White night

Onderwerp: White night di 31 maa 2015 - 21:47

De grijze kater sjokte na een lange en slopende dag naar zijn hoopje plat mos. Een echt nest was het niet te noemen, het was te vormloos en te slap. Maar zijn hoopje mos was tactisch uit het zicht gelegd en enigzins gescheiden van de zieken. Verder was het om hem heen omringt door drogende kruiden waardoor het aroma van de planten hier nog sterker was. Acefray rook het al niet meer, hij was her normaal geworden. De pluizige enorme kater liet zich ook op zijn bed vallen, krulde zich op en viel meteen in een diepe slaap. Het duurde niet lang voor het warme en heldere gevoel zijn dromen inkroop en hem van zijn rust bestal. De snurkende kater bleef charmant liggen voor de omgeving terwijl zijn geest weg was naar Starclan.

{ Eerste post Mountainsound :3

Onderwerp: Re: White night za 4 apr 2015 - 15:11

Daar lag hij. Zijn donkere ogen staarden naar de overtakking van de den. Om hem heen klonken rustige ademhalingen van andere katten die diep in slaap lagen. Maar Mountainsound niet. Nee, hij lag al twee uur te woelen en te draaien, zijn vacht helemaal onder het mos, opzoek naar een fijne, comfortabele positie waarin hij rustig zijn ogen dicht kon doen en kon gaan slapen. Maar tot op heden had hij die positie niet gevonden. Met een zucht draaide hij met zijn rug naar de muur van de den en staarde met een chagrijnig gezicht naar de slapende katten. Hij haatte het als dit soort dingen gebeurden. Mountainsound was altijd al kortaf geweest maar als hij niet goed geslapen had was hij al helemaal niet te houden. Nog een keer ging hij verliggen, met zijn kop naar boven. De stenen van de grot gaven weinig licht af en hij kon nauwelijks iets zien. En hij had er schoon genoeg van dat hij niet kon slapen.
Grommend was hij opgestaan en slofte hij de grot uit. Het was fris, bijna koud, maar zijn nog dikke wintervacht weerhield de wind om er door te gaan. De kater richtte zich op de den van de Medicine cat en liep er rustig naartoe. Het was vrij laat dus hij verwachtte dat Acefray al lag te slapen. Maar dat maakte hem niets uit. Hij had ook het recht om te slapen en Acefray zou daar vast wel iets voor hebben. Binnen in de kleine den keek hij even naar de zieken en vervolgens richtte hij zich op de grijze kater die rustig lag te slapen. 'Acefray?' Zei de kater met een norse stem. Hij ging zitten en wachtte op een antwoord van de slapende Medicine Cat.