*sights*

Cyber keek naar de poes die zo klungelig als maar kon op een muis probeerde te jagen. Hij monsterde haar nu al sinds twee muizen en bleef zich verbazen om hoe Dom je kon zijn als clankat. En wat deed zo'n bang kittypetje nu ook buiten haar vertrouwde territorium? Hij had haar gevolgd, eerlijk toegegeven. Eigenlijk omdat ze hem aan Buzzard liet denken. Buzzard had ook een paar keer onbeholpen op muizen proberen te jagen zonder prooi te vangen. Ze kon vrij goed jagen, maar had toch wel hulp nodig gehad om uiteindelijk bijna elke prooi die ze zag te kunnen vangen. Elke kat die niet uit zijn bloedlijn kwam of door hem getraind was kon in zijn ogen niet goed jagen. Nouhja, laten we stoppen met kwebbellen en to the point gaan. Cyber sprong achter de rotsen vandaan toen de muis -alweer- wegschoot en graaide deze met één pootzwiep naar zijn mond om hem vervolgens dood te bijten. "Mevrouw lijkt de jacht vandaag niet aan haar zijde te hebben?" Mauwde hij terwijl hij een eindje verder met de muis ging zitten op de koele stenen. Hij hield het tot nu toe vrij beleefd, al droop zijn stel van ergenis en spot. Clankittypets, humpf.

"Een tijdje? Eerder een eeuwigheid heb ik zo gemerkt" Cyber grijnzde breed toen hij terugdacht aan hoe ze de muizen telkens kreeg weggejaagd zonder ze te vangen. "Je bent te luidruchtig en ademt te zwaar." en dat was eerlijkgezegd nog maar het eerste begin. Ze had echt niet geleerd hoe te jagen, of ze had het fout geleerd. Zelfs haar poten stonden schots en scheef terwijl ze joeg! Je poten waren het belangrijkste, ze moesten stil zijn, zacht neerkomen, soepel zijn en alles behalve zo op een scheve, willekeurige manier staan zoals ze van dit poesje stonden. Ach, ze was een jonge leerling en zou het nog wel leren van haar kittypetmentor. "Wat doet een jonge mooie poes zoals jouw nu buiten haar territorium? Het kan hier Gevaarlijk zijn." Cyber legde nadruk op gevaarlijk. Hij stond bekend als wolf of territorium, kitnapper, poesjesverleider en als een echte moordenaar. Kon ook niet beter als je pa een prooiverdomde huurmoordenaar was toen deze nog leefde. Nu was hij echt uitzonderlijk aardig, en dat enkel omdat ze hem aan zijn ex Buzzard liet denken.

Boos sissend rees Cyber kort zijn haren op, met dreigende ogen keek hij de poes aan. "Nu moet het kittentje zich niet op haar tenen getrapt voelen dat de boze wolf haar op iets terecht wijst." Het zinnetje klonk dan misschien kinderlijk en liefjes, het lukte Cyber toch echt wel er een pak dreiging in te leggen met zijn zware stem. Cyber hief dreigend een poot op en keek haar met opgetrokken lippen aan. Maar zette zijn poot neer en schudde zijn vacht terug plat. Emotieloos keek hij de poes nu aan, zijn genegenheid voor haar was totaal weg.

De poes kwam dus uit de thunderclan, dat was iets minder bekend bij hem. En hij had bij de poes al de geur van bossen geroken dus vermoedde het al. Maar Cyber moest nog eens grondig de juiste geur aan de juiste clan leren associëren, ook zijn kits moesten het nog leren. Prooiverdomme, hij moest hen nog zoveel leren. Ze konden op hun 6 maanden al aardig jagen en vele geuren herkennen maar door die prooischaarste en alle miserie had hij ze nog niet eens leren vechten of de clans leren kennen! Cyber schudde van ergenis zijn kop waarna hij weer zijn aandacht op de poes -die hij expres geen hapje muis had gegeven- vestigde. "Altijd Rogue geweest ja." Cyber hief zijn ogen op naar de poes. "En wat is je naam madame?"

"Sound! Hahah wat een toepassenlijke naam." lachte Cyber grijnzend. Maar het was speels bedoeld, niet gemeen. Ze vroeg naar zijn naam, Cyber dacht enkele seconden na terwijl hij naar zijn scherpe nagels die op de grijzige steen tikten. "Je mag me voorlopig Wolf noemen." Cyber had altijd zijn bijnaam, Wolf, en die gebruikte hij als hij katten nog niet helemaal vertrouwde. Ze moesten zijn echte naam ook niet weten, Wolf was genoeg. Hij was dan ook the Wolf of territory voor iets.

"Ik word wolf of territory genoemd, wegens mijn territoriumzucht en de bescherming ervan. Je komt beter niet in de buurt van mijn territorium." Cyber zei het vrij luchtig en normaal, al was het dreigende ondertoontje altijd weer te vinden in zijn woorden. Hij had een zachte ronk laten horen bij het compliment. De wind bracht een nieuwe geur mee, niet echt eentje die hij graag wilde ruiken op het moment. Zijn humeur was net gebeterd en er kwam nog een poesie hen vergezellen. Jeej, nu nog wat thee en koekjes en het was helemaal af! Cyber gromde boos naar de nieuweling. "Meneer wolf, en wat in gods sake kom jij hier doen haarbal?" gromde hij wat bot.

"Nou, als ik je haarbal noem dan noem je vanaf nu haarbal oké kittypet?" Gromde Cyber boos over de tegenspraak die hij van de kitten had gekreg. Wie onder hem stond moest hem niet tegenspreke en zo waa dat, punt uit. De rosse poes begon weer te spreken m, Cyber negeerde haar grotendeels en liet een korte, botte grom horen. De bruinige poes schudde zijn vacht en netvnog voor Cyber een woord kon zeggen over diens oh zo heldhaftige moed bijeensprokkeling -als ze die al had-."Ja, heel fijn" grijnsde Cyber vol sarcasme. "Maar je vangt geen muizen dus je bent nog steeds even nutteloos mislukte kittypet." Zei hij vol spotting. "Ik volgde een poes die al even slecht was in jagen als jij. Hha" Cyber zei het niet met spotting, zijn hoofd was met een plagend glimlachje en tot spleetjes geknepen groene ofzn naar de rosse poes gedraaid.