Bored {open}

Leopardskin liep verveeld door haar Territory heen, ze wou vechten, eens lekker iemand uitschelden ofzo, maar dat kon niet, de kattin was zwanger. Verveeld liep ze naar de rand van haar Territory, hopend dat een kat haar zat te bekijken. Niemand. Nouja, dat is lekker! Als ik iemand zoek is er niemand, en als ik geen indringers wil, dan komen ze met bosjes! Dacht de kattin verontwaardigd. Net toen ze terug wou lopen hoorde ze geritsel achter zich, een andere kat. Eindelijk! Dacht de kattin. Leopardskin draaide zich om naar de kat.

Lola was weer wat aan het rondzwerven op rogue territory, toen ze echter een bekende geur rook. Leopardskin. Zou de poes het nog herinneren, van dat voorval met Cyber. Tja, een kit heeft dan wel het voordeel. Ze liep wat verder het territorium in, niet echt op haar hoede. Ze zag Leopardskin zitten. "Hier woon je dus" zei Lola koeltjes, nee ze was niet bang. Ook al zou haar vader haar nu niet beschermen, ze kon zelf ook vechten, genoeg om we te kunnen komen. En waarschijnlijk zou de Bengaalse kat haar toch niet aanvallen, tenminste, als ze haar niet zo boos maakte dat ze zich niet meer kon beheersen. Al zou dat misschien wel een uitdaging worden

~Ik dacht waarom niet

Leopardskin zag er tegen op om met Lola te praten, maar ze zou zich beheersen. Met een ijzige beheersing in haar stem zei ze tegen Lola, "Hoi Lola" ze zou wat dan ook rustig blijven, ze wou tenslotte haar kittens geen kwaad doen. Een van haar kittens trapte haar hard in haar buik. De kattin maakte een zacht piepgeluid, en haar gezicht vertrok van de pijn. Ze wou Lola niks laten merken, en deed alsof er niks aan de hand was, ook al wist ze bijna zeker dat de kitten er wel wat van zou zeggen.

Lola zag het gezicht van leopardskin vertrekken van de pijn, ze had allang gemerkt dat ze poes zwanger was, maar had er geen aandacht aan besteed. Het waren immers haar zaken niet. "Hallo." Antwoordde ze. "Dus wie is de gelukkige aanstaande vader?" Vroeg Lola nuchter. Ze kon tenminste doen alsof ze interesse toonde, of in iedergeval weten welke kat er boos op haar zou worden als ze zijn geliefde dan ook maar een krasje bezorgde. Al maakte haar het toch niet zo heel veel uit, maar als nog zou het handig zijn om het te weten. Lola wist dat ze de poes hiermee zou irriteren, daarom sneed ze het onderwerp ook aan.

~Ze is geen kitten meer aangezien ze op 7 manen staat

Leopardskin was niet geirriteerd, zelfs blij verrast dat Lola een soort van interesse had. "Memphis" zei de kattin, ze begon luid te spinnen bij de gedachte aan de kater. Ze hoopte maar dat Lola haar er niet op zou wijzen, maar ze was zo blij met Memphis dat het moeilijk zou zijn haar geirriteerd te krijgen.

De poes leek echter niet geïrriteerd, oke, er was nog meer dan alleen dat. "Oke dan weet ik dat ik hem moet ontwijken als ik je iets aan zou doen, wat ik misschien wel doe. Want ik kan dus wel vechten, geleerd van mijn oom, nou ja, half oom dan. Maar ja, mijn vader weet dat niet, en hij hoeft het ook niet te weten. Want als ik zijn kleine dochter blijf, die nog niet kan vechten, ben ik in het voordeel. Maar dat had je waarschijnlijk al wel gemerkt toen je hem tegenkwam." Zei Lola koeltjes. Ze had wel gemerkt dat de poes was gaan spinnen, maar het boeide haar niet, Leopardskin zette haarzelf alleen maar voor schut. "Zal ik anders ook een keer op bezoek komen, als ze zijn geboren?" Vroeg Lola, sarcastisch. Nee ze meende het niet echt, waarom zou ze. Ze mocht Leopardskin niet eens, maar het was leuk om de poes te testen.

Leopardskin had een ijzige kalmte over zich heen. "Gezellig!" Zei de kattin tegen Lola, Lola had nog meer gezegd, maar daar trok ze zich niks van aan. "Wil je mijn Territory zien?" Vroeg ze met diezelfde kalmte. Ze wist niet hoe Lola hier op zou reageren, maar ze hoopte op het beste, de kattin maakte zich klaar voor de rondleiding.

Oke, dus ze bleef nu nog kalm, maar waarschijnlijk als ze door bleef gaan, zou dat niet lang duren. "Ja graag." Zei Lola, maar ze meende het niet. Al was het wel handig om de plekken te weten waar ze kon verstoppen, ook al zouden die niet aan haar verraden worden, die zou ze wel vinden. Niet door stampend er naar op zoek te gaan, nee, maar door rustig te kijken. "Weet je trouwens wel zeker dat je me op bezoek wilt al je kittens er zijn, straks zou ik een slechte invloed op ze hebben." Zei Lola zo onschuldig als ze maar kon, waardoor je hoorde dat het nep was. Nee ze zou het wel leuk vinden een van de kittens tegen zijn of haar moeder op te zetten. Daar zou ze nog wel plezier in kunnen vinden, maar waarschijnlijk zou Leopardskin haar wegjagen als ze ook maar een stap bij de kittens zou zetten.

"Fijn dat je me er op wijst, Lola. Dan mag je toch niet langs komen, sorry." Leopardskin ging regelrecht naar de open plek op haar Territory, en meed mogelijke verstop plekken voor Lola, andere dingen die het poesje niet hoefde te weten, meed ze ook. "Dit is de open plek" Zei de kattin, toen ze er waren aangekomen.

Lola liep met de poes mee. "Alsof je dat zelf niet al dacht." Antwoordde Lola. Ze merkte dat Leopardskin snel door het territorium liep. Toch spotte ze wel een paar plekken. "Dit is de open plek" zei Leopardskin. Dat kon ze ook wel zelf bedenken. "Nee, goh, je meent het." Zei ze sarcastisch. "Waarschijnlijk zullen ze toch wel opstandig worden met zo'n moeder zoals jou" Beledigde ze Leopardskin.

"Ach joh, ik zei maar wat" Leopardskin klonk nog steeds heel kalm, dat was de enige manier waarmee ze Lola te slim af kon zijn, Lola kon haar niet verklikken omdat ze niks had gedaan. De kattin ging zitten, "Kom er lekker bij zitten" Ze wenkte Lola met haar staart.

Ze had het plan van de poes wel door, maar ze trapte er niet in. "Waarom zou ik, je wilt me toch alleen weghebben. Ik speel niet bij de regels, ik maak ze. Maar dat had jij waarschijnlijk al wel door. Dus ik bepaal het spelletje, niet jij." Lola liep een stukje verder. Ze keek de poes aan met een scherpe blik.

Leopardskin beantwoordde haar vraag kalm, "Zolang ik kalm blijf, is er niks wat jij kan bepalen, ik kan alles nog bepalen, omdat jij nodig hebt dat ik boos ben" Leopardskin kon heel bijdehand doen, maar ze bleef kalm. Het kostte de kattin niet eens zo veel moeite om kalm te blijven met de gedachte dat ze het voor haar kittens deed.

Moest ze leopardskin boos hebben? "Ik kan heus wel meer. Ik heb je niet boos nodig, ben je nu echt dommer als mij." Slingerde ze weer een belediging naar de poes. Ze had haar niet boos nodig, ze kon ook gewoon een ontvoering, waarvan ze ontsnapt was, in scene zetten. Zij had de touwtjes in handen, zij kon de poes manipuleren. Vooral nu deze zwanger was.

Leopardskin trok zich niet zo veel van Lola aan, "Wat ga je doen om mij te manipuleren dan? Ik ben wel heel nieuwsgierig hoor, hoe kan een jong poesje mij intimideren?" Leopardskin wachtte rustig af tot het poesje zou reageren.

Lola liet een klein gemeen lachje zien. "Als ik dat zou zeggen is er geen spel meer, he?" Antwoordde ze. Nee, ze wist wel beter dan haar manieren op de tafel te gooien. "Al geef ik je een hint, iemand verwacht kittens." Zei ze gemeen.

~Echt geen inspi nu XD

"En? Weet je niet dat zwangere en moederkatten nog veel beschermender zijn, en dus gevaarlijker?" Leopardskin liet dit als een algemene bezorgde waarschuwing klinken, en keek het poesje voor haar bezorgd aan. "Kijk je wel uit bij andere katten? Ik zal je geen kwaad doen, maar een ander misschien wel. Ik heb mijn lesje wel geleerd" Ze was heel nieuwsgierig hoe het poesje zou reageren.

~Ik ook weinig, maar wel nog zin XD

Waarschuwde Leopardskin haar nu? Lola lachte. "Ik weet heus wel wat ik kan en niet kan doen, en jij bent een heel gemakkelijk doelwit. En ga nu niet praten over beschermende moederkatten, want jij weet mijn geschiedenis niet" Antwoordde ze, het laatste wat stiller. Al hoopte ze niet dat Leoparskin er over zou gaan vragen, want dan wist ze niet wat er zou gebeuren.

Leopardkskin had haar door, "Wat is jouw verleden dan? Daar ben ik wel benieuwd naar, als jij het mij hebt verteld dan vertel ik jouw mijn verleden" De kattin wou haar verleden heel graag weten, en ze had het er voor over haar pijnlijke herrinerringen op te halen.

Die vraag had ze al wel verwacht, ze wilde hem alleen niet beantwoorden. "Een lang verhaal, en als je het zo graag wilt weten, ik besef niet wat ik doe als je me dat emotioneel raakt, dus ik zou je wel eens ernstig kunnen verwonden." Een beetje manipulatie kon geen kwaad, en ze vertelde geen leugen. En het feit dat haar moeder nu in BloodClan territorium begraven lag, maakte haar niet minder kwaad of verdrietig.

Onderwerp: Re: Bored {open} $Bored {open} Icon_minitime$