{ Even time won't try

Leopardkit
“Therefore I will be unto them as a lion: as a leopard by the way will I observe them: I will meet them as a bear that is bereaved of her whelps, and will rend the caul of their heart, and there will I devour them like a lion”

De kitten zat in opening van de Nursery, als een onzichtbare grens die hij niet mocht overgaan. Je zou zelf bijna vergeten dat hij bestond maar de queens waren altijd vriendelijk genoeg de feiten op je snuit te duwen. Want ja, als kitten die nog niet kon lopen mocht je de warme den niet uit. En aangezien de meeste geloofde dat hij onheil uit ging hangen, dankzij zijn nieuwe imago door de slang-incident, werd hij nauwlettend in het oog gehouden. Maar de kitten wou zichzelf nuttig maken en zich bewijzen. En daarvoor moest hij kunnen praten, zijn zus kon er al aardig wat van maar hij moest het de harde weg leren. Geen talenknobbel dus. Met dit doel wachtte de kit op een slachtoffer.

{ Eerste post Fawnstep :3

“The wild beast shall tear them.”

De zwarte kattin wandelde rustig in de richting van de nursery. Ze was nog niet echt op bezoek gegaan bij haar moeder en jongere siblings, want ze had ook haar drukke taken weer. Er waren periode's geweest in haar leventje dat ze amper iets kon doen, maar nu begon het leven toch weer meer te draaien voor haar. Het kwam eindelijk weer een beetje op gang. In de opening van de nursery zag ze een van haar kleinere broertjes, Leopardkit als ze het goed had. Een zachte glimlach kwam rond de lippen van de slanke, zwarte kattin en rustig wandelde ze naar hem toe. Ze zakte door haar voorpootjes heen en ging zo voor hem liggen, kop op haar poten leggend. "Hey daar," zei ze met een glimlach.

De kater keek toe hoe ineens een gitszwarte poes naar hem toe kwam lopen. Haar haren waren lang en donker, haar ogen glommen blauw. Hij fronste, ze leek heel veel op zijn moeder. Hij wist dat hij veel familie had maar om iedere kat die maar een beetje op zijn moeder leek gelijk tot zijn familie te betrekken? Leopardkit keek strak terug. 'Hey' Het klonk kortaf maar het was duidelijk dat hij niet meer wou praten tot het perfect lukte. Hij wou die fluffball eens wat laten zien van wat hij kon. Hij concentreerde zich en noemde de woorden op in zijn hoofd voor hij ze uitsprak. 'Ik ben Leopardkit' Hij zuchtte kort na deze zin. Praten was een hell.