The stranger

De Elitepoes liep haar vaste rondje door het mensengebied, hopend op een paar katten die ze kon afzijken of haar klauwen in kon zetten. Haar humeur werd alsmaar slechter door alle rotkatten waarmee ze zat opgescheept, geen een kat die ze aardig vond in dat stinkhol. Nou ja, misschien Claw een beetje, maar dat was het dan ook. Stiekem hoopte ze die Jinx hier te vinden, maar een Shadowclan geur vertelde haar dat ze een ander soort kat zou aantreffen.

+ 1e post Sharpsoul

Rustig maar met grote passen trippelde Zira op de kat af, het vieze Shadowclan-mormel, zoals ze hem nu al omgedoopt had. Ze wist niet goed wat ze ging aantreffen, een woeste kat op zoek naar macht of een zielig poesje die de weg kwijt geraakt was? Ach, wat maakte het haar eigenlijk uit, ze zou met beide een gevecht aan gaan, daar had ze wel even zin in. Haar klauwen jeukten, natuurlijk niet letterlijk, om zich in de stink-zwart-met-witte pels van de clankat te zetten, dus klapte de Elite haar nageltjes vast uit - wat door haar extra lange nagels met wat moeite ging. Volgende keer niet meer inklappen, herinnerde ze zichzelf en hoopte van harte dat ze dit niet ging doen.

Ze knikte naar hem en nam hem is op van top tot teen. Hij leek niet de sterkste van allemaal, al was hij wel groot, hij leek niet al te veel spieren te hebben. "Wat moet je hier?" Gromde Zira zachtjes en ze klauwde met haar nagels in de grond, waarbij ze haar spieren liet rollen. Ze was vechtklaar en had zin in een lekker gevecht ook, soms moest je je gewoon even uitleven op een kat en deze Shadowclanner leek daar de perfecte mogelijkheid voor. "Je mag hier niet komen, clanregels." Miauwde ze daarna en ze knipoogde wat 'vrolijk'.

Hij leek niet te reageren op haar vijandelijke houding, maar bleef doodleuk staan zoals 'tie stond. Arrogante clankat, Scourge had mooi wel een leider met negen levens in één klap vermoord. "Ik denk dat je je clanregels fout hebt poesje," miauwde de zwart-witte kat naar haar en ze hield haar hoofd schuin. Waarom zou zij het nou weer fout hebben? "Ik mag niet op iemand anders territorium gaan en daar niet op jagen maar sinds dit niemands territorium is kan ik gaan en staan waar ik wil. Dit is gewoon een Twoleg plek met veel kittypets en wat bloodclanners. En twolegs zijn toch gewoon beesten die denken dat ze alles mogen en die de natuur vervuilen, zoals bloodclanners, i'm sure you can relate. You know, with al the things you have incommon." Ze grinnikte hard, waar sloeg dat nou weer op? Als ze ergens een hekel aan was was het wel een mens - of tweebeen, zoals die domme clandieren ze noemden. "Uh-uh, mind your words. Ik ken de clanregels beter dan jij denkt, en er is er toch echt eentje die zegt dat je niet naar het zachte leven van een kittypet mag verlangen, en dat staat gelijk aan niet naar het mensengebied te gaan. En trouwens, dit is wel degelijk iemands territorium, namelijk die van de Bloodclan. Je overtreed twee regels, meneertje."

"Verlangen naar een kittypet leven, heb je je hoofd gestoten ofzo?" De zwarte kater zijn stem klonk erg minachtend en ze grinnikte om zijn overduidelijke clankat-reactie. Iedere clankat reageerde zo en het was normaal ook, zijzelf zou waarschijnlijk haar klauw in de vacht van een kat zetten als die zou zeggen dat ze verlangde naar een kittypet leventje. "En dit is bloodclanners territorium? Ik zie jullie naam hier nergens staan, jullie geur heerst hier niet eens. Like it or not, dit is een plek van de twolegs en niet van ene stel moordlustige katten." Ze glimlachte ietwat dreigend en liep langzaam naar voren, waarbij ze naar zijn oor toe boog. "Volgens mij," fluisterde ze zachtjes, "zie je nu een Bloodclanner voor je staan. Is het dan niet duidelijk dat dit ook mijn territorium is?" Siste ze nu, waarbij ze hard in zijn oor beet en gromde zachtjes.