Again « OPEN

BEARPAW «

Oeps. Hij was weer het camp ontglipt en dan nog eens te laat gekomen. Het was ergens vroeg in de ochtend en hij was van zonhoog weg. Hij had ofcourse niets gevangen, maar wel de moeite gedaan. Hij kwam echter niet met een beteuterd gezicht maar met een wauw-dit-was-awesome gezicht. Ondanks zijn grumpy face lag er een brede glimlach op. Het kon hem niet schelen als hij onder zijn voeten kreeg.

En open «

Het was vroeg, misschien iets te vroeg voor een kitten om de Nursery uit te gaan. Ach wat maakte het ook uit. Fallenkit had het grootste deel van de nacht niet geslapen aangezien ze dat overdag had gedaan. Er was zodanig weinig te doen in het kamp dat de beste manier om de dag door te komen slapen was. Als ze eenmaal apprentice zou worden kon ze tenminste het kamp uit. Op het moment dat haar zwarte ogen op de in- en uitgang gericht kwamen kwam er een witte apprentice binnen gelopen. Zijn gezicht stond chagrijnig maar toch ook weer met een vrolijke glimlach. Een apart gezicht als je het aan de lynxpoint vroeg. "Goedendag," zei Fallenkit terwijl ze langzaam op de kater af liep.

BEARPAW «

Een kitten kwam op hem af gedribbeld. "Goedendag." Hij knikte de kitten toe. "Hoi, ehm..." Hij trok een nog diepere rimpel in zijn gezichtje. Wat was die naam van die kleine ook al weer? "Ah ja... Hoi Fallenkit." Hij trok een onschuldige glimlach op zijn gezicht. Ze hadden nog samen in de Nusery gelegen, al was zij toen nog behoorlijk jong en kleiner. Niet dat ze hier altijd was geweest. Hij was er toen al niet met zijn gedachten bij dus wist hij niet echt waarom dat was.

En open «

De witte kater knikte begroetend. "Hoi, ehm..." Begroette hij haar vervolgens met woorden. De rimpels in zijn kop trokken nog dieper, terwijl hij na leek te denken over haar naam. "Ah ja... Hoi Fallenkit." Er verscheen een glimlachje op zijn kop terwijl hij haar naam herinnerde. De meeste katten kende haar inmiddels wel. Het was duidelijk dat haar entree in de clan niet iets dagelijks was geweest. Een warrior die verdween en na een hele tijd met drie kittens terug kwam. Butterstar moest er dan nog een heel gebeuren van maken om haar moeder officieel te verbannen uit de clan maar Fallenkit en haar twee broertjes te laten blijven. Echter had de lynxpoint zelf niet zo veel interesse getoond in de andere katten van de clan waardoor ze niet veel namen wist. "Het spijt me, jouw naam weet ik niet. Zou je die aan me willen vertellen, alsjeblieft?"

BEARPAW «

De kitten bleef hem aankijken maar leek met andere gedachten te zitten. "Het spijt me, jouw naam weet ik niet. Zou je die aan me willen vertellen, alsjeblieft?" Bearpaw glimlachte. "Ik ik heet Bearpaw." Hij zat naast de prooistapel. Zijn maag gromde dus trok hij er een ekster vanaf. Hij keek naar Fallenkit. "Weet jij wat dit is?", miauwde hij terwijl hij de vogel naar haar toe duwde.

De glimlach, die er vreemd uit zag op zijn kop, verscheen weer bij de apprentice. "Ik ik heet Bearpaw." Stelde hij zichzelf voor. "Aangenaam Bearpaw," zei Fallenkit beleeft. De kater pakte een vogel van de prooistapel. Vervolgens keek hij haar aan, die was iets van plan waarschijnlijk. "Weet jij wat dit is?", vroeg Bearpaw terwijl hij het beestje naar haar toe duwde. De tabbypoint hield haar kopje eventjes schuin. Het was in ieder geval een vogel dus nam ze aan dat hij bedoelde dat ze moest vertellen wat voor soort. Het gevederde ding was zwart met wit. Niet veel vogels hadden wit. Silvergale, haar moeder, had het haar ooit vertelt. Als je een vogel met zwart en wit zag was het een... Hoe heette die beesten ook al weer. Het was iets met een 'e' en 'ster' daar was ze zeker van. Diep groef ze in haar gedachtes tot ze uiteindelijk bij het woord uit kwam. "Een ekster toch?"

BEARPAW «

Fallenkit begroette hem en dacht toen goed na over de naam van de ekster. "Een ekster toch?" Hij knikte heftig. "Gaan we hem Veertje noemen?", vroeg hij enthousiast. Hij deed niet onnozel, hij was onnozel -en dus ook kittenachtig-.

Het hevige knikken van de kater deed Fallenkit wat verbaast staan. Het leek wel alsof hij er zijn eigen kop af wilde knikken. "Gaan we hem Veertje noemen?", vroeg Bearpaw op een enthousiaste toon. Het liet de kitten een wenkbrauw optrekken. Wat? Deed hij dat nou omdat zij nog een kitten was en hij dacht dat het een leuk spelletje was of was hij nou echt zo onnozel. Welke van de twee het was bleef haar ook even een raadsel. "Waarom zouden we prooi een naam geven?" Vroeg ze rustig aan de apprentice. Als hij het voor haar deed zou hij inzien dat ze niet zo'n soort kitten was. Als hij daadwerkelijk zo onnozel was zou hij gewoon vrolijk door gaan met zijn idee.