zijn gevallen. Ze snoof even en zuchtte kort. Nog altijd staarde ze naar de kant van de ThunderClangeur. Wie zou daar staan wachten? Toen stapte er een kat uit de bosjes. Het bleek een zilverkleurige kater te zijn. En als ze goed keek was hij niet veel ouder dan dat zij was. ''Hey, gaat het?'' Vroeg de onbekende kater ongerust.Ze keek hem recht aan met haar helderblauwe ogen en knikte toen langzaam. Ze vroeg zich af waarom hij haar niet aanviel, ze was ten slotte toch een vijand? Even schudde ze verbaasd haar kop en keek opnieuw naar de kater voor haar. ''Ik ben Moonpaw, ThunderClan.'' Zei de kater, dat ThunderClan hoefde hij er niet achteraan te zeggen, dat wist ze ook wel. ''Zeker dat alles oke is?'' Vroeg de kater die zich net voorstelde als Moonpaw. Hij was dus net als zij een apprentice. Opnieuw knikte ze en schudde zich weer even uit. '' Ja, het gaat wel weer denk ik,'' murmelde de jonge sneeuwwitte poes en keek weer op naar de ThunderClan apprentice. '' Ik ben Snowpaw van de RiverClan.'' Zei ze toen met een stem die iets meer kracht uitte. Snel gaf ze twee korte likken over haar flank en keek Moonpaw toen verontschuldigend aan. '' Sorry, ik hoor hier niet te zijn.'' Verontschuldigde ze zich. '' Maar ik wist niet dat dit de ThunderClan kant van de rivier was. Ik lette gewoon niet op en zocht gewoon de dichtsbijzijnde kant op.'' Ze wiebelde even met haar witte oren en deed voor de zekerheid een stap achteruit. Ze was toch wel een beetje bang, wat als er nu ineens een gevaarlijke ThunderClan warrior opdook uit de bosjes? Dan zou ze echt zwaar in de problemen zitten,wat als ze net zoals haar ouders zou eindigen in StarClan? Opnieuw schudde ze haar witte kop, nee als er nu een Warrior zou komen zou ze gewoon weer de rivier inspringen. Haar blik richtte ze en naar de overkant en keek naar de plek waar ze viel. Opnieuw zuchtte ze en keerde haar kop weer naar Moonpaw. Gespannen wachtte ze op een reactie van de kater en maakte zich iets kleiner. Dat was gelukkig niet zo moeilijk, ze was gelukkig al niet zo groot. Maar toch...

De poes leek verbaast dat hij haar niet aan stukken scheurde. Ze schudde de druppels an haar sneeuwwitte vacht. '' Ja, het gaat wel weer denk ik,'' murmelde de jonge sneeuwwitte poes en keek weer op naar de ThunderClan apprentice. '' Ik ben Snowpaw van de RiverClan.'' Zei ze toen met een stem die iets meer kracht uitte. Snel gaf ze twee korte likken over haar flank en keek Moonpaw toen verontschuldigend aan. '' Sorry, ik hoor hier niet te zijn.'' Verontschuldigde ze zich. '' Maar ik wist niet dat dit de ThunderClan kant van de rivier was. Ik lette gewoon niet op en zocht gewoon de dichtsbijzijnde kant op.'' Ze wiebelde even met haar witte oren en deed voor de zekerheid een stap achteruit. Moonpaw knikte, dat lwam overeen met wat hij gezien en gehoord had van de oever. Al was ze enigsinds gerustgestelt door Moonpaw kalme reactie, leek ze toch bang voor andere Warriors. Maar Moonpaw kon het ruikern als er één aankwam, en ze stonden uit de wind. Geen enkel probleem! Ze keek om zich heen, maar vooral naar het RiverClanterritorium. Ze was duidelijk niet op haar gemak. 'Ja, ik hoorde je kreet, en zag je in de rivier vallen. Sorry dat ik niets deed, maar ik kan niet zwemmen!' Verontschuldigde hij zich. Moonpaw had een veel de lange dikke vacht voor de rivier. Zijn vacht hield het water vast, waardoor hi snel zou zinken als hij zich in het water zou begeven. Hij keek de poes aan. Blauwe ogen keken een moment in blauwe ogen. Maar die van haar waren lichter, of het kwam door haar vacht.

[Moonpaw is zo meega beleefd, xP]

De kater knikte even en een kon de witte poes opgelucht ademhalen. Het laatste was ze nu wilde was in de problemen raken, dan zou ze zich voor altijd schamen. Ze wist nu wel dat de apprentice haar niks zou doen, maar een warrior zou haar werkelijk aan stukken scheuren. Zelf moest ze ook oppassen dat er geen RiverClan katten kwamen, dan was ze ook in de problemen, en niet alleen zei maar ook Moonpaw was dan in de problemen. Dat wilde ze echt niet, dat zou ze zichzelf nooit kunnen vergeven. ''Ja, ik hoorde je kreet, en zag je in de rivier vallen. Sorry dat ik niets deed, maar ik kan niet zwemmen!'' Verontsculdigde de kater zich en Snowpaw kon het toch niet laten om even te grinniken. '' Ik snap het wel hoor, met die pels van jou zak je best snel weg,'' ze begon zich iets meer op haar gemak te voelen. Ze wist niet waarom, misschien omdat er geen dreiging was, ofmisschien omdat Moonpaw gewoon aardig tegen haar was. '' En vergeet niet dat wij als RiverClankatten het best kunnen zwemmen hé, althans de meeste dan.'' Ze grijnsde onbewust even en legde haar staart om haar poten en begon haar vacht een beetje droog te wassen. '' Niet dat iemand je het kwalijk zal nemen, niet iederen zal kunnen zwemmen.'' Zodra ze opkeek om hem weer aan te kijken keek ze in twee blauwe ogen, die van hem waren iets donkerder maar ze waren echt blauw. Een voorzichtige glimlach ontstond rond haar snuit en ze ging normaal zitten. Hij was best aardig, als je even vergat dat ze allebei in een andere Clan zaten. Ze maakte graag vrienden, misschien kon ze vanaf vandaag Moonpaw ook als een vriend beschouwen..

-kan toch? xD Snowie is echt zo'n mutsje-

Dreamheart liep door het bos. Ze zocht prooi voor de Clan. Er waren veel prooi geuren maar tot Dreamheart's ongenoegen waren ze allemaal oud. Steeds dieper kwam ze in het territorium en steeds dichter bij de rivier. Een koel briesje streek door haar vacht en bracht heerlijke geuren met zich mee. Maar niets vers. Dreamheart voelde zichzelf geïrriteerd worden. "Dan maar vis." Dacht ze zacht. Het was nog een ver stuk naar de rivier en ze besloot het maar te rennen. Haar lichte pootjes suisde over de natte grond. Ze kwam sneller als verwacht. Dreamheart keek naar het zacht stromende water. Ze was op het rustige deel van de rivier beland. Ze ging voorover liggen en toen ze net haar poot in het water wou slaan kwam opeens een bekende geur haar neusgaten binnen. Snowpaw! Haar zusje liep rond bij de rivier. Dreamheart liep op de geur af. Ze zag Snowpaw niet maar het geurspoor was toch nieuw. Dreamheart wou zich omdraaien maar toen rook ze een geur die ze eerder had geroken. De Thunderclan apprentice Moonpaw. Dreamhearts haren gingen omhoog staan en ze draaide zich om naar de overkant van de rivier. Ze wou wat blazen naar de kat die haar eerdere waarschuwing niet had gevolgd. Maar tot haar schrik zag ze het al te bekende witte katje bij de kater zitten. "Snowpaw!" Riep Dreamheart van schrik uit. Ze zetten haar vacht omhoog en sloeg haar nagels uit. "Wat doe jij bij Thunderclan gebied." Siste de poes boos.

Snowpaw knkite begrijpend, ze grinnikte even. ' Ik snap het wel hoor, met die pels van jou zak je best snel weg,'' ze begon zich iets meer op haar gemak te voelen. En vergeet niet dat wij als RiverClankatten het best kunnen zwemmen hé, althans de meeste dan.'' Moonpaw grijnsde, die Riverclanpoes was de ergste niet! '' Niet dat iemand je het kwalijk zal nemen, niet iederen zal kunnen zwemmen.' Ze keken even in elkaar blauwe ogen, toen wende Moonpaw zijn blik af. 'Wel, je moet straks wel je geur afwassen. We willen allebij niet in de problemen komen toch?' Glimlachte hij. Moonpaw hield van avontuur en mysteries, maar dat betekende niet dat hij daarom straf moest krijgen! 'Ik bedoel, de ThunderClangeur, die hier in de lucht hangt!' Verduidelijkte hij. Moonpaw zuchte en keek naar de rivier, de stroming lag er hier nogal argwanend rustig bij, als je bedacht wat er even verderop voor versnellingen waren! Hij proefde de lucht en ontdekte tal van geuren waarin een hem bijzonder opviel. RiverClan, maar overduidelijk. Moonpaw staarde geschrokken naar de overkant van de rivier. Een gevlekte poes verscheen vanuit het struikgewas en blies boos naar Snowpaw en Moonpaw. Hij kon zichzelf wel voor de kop slaan, zaten ze hier misschien veilig voor anderen ThunderClankatten, maar midden in het uitzicht van de RiverClan! "Snowpaw!" Riep Dreamheart van schrik uit. Ze zetten haar vacht omhoog en sloeg haar nagels uit. "Wat doe jij bij Thunderclan gebied." Siste de poes boos. Moonpaw keek vreemd naar Snowpaw, hij wist niet dat deze twee poezen elkaar kenden! 'Wacht Dreamheart! Het is een misverstand!' Riep hij dan maar ook snel. 'Het is niet wat je denkt!' Moonpaw deed een paar stappen naar voren, compleet ontspannen om te laten zien dat hij geen kwaad in zin had.

[Bleh, Moonpaw is ook al zo'n muts in dit topic! Arme Snow, krijgt ze een hartverlamming! xD]

Snowpaw keek Moonpaw aan en zag dat hij zijn blik afwendde ''Wel, je moet straks wel je geur afwassen. We willen allebij niet in de problemen komen toch?'' Zei Moonpaw glimlachend en ze knikte. Ze wist dat gelukkig wel, maar anders zou ze zeker weten. Ze wist nu echt zeker dat ze een enorme preek zou krijgen als ze haar zagen. ''Ik bedoel, de ThunderClangeur, die hier in de lucht hangt!'' Ze knikte. '' Jah, ik snap het hoor.'' Zei ze grinnikend en keek de kater weer aan. Ze merkte dat Moonpaw geschrokken naar de overkant van de rivier keek, en nog voordat ze om kon kijken klonk een maar al te bekende stem. "Snowpaw!" Riep Dreamheart geschokt uit. Ze herkende de stem van haar zus en draaide zich geschrokken om. '' Dreamheart!'' Mauwde ze zwaar geschrokken en keek haar zus aan. "Wat doe jij bij Thunderclan gebied." Siste haar zus boos en meteen zakte het witte poesje door haar poten en legden haar oren plat opzij. Ze merkte dat Moonpaw raar naar haar keek, hij wist natuurlijk niet dat Dreamheart haar zus was. ''Wacht Dreamheart! Het is een misverstand!'' Riep Moonpaw snel en even keek ze hem verbaasd aan. Kende hij haar zus? ''Het is niet wat je denkt!'' Ze zag hoe Moonpaw een paar stappen naar voren deed. Langzaam stond Snowpaw nu zelf ook op. '' Het was een ongeluk Dreamheart!'' Riep ze met een stem waarin duidelijk de schrik en zelfs angst te horen was. '' Ik... Ik viel in de rivier en klom per ongeluk aan de verkeerde kant weer omhoog.'' Riep ze met een onvaste stem en keek naar haar witte voetjes. al dacht ze dat het beter was geweest als ze haar mond had gehouden. Ze voelde haar hart bonzen in haar keel, in stilt telde ze elke hartslag. Ze was bang, al wist ze niet helemaal waarvoor. Ze keek weer naar Moonpaw, hij leek zo ontspannen, ze snapte het gewon niet meer. Vanaf de kant waar ze stond keek ze haar zus smekend aan, ze wilde niet dat ze bozer op haar zou worden of het misschien aan Stomtail zou vertellen. Wat zou hij dan gaan doen met haar? Zou ze uit de Clan gezet worden? Dat wilde ze echt niet, ze kon niet alleen leven. Niet zonder vrienden, of haar zus..

Ze moest lachen om zijn onhandigheid. Moonpaw was een beetje aan het sukkelen, en hij had dat maar al te goed zelf door! Hij grijsde dus half naar zijn nieuwe vriendin. Tot het verbroken werd door de ruwe tussenkomst van Dreamheart. Ze blies boos naar hun twee, Moonpaw was redelijk bang voor de gevlekte poes. Eerst was hij haar tegengekomen met haar vriend, die blijkbaar een hekel aan de ThunderClan. En toen zag zij natuurlijk weer uitgerekend hem met een Clangenoot van haar. HIj vroeg af wat ze nu over hem aan het denken was. En wat ze nog meer van hem dacht toen ze hem met Snowpaw zag. Ze leken allebij zeer geschrokken, zij omdat ze betrapt was door een Clangenoot, Dreamheart omdat ze Moonpaw twee keer op een dag zag dicht bij de riverClan grens. Snowpaw begon zichzelf al te verdedigen. ' Het was een ongeluk Dreamheart!'' Riep ze met een stem waarin duidelijk de schrik en zelfs angst te horen was. '' Ik... Ik viel in de rivier en klom per ongeluk aan de verkeerde kant weer omhoog.'' Riep ze met een onvaste stem en keek naar haar witte voetjes. al dacht ze dat het beter was geweest als ze haar mond had gehouden. Moonpaw zag wel dat ze zich niet op haar gemak voelde, maar hij besloot om maar niets te zeggen, omdat hij het dan waarschijnlijk erger zou maken. 'Snowpaw, misschien moeten we maar beter afscheid nemen!' Miauwde Moonpaw tegen zijn nieuwe vriendin. HIj vond het echt spijtig dat hij haar niet beter zou leren kennen. En dat kon je zien. 'Volgende Grote vergadering?' Vroeg hij bijna smekend.

[Moony is zo'n muts bij Snowpaw, hoe komt dat toch? xD]

Dreamheart gromde bij de uitleg van Moonpaw en Snowpaw. "Snowpaw, denk je dat je terug kan zwemmen?" Haar stem klonk zacht naar haar zusje maar er zat toch een harde ondertoon in die ze niet kon weghouden. "En jij Moonpaw, had ik niet gezegd dat je jezelf hier niet meer moest vertonen. Als het niet aan jou had gelegen stond Snowpaw nu alweer veilig aan Riverclankant." Ze sloeg haar klouwen in en uit tijdens haar zin en keek naar Moonpaw. Dreamheart keek schuin naar haar zusje die op vijandig territorium stond. Lichte angst overspoelde haar. Wat als er een Thunderclan Warrior aan kwam. Ze kon haar zusje zo niet verdedigen. Dreamheart bedacht snel wat ze moest doen, moest ze terug gaan naar het kamp om hulp te halen, of niet. Als ze dat zou doen zou Snowpaw zeker weten problemen krijgen. "Dat ik dit nog doe." Gromde Dreamheart geïrriteerd terwijl ze haar enigste keuzen begreep. Dreamheart sprong soepel in de rivier, ze lette niet op de stroming en in een paar seconden was ze al aan de overkant. Ze klom naast haar zusje op de kant en schudde zich flink uit. Dreamheart keek schichtig rond. "Geweldig, kom op Snowpaw dan zoeken we een doorgang in een minder sterke stroming in de rivier. " Dreamheart gaf snel een lik over haar vacht en duwde Snowpaw overeind. Dreamheart richtte zich op Moonpaw. "Vertel Bluestar gerust dat ik op jouw territorium ben gekomen. Maar vertel dan ook gelijk maar dat Snowpaw er ook was en je haar niet verdreef." Dreamheart keek spottend naar Moonpaw en gaf nog stel een lik over haar borst.

(wat ben ik weer een pretverpester he xD)

Nadat ze had gelachen om zijn onhandigheid had hij teruggegrijnsd. Even voelde het alsof hij helemaal geen apprentice was van een andere Clan. Het voelde even aan alsof ze al hun leven bij elkaar in dezelfde Clan zaten. Maar nu was daar Dreamheart, die was dus echt boos op haar. Maar ze had toch niks fout gedaan? Of had ze Warrior Code overtreden? Even was ze compleet van haar stuk geslagen en staarde naar Dreamheart. "Snowpaw, denk je dat je terug kan zwemmen?" Zei haar zus zacht, maar Snowpaw hoorde de onmiskenbare harde ondertoon van haar zus. Nu wist ze het zeker, haar zus was echt kwaad. "En jij Moonpaw, had ik niet gezegd dat je jezelf hier niet meer moest vertonen. Als het niet aan jou had gelegen stond Snowpaw nu alweer veilig aan Riverclankant." Even keek het witte poesje verbaasd naar de twee, kenden ze elkaar? Ze keek toe hoe haar zus in de rivier sprong en haar kant op kwam zwemmen. ''Snowpaw, misschien moeten we maar beter afscheid nemen!'' mauwde Moonpaw tegen haar en ze knikte. '' Ik denk het wel,'' zei ze zachtjes en hield haar zus in de gaten. "Geweldig, kom op Snowpaw dan zoeken we een doorgang in een minder sterke stroming in de rivier. " Snowpaw voelde hoe haar zus haar een duwtje gaf en ze kwam overeind. Ze keek naar haar zus en toen naar Moonpaw, ze kon aan hem zien dat hij het spijtig vond dat ze weg moest, zelf had ze dat gevoel ook maar ze zei er niks van. ''Volgende Grote vergadering?'' Vroeg Moonpaw, en zijn stem klonk bijna smekend. Snel knikte ze en toverde een glimlach op haar gezicht. '' Zeker wel,'' Mauwde ze zachtjes en keek schichtig naar haar zus, eigenlijk hopend dat ze haar antwoord niet had gehoord. "Vertel Bluestar gerust dat ik op jouw territorium ben gekomen. Maar vertel dan ook gelijk maar dat Snowpaw er ook was en je haar niet verdreef." Klonk haar zus haar stem en de blik in Dreamhearts ogen was spottend. Even legde Snowpaw haar oren in haar nek en keek haar Zus kwaad aan. '' Waarom doe je nou zo onaardig?'' Vroeg ze met een kwade toon. Ze vond Moonpaw zelf juist hartstikke aardig, en ze ging haar zus hem niet in de grond laten boren met spottende opmerkingen. Even draaide ze zich om en gaf Moonpaw een vriendschappelijk duwtje met haar neus. Het kon haar nu niks meer schelen wat haar zus vond, Moonpaw was nu een van haar vrienden. Even grijnsde ze naar hem en keek toen naar Dreamheart. '' Ik dacht dat we zo nodig weg moesten,'' mauwde ze koeltjes. Ze vond het dan wel helemaal niet fijn om ruzie te maken met haar zus maar op dit moment gaf ze haar geen keus. Ze zou het wel weer goedmaken met Dreamheart, dat wist ze zeker. Afwachtend keek ze naar haar zus en liet haar blik naar Moonpaw glijden. In haar ogen was totaal geen woede jegens hem te zien. Opnieuw verscheen er een enorme grijns op haar snuit. De volgende Gathering zou ze hem weer zien, en ze verheugde zich er nu al weer op.

-Laat en zeker weten dat je dat bent xD
-hmm ik zou echt niet weten waarom hoor(A)
-Snowie word brutaal

Dreamheart gromde bij de uitleg van Moonpaw en Snowpaw. "Snowpaw, denk je dat je terug kan zwemmen?" Haar stem klonk zacht naar haar zusje maar er zat toch een harde ondertoon in die ze blijkbaar niet kon weghouden. "En jij Moonpaw, had ik niet gezegd dat je jezelf hier niet meer moest vertonen. Als het niet aan jou had gelegen stond Snowpaw nu alweer veilig aan Riverclankant." Ze sloeg haar klouwen in en uit tijdens haar zin en keek naar Moonpaw. Moonpaw stond rechtop, en zei niets bij haar harde woorden.
Ze begreep er niets van! Snowpaw was gewoon gevallen! En hij zou een onschuldige -en nu ook bevriende- apprentice niets laten overkomen! En trouwens, hij stond gewoon op zijn territorium, daar was toch niets mis mee? "Dat ik dit nog doe." Gromde Dreamheart geïrriteerd. Moonpaw rook dat ze bezorgt om Snowpaw was, ze waren blijkbaar familie! Moonpaw had dat nog niet garealiseerd, tot nu. Dreamheart mompelde iets binnensmonds en sprong toen tot Moonpaws verbazing de rivier in, naar hen toe. ''Snowpaw, misschien moeten we maar beter afscheid nemen!'' mauwde Moonpaw tegen haar en ze knikte. '' Ik denk het wel,'' zei ze zachtjes en hield haar zus in de gaten. "Geweldig, kom op Snowpaw dan zoeken we een doorgang in een minder sterke stroming in de rivier. " Dreamheart duwde Snowpaw zachtjes naar de oever. ''Volgende Grote vergadering?'' Vroeg Moonpaw, en zijn stem klonk bijna smekend. Snel knikte ze en toverde een glimlach op haar gezicht. '' Zeker wel,'' Mauwde ze zachtjes. Langzaam verscheen er een brede glimlach over zijn gezicht en even keek hij haar stralend aan. Maar dat gevoel van vriendschap verdween weer toen Snowpaw schichtig naar Dreamheart keek. "Vertel Bluestar gerust dat ik op jouw territorium ben gekomen. Maar vertel dan ook gelijk maar dat Snowpaw er ook was en je haar niet verdreef."Spotte Dreamheart. '' Waarom doe je nou zo onaardig?'' Vroeg Snowpaw kwaad. 'Snowpaw, laat maar!' Zei Moonpaw, het kon hem niets schelen, hij had een nieuwe vriend erbij, en niemand kon hem dat nog afpakken! Snowpaw draaide zich om en gaf hem een vriendschappelijk duwtje met haar neus. HIj strekte zijn neus even uit tegen haar flank en miauwde gedag. Ze grijnste even naar hem, en onbewust grijnste hij terug. '' Ik dacht dat we zo nodig weg moesten,'' mauwde ze koeltjes tegen Dreamheart. Moonpaw voelde zich schuldig dat hij de oorzaak was een ruzie tussen hun, en hij hoopte dat ze het weer goed maakten. Hij keek nog even naar de poes, zijn nieuwste vriendin. Hij zou haar op de volgende Gathering zien, en hij keek er nu al naar uit. Al moest hij misschien niet meer bij de grenslijn tussen bijde Clans jagen, al was het op zijn eigen territorium!

[Moonpaw zal er zijn! Promise! En Dreamy, nie zo gemeen! XD]

'' Waarom doe je nou zo onaardig?'' Vroeg Snowpaw kwaad. "Snowpaw, laat maar!" Zei Moonpaw '' Ik dacht dat we zo nodig weg moesten." Mauwde haar zusje koel. Dreamheart gromde. "Als ik in jouw positie was Snowpaw, zou ik een wat minder grote mond opzetten. Crookedstar zou het vast niet leuk vinden als ik hem dit vertel. " Gromde de poes. Ze keek even naar de twee katten. Ze zagen eruit alsof ze elkaar echt heel erg mochten. Dreamheart slikte en keek naar de twee. "Kom Snowy, Je zult Moonpaw weer zien op de Gathering weet je nog." Ze keek glimlachend naar de twee. Voor ze verbaasde gezichten van hun zou zien snorde ze zacht. "Wat nou jongens, ik ben zo erg nog niet. " Ze glimlachte maar duwde met haar achterpoot even naar Snowpaw. "Kom Snowy, we moeten nu echt weg. Crookedstar of Stormtail zullen zich zorgen gaan maken. Ik denk niet dat jij problemen wilt met hen?" Ze keek nog even naar Moonpaw. "Pas voortaan op jij." Snorde ze even en deed een stap in de richting van de rivier.

(wat Dreamy is nog niet zo erg)

Snowpaw negeerde haar zus eigenlijk voor het grootste deel, het kon haar niks meer schelen wat haar zus ervan vond. Ze keek Moonpaw aan met een glinstering in haar ogen. Ze had zojuist brutaal gedaan tegen haar zus en eigenlijk de warrior Code overtreden maar het kon haar niks meer schelen. "Als ik in jouw positie was Snowpaw, zou ik een wat minder grote mond opzetten. Crookedstar zou het vast niet leuk vinden als ik hem dit vertel. " Snowpaw keek haar zus woedend aan. ''En wie gaat er dan uitleggen waarom jij ook niks deed?'' Snauwde ze haar zus toe. Ze zag dat Dreamheart naar zowel haar als Moonpaw keek en ze zag haar slikken. "Kom Snowy, Je zult Moonpaw weer zien op de Gathering weet je nog." Haar zus keek nu glimlachend naar hen. Een verbijsterende blik verscheen op Snowpaws gezicht. Gaf haar zus dit zomaar op? Maar ze had wel gelijk, ze zou Moonpaw weer op de Gatherging zien. Haar zus snorde zacht bij het zien van het gezicht van zowel haar als Moonpaw. "Wat nou jongens, ik ben zo erg nog niet.'' Zei haar zus en Snowpaw fronste even. Snowpaw voelde een duwtje en keek Moonpaw weer aan. "Kom Snowy, we moeten nu echt weg. Crookedstar of Stormtail zullen zich zorgen gaan maken. Ik denk niet dat jij problemen wilt met hen?" Bij het opnieuw horen van de naam van haar Leader en mentor leek ze toch een beetje te beseffen dat haar zus gelijk had. Ze zouden zich zorgen gaan maken als ze nu niet terug zouden gaan. "Pas voortaan op jij." Ze zag haar zus nog even naar Moonpaw kijken en dan een stap naar de richting van de rivier doen. Even draaide Snowpaw zich weer om naar Moonpaw en drukte haar neusje tegen zijn wang. ''Tot op de Gathering,'' sprak ze vriendelijk en draaide zich toen weer om om zich weer bij haar zus te voegen. Eigenlijk had ze helemaal geen zin om ver te lopen en even deed ze een paar passen achteruit, rende naar de rivier en sprong zo ver mogelijk in het water. Ze kende de stroming ondertussen welen wist hoe ze moest zwemmen. Dat ze het niet zou redden was een smoesje geweest om meer tijd te rekken. Ze dacht eigenlijk niet na of haar zus achter haar aankwam maar daar zou ze zo wel achter komen. Zodra ze bij de RiverClankant was zette ze haar klauwen in de oever en hees zichzelf me veel moeite uit het water. Op de kant schudde ze zich wild uit en keek even naar de overkant, terug naar Moonpaw. Ze grijnsde naar hem en wachtte geduldig op haar zus.