She's stupid

Ze sleepte het lichaam vand e voskleurige apprentice verder. Gene emotie op zijn gezicht toen hij het kamp binnen kwam en regelrecht naar de den van het schaap liep. Toen hij daar binnen kwam, loste hij de kattin en spuugde hij even wat haar van haar uit, voordat hij verder liep, de den in. "Ace! Ik heb per ongeluk bijna iemand dood gedaan," zei hij op een emotieloze toon, een achterdochtige blik op zijn gezicht.

{Foxpaw & Sheep <3}

Ze was zich maar vaag bewust van dat ze door het gebied van Shadowclan gesleurd werd, en ze had al helemaal niet door dat heel haar vacht er niet uitzag; die zat immers onder de modder en kots. "Ace! Ik heb per ongeluk bijna iemand dood gedaan," hoorde ze zachtjes en haar ogen schoten wijd open, waarbij ze hoestend overeind kwam en geschrokken om zich heen keek. Waar was ze? Wie was die ander? Waarom zag ze er zo vies uit?

+ Augurk is zo subtiel xD

Opeens, reactie. Ogen open en opeens gehoest. Even keek hij op, schuin naar de kattin. "Oh nee! Ace! Ze leeft nog!" Riep hij er nog achter. "En ze stinkt!" Vervolgde hij. Toen kwam hij wat dichter, behoedzaam. "Tis zo lelijk en vuil! Kan dat ding wel leven?" zei hij ietwat tegen zichzelf. Toen het bewoog sprong hij naar achter, bang voor dat vies ding. "HET LEEFT!"

"Oh nee! Ace! Ze leeft nog! En ze stinkt!" Met een grauw keek ze op en haar gele ogen stonden vurig op de andere apprentice gericht toen hij dichterbij kwam. "Tis zo lelijk en vuil! Kan dat ding wel leven?" Foxpaw zette dreigend een stap vooruit en Lurkingpaw schoot bang achteruit. "HET LEEFT!" Gilde hij, en ze keek hem met een gemene grijns aan. "Nee, ik ben een geest en ik kom je pakken," gromde ze. 'Kom, gedraag je eens als een heer' zei Acefray en ze keek omhoog, ze had de Medicine Cat nog niet eens opgemerkt. Ze knipoogde met een evil smirk en draaide zich weer om naar Lurking.

'Lurkingpaw, ik dacht dat je beter was opgevoed' Hij zuchtte. "Ik heb de manieren van mijn ex-mentor!" Riep hij droogjes terug. Stekje terug kon nooit geen kwaad, toch? Even keek hij naar het hoopje ongeluk dat een kattin moest voorstellen, een zucht gleed van zijn lippen af. Het bewoog echter al snel. "Nee, ik ben een geest en ik kom je pakken," zei ze. Hij zuchtte. "En dat heb ik helemaal naar hier moeten sleuren," zuchtte hij zachtjes waarna hij een stap terugnam. Man, ze zat onder der eigen kots, dat was echt ziek. 'Kom, gedraag je eens als een heer' Hij schudde zijn kop. "Ik ben een heer hoor," zei hij droogjes.