Help, please

Onderwerp: Help, please zo 17 mei 2015 - 16:39

Buiten adem rende Soundpaw het territorium binnen. Ze voelde de wond in haar zij trekken, en langzaam kwam de pijn terug. Alles om haar heen leek te tollen, en ze voelde zich misselijk. Ze ging zitten, en probeerde op adem te komen. Ze voelde haar buik branden, die nog steeds licht bloedde. Bijna haar hele vacht zat onder die rode vloeistof en met moeite kon ze haar kaak bewegen, die waarschijnlijk gekneusd was. Ze likte het bloed weg dat langs de zijkant van haar mond zat, en probeerde weer te staan. Meteen voelde ze haar buik en zij steken en werd ze duizelig. Ze wou het uitgillen. In plaats daarvan ging ze weer zitten, en toen pas drong het tot haar door wat er gebeurd was.
Ik heb haar achtergelaten, ging het door haar hoofd. Een apprentice alleen achtergelaten met hem. Ze walgde van zichzelf, ze had de riverclanner nooit alleen achter moeten laten, dit zal haar dood worden. Ze had een ontmoeting gehad met een rogue, die haar al niet mocht, maar toen de riverclanner erbij kwam was de maat blijkbaar vol. Zonder genade had hij zich op Leatherpaw gegooid en toen Sound haar probeerde te redden, viel de rogue háár zonder te twijfelen aan. Als de riverclan apprentice haar niet had geholpen had ze het waarschijnlijk niet overleefd. Maar toen de rogue zich wéér op Leather had geworpen was Soundpaw weg gerent. Zonder om te kijken, en met tranen in haar ogen wou ze de veiligheid tegemoet gaan. Leather had het haar wel gezegd, dat ze moest vluchtten, maar ze had het nooit moeten doen. Nu moest ze zo snel mogelijk hulp halen, alleen ze vond de kracht niet om door te gaan. Toch wist Sound dat als Leather het niet zou overleven, ze het zich nooit zou vergeven.

Onderwerp: Re: Help, please zo 17 mei 2015 - 17:56

Lightleaf stapte door het bos. Ze had besloten nog eens te gaan jagen, het ging nog net voordat haar steeds boller wordende buik dat belemmerde. De warroir liet zich met een zucht uit haar jachthouding komen toen een arrogante muis wegvluchtte.Iemand die maakte lawaai als een een kudde zware dassen. Met rechtstreekse passen ging ze kijken wie dat geluid veroorzaakte. Ondanks het geluid duurde het even voordat ze het rook. Bloed? Paniek? Een flits van een dode kitten kwam voorbij haar netvlies. Het zou toch niet weer zoiets zijn? Dat kon ze nu echt nog eens. Lightleaf zette haar pootjes zachtjes neer toen ze verder stapte. Het beeld dat ze te zijn kreeg was niet wat ze verachtte. Soundpaw, een poes die ze bijna vriendin kon noemen, zat onder het bloed. Het groene gras rond haar vertoonde sporen van de rode smurrie. Haar gezicht was besmeurd. Lightleaf zag al voor haar hoe de apprentice -ze vermoedde toch dat het een apprentice was, ze zag er wel ouder uit- een kat aanviel, met haar mond stukken vacht wegscheurde. Een rilling liep over haar heen. Aan haar andere wonden te zijn was het waarschijnlijk omgekeerd. Lightleaf stond er niet lang naar te kijken. Haar redeneringsverstand kwam terug en ze liep op Soundpaw af. 'Wat heb je gedáán?' vroeg ze geschrokken. Lighteaf besefte dat het niet de beste alles-komt-goed-openingszin was, maar het was nu eenmaal te laat. Haar tong raspte snel en efficiënt over Soundpaw. Ze moest snel naar een medicine cat, zelf kon ze niet veel doen. Stel je voor dat dat bij haar kittens zou gebeuren..

Onderwerp: Re: Help, please ma 18 mei 2015 - 20:09

Plots merkte Soundpaw de aanwezigheid van een andere poes. Ze keek op en zag Lightleaf staan. Wat heb je gedáán?'' Vroeg ze, duidelijk geschrokken. Soundpaw was veel te opgelucht om haar te zien om zich iets aan te trekken van de manier van vragen. Bovendien kon ze haar schrik wel begrijpen. Het duurde even voor de rode poes antwoord gaf. Ondertussen voelde ze hoe de warrior efficiënt haar vacht schoonmaakte. Sound zocht naar woorden om het te beschrijven. Uiteindelijk begon ze met een trillende stem te vertellen. ''Een rogue. Hij had me een tijdje gevolgd toen 'ie plotseling tevoorschijn sprong. We praten even, maar hij leek er niet echt van te genieten.'' Ze zag weer voor zich hoe hij dreigend en boos naar had gedaan. Maar als de naïeve poes die ze was had het allemaal niet erg gevonden en was gewoon blijven staan. ''Toen kwam er een andere poes bij, en die stond hem blijkbaar helemaal niet aan. Voor ik het door had viel hij haar aan.'' Ging de rode poes verder. ''Ik probeerde haar te helpen, maar daarna liet hij zichzelf op mij losgaan. De andere poes had mij toen weer gered. En daarna...'' Bijna wou ze vertellen hoe ze was weggerend nadat de andere poes weer werd aangevallen, maar ze bedacht zich. Iedereen zou haar verachten, haten, als ze hoorde hoe ze de riverclanner daarna aan haar lot had over gelaten. ''...Daarna rende we samen weg.'' Ze voelde een brok in haar keel toen ze dat zei. Meer kon ze niet vertellen, en meer was er ook niet te vertellen.

Onderwerp: Re: Help, please ma 18 mei 2015 - 21:36

Lightleaf deed haar best niet door het verhaal vragen te stellen. Ze liet de poes langzaam uitpraten, Soundpaw was al genoeg in shock. In het begin leek het haar beangstigend herkenbaar. Als het nu een Bloodclanner was geweest...In haar verbeelding zag ze het allemaal voor zich. Haar adem stokte op het moment dat ze vertelde over het gevecht. Een kleine pauze deed haar weer naar het hier en nu terugkeren. '...Daarna rende we samen weg.' eindigde ze. Haar mond stond al open voor de bewaarde vragen. De gevoelens van de apprentice raakten haar vol in de borst. Ze slikte haar vragen in en legde haar staart zachtjes rond de schouder van de poes. 'Waar is zijn ze nu? Je hoeft het niet te vertellen hoor, als ze niet zo verwond is als jou' een zachte knipoog volgde, Lightleaf snapte het wel. Eens afspreken met een andere kat uit een andere clan...ze had het zo vaak gedaan, en zo te zien was er wel iets tussen die twee. Ging je je voor een vreemde zo laten toetakelen? Ze wist niet al het in het karakter lag van de rode poes. Ze wist maar al te goed hoe het was om een relatie te hebben met iemand uit een ander clan, lastig en vol met schuldgevoel. De warrior hielt zichzelf voor dat ze haar mond wel zou houden, misschien was het niet zo groot. Blijkbaar was dit toch niet het moment op romantiek op te hoesten.

Onderwerp: Re: Help, please di 19 mei 2015 - 16:53

Soundpaw voelde hoe Lighleaf haar staart om haar heen sloeg. ''Waar zijn ze nu? Je hoeft het niet te vertellen hoor, als ze niet zo verwond is als jou.'' Klonk haar stem teder. Sound slikte even, waarschijnlijk was de riverclan poes nog veel ernstiger gewond. ''Ik, ik weet niet.'' Antwoordde de rode poes met trillende stem. ''Toen we samen wegrende ging de andere poes naar haar clan denk ik.'' Het schuldgevoel werd erger, maar ze kon niet zeggen waar de andere waren, dan zou haar leugen uitkomen. Ze probeerde de blik van de warrior te vermijden, en bleef stug naar de grond staren. Leatherpaw had het haar wel gezegd, dat ze moest vluchten, en dat bood nog enige troost. Toch wou ze nu niks liever dan gewoon in slaap vallen en het allemaal vergeten. Sound voelde een steek in haar buik en kromp even in elkaar. Ze sloot haar ogen en zuchtte even. Het is vast niet zo erg als het allemaal lijkt, dacht ze in zichzelf.

Onderwerp: Re: Help, please di 19 mei 2015 - 19:09

Met een klein glimlachje op haar gezicht zat Swiftpaw in de hoge bomen van de Thunderclan. Dit is wat ze graag deed, jagen in de bomen. Soms op vogels, soms op eekhoorns, soms besprong ze zelfs wel is een konijn of muis vanaf de hoogste takken van de boom zonder er een schrammetje van te krijgen. De bouw van Swift was niet zoals die van de meeste Thunderclanners - groot en gespierd -, maar meer zoals dat van een Skyclanner; licht en klein, met sterkte poten. Haar ouders waren Skyclanners geweest, en het deed de apprentice verdriet dat ze niet in de clan kon opgroeien waar ze dat eigenlijk zou moeten. Haar ouders waren doodgegaan bij de brand. Maar Swift was sterk en ze had zich eroverheen gezet.
Met een krachtige sprong sprong Swift naar de volgende boom, en zo verder en verder. De Thunderclan was er bijna net zo perfect voor als de Skyclan, als ze de verhalen geloven moest. Steeds sneller ging ze, tot de geur van bloed haar neusgaten vulde en ze haar nagels vast klauwde in de tak waar ze opgesprongen was. Ze keek naar beneden en zag daar een gehavende, rode poes, zo inschattend vanaf de hoogte was het Soundpaw. Niet iemand waar ze bevriend mee was - ze had maar weinig vrienden door haar afstandelijke gedrag - maar wel iemand die ze goed genoeg kende om zich er zorgen om te maken. Swiftpaw liet zich van de hoge tak af vallen en belandde naast de andere apprentice, en keek naar vragend naar de warrior, Lightleaf. Wat was er gebeurd? Haar bruine ogen stonden kil, waarna ze dreigend om zich heen keek. Swift was een uitblinkende apprentice, ze was overal getalenteerd in. Jagen, vechten, klimmen.. "Wat is er gebeurd?" Vroeg ze streng, haast commanderend; al waren allebei de anderen ouder dan haar.

Onderwerp: Re: Help, please wo 20 mei 2015 - 20:52

Soundaw wist het niet. 'Toen we samen wegrende ging de andere poes naar haar clan denk ik' sprak ze haar gedachten uit. Ze klonk erg overstuur. Lightleaf ging wat dichter bij haar staan voor toch iets van steun te geven. Gevechten waren nooit zo uitbundig en spannend als hoe kittens erover dachten. Ze hoorde de takken ritselen voor ze haar zag. Een apprentice landde recht voor hun. Ze keek afkeurend omdat ze hun evengoed dood hadden kunnen schrikken. Toch moest Lightleaf glimlachen om haar boom beklim, dat deed ze ook vaak. Haar glimlach verstomde een beetje toen haar ogen in de hare keken.'Wat is er gebeurd?'vroeg ze met een toon waarvan de warror uitging dat ze haarzelf heel wat vond. 'Ze is aangevallen, kun je Jayfeather of Mistpaw halen?'ze nam aan dat Soundpaw het verhaal geen twee keer wou vertellen. Ze keek naar de apprentice, de poes bedacht zich dat haar wel al vaak had zien rondlopen. Misschien zelf positieve verhalen gehoord. Ze zocht haar gedachten af naar enige herkenning. Raar dat ze zo'n karakter niet kon onthouden, ze maakte toch niet zo'n positieve indruk. Lightleaf besloot zich er niet meer druk om te maken, misschien leek ze gewoon op iemand, er waren belangrijkere zaken te doen. Met haar ogen een beetje dichtgeknepen vroeg ze zich af of de apprentice haar bevel zou volgen.

-ik wil Swift niet weg hoor, daarom zei Lightleaf het niet^^-

Onderwerp: Re: Help, please ma 25 mei 2015 - 13:24

Ligtleaf ging wat dichter naast haar staan, en Soundpaw glimlachte zwakjes terwijl ze naar de grond keek. Plots klonk er geritsel boven hen en voor Sound kon opkijken wat het was, landde er al een apprentice voor hen. ''Wat is er gebeurd.'' Vroeg Swift commanderend. De rode poes zuchtte even, ze wou het eigenlijk niet nog een keer vertellen, maar ze kon het de calico poes moeilijk kwalijk nemen dat ze het wou weten. Ze opende haar mond al om een korte versie te vertellen toen Lightleaf antwoordde. ''Ze is aangevallen, kun je Jayfeather of Mispaw halen?'' Ze klonk een beetje kortaf en Sound voelde zich daar schuldig over. ''Het is niet zo erg.'' Zei ze zacht, maar ze voelde haar kaak nog steeds pijn doen telkens als ze wat zei. Bovendien vroeg ze zich af of Swiftpaw überhaupt bevelen van andere zou opvolgen, en gezien haar commanderende houding deed ze dat liever dan bevelen opvolgen.

Onderwerp: Re: Help, please ma 25 mei 2015 - 15:56

_{De twee werden duidelijk ongemakkelijk door haar toon, wat totaal niet haar bedoeling was. Ze was nou eenmaal zo. 'Ze is aangevallen, kun je Jayfeather of Mistpaw halen?' Werd er aan haar gevraagd, maar Swift draaide haar kop naar de andere apprentice. Ze zou het verhaal liever van haar horen in plaats van een warrior. Toch leek die niet te komen. ''Het is niet zo erg.'' Zei de rode poes zacht, maar de calico kreeg haar bezorgde en beschermende uitdrukking op haar gezicht. Ze trippelde ietsje dichterbij naar de ander toe, en bekeek de kaak, maar toen pas viel haar de gigantische wond op.
"Holy.." zei de apprentice zachtjes, maar geschrokken, en ze keek achterom naar de warrior. "Ik ga kijken wie ik mee kan krijgen." Het klonk weer zacht, aangezien ze zelf gewoon niet hard praatte.
Met een laatste knik begon ze te rennen, steeds sneller en sneller, totdat ze niet goed meer te zien was; zo snel ging ze. Ze sprong met gemak over de takken en boomstammen die overal verspreid lagen heen, en was binnen no time in het kamp.

+ Ik zal een topic aanmaken in het kamp en 1 v/d Med. Cats halen :3}

Onderwerp: Re: Help, please di 26 mei 2015 - 21:18

Lightleaf keek verrast op toen Soundpaw zei dat ze wel oké was. Ze veronderstelde van niet, maar als zij het zei...Swiftpaw trippelde naar de apprentice toe. Ze was duidelijk geschrokken, wat de bruine poes maar al te goed begreep. 'Ik ga kijken wie ik mee kan krijgen.' zei ze, en vloog er vandoor. Het was een zwart-witte streep die plots van de ene, naar de andere kant schoot. Lightleaf moest lachen, misschien was ze toch aardiger dan ze eerder had gedacht. Niet dat ze zoveel keus had om er tegenin te gaan, dacht Lightleaf met een bezorgde blik op Soundpaw. Ze dacht echt dat de rode poes even geleden nog in een romantische sfeer verkeerde, maar ach, ze projecteerde zichzelf vast op anderen. 'Ze is wel snel zeg,' murmelde ze, nog steeds had ze het gevoel dat de poes op iemand leek die ze zou moeten herkennen.

Onderwerp: Re: Help, please ma 1 jun 2015 - 17:35

Verrassend genoeg rende Swiftpaw wel weg, nadat hij Sounds wonden had geïnspecteerd. Met een sneltrein vaart stoof de apprentice weg. ''Ze is wel snel zeg.'' Murmelde Lightleaf glimlachend. Sound knikte, maar besteedde er verder niet veel tijd aan. De pijn hield maar niet op, en veel dragelijker werd het ook niet. Bovendien wou Sound dat er zo snel mogelijk weer afleiding kwam, zodat ze nergens anders meer aan hoefde te denken. ''Ze kon ook goed klimmen.'' Kwam er na een tijdje zachtjes uit Soundpaws mond. Ze keek even om naar Lightleaf.

Onderwerp: Re: Help, please