Talking to you, is my favorite part of my day

Het zwart-witte bolletje vacht opende zijn ogen die meteen geeloranje opvielen tegenover zijn vacht. Een harde nies ontsnapte uit zijn bek. Dit liet even zijn oogjes tranen. Algauw hees hij zich op zijn poten en schudde zich even slaperig uit waardoor zijn doffe vacht rechtop stond. Hij likte zijn vacht weer lichtelijk tegen zijn lichaampje, wat niet geheel lukte. Met zijn staart die op de grond sleepte, vervolgde hij zijn weg naar buiten de Nursery en keek even om zich heen liep. Zou Otterflight vandaag bij hem langskomen? Zijn oogjes keken rond naar de gevlekte poes. Rudekit dribbelde op zijn pootjes het terrein af en mompelde zachtjes Otterflights naam.
{ OTTERFLIGHT }

Newleaf was in aantocht, alles wees daarop. De Calico Warrior had onlangs haar kittens gekregen in de Pinewoods en nu terug in het Camp spendeerde ze sowieso niet zo veel tijd in de Nursery, de eerste week was ze er de hele tijd opgesloten geweest maar nu kwam de gevlekte kattin weer buiten. Glimlachend keek ze naar de lucht die een waterig zonnetje naar beneden liet vallen.
Ze rekte zich uit terwijl ze rustig haar vacht begon te wassen. Ze had nog geen prooi gehad vandaag dus besloot ze rustig naar de prooistapel te lopen en iets uit te zoeken. Net toen ze wilde gaan zag ze een zwart-witte kitten het kopje buiten de Nursery steken. Rudekit. Ze glimlachte maar besloot te zwijgen. Zonder geluid te maken liep ze naar de kitten toe en gaf die een zachte tik met haar staart. "Hungry for prey?" snorde ze glimlachend.

Wat ongeduldig spoorde de katertje het terrein af, maar Otterflight leek als sneeuw voor de zon verdwenen. Kort trok hij met zijn oortjes. Was ze soms mee op een patrouille? Een gezwinde tik tegen zijn flank trok zijn aandacht, maar de kitten kon niet verhinderen dat hij een meter in de lucht sprong. Met zijn oogjes zo groot als schoteltjes en zijn doffe vachtje in een wirwar overeind, keek de kitten naar Otterflight. Een seconde later herstelde hij van de schok. Snel probeerde hij zijn schrikkerige houding te verdoezelen en stak zijn borst fier vooruit. Rudekit zou Otterflight terugpakken, dat was zeker. Een glimlachje krulde over zijn lippen, blij haar te zien. De kattin vroeg over hij honger had maar het katertje had al een tijdje niet zoveel eetlust meer. "Nee, maar toch bedankt." Bracht hij uit. "Alles goed Otterflight?" Vroeg hij, en glimlachte liefelijk.

Grimassend keek ze neer op de zwart-witte kitten. De kitten was veranderd in een ontplofte pluizenbol en keek haar geschrokken aan. Vriendelijk gaf ze de kitten een lik over diens kop. Geen honger. Fronsend keek ze even en haalde toen haar schouder op. "I'm going to get some, just wait for a second" murmelde ze en liep naar de prooistapel toe. Haar blik gleed over de stapel en ze haalde er een vink vanaf. Het was welliswaar geen grote prooi en op dit moment had ze volgens de Clanrichtlijnen recht op grotere prooi omdat ze kittens zoogde maar nog altijd was het Warrior deel voor haar sterker dan Queen zijn. Rustig liep ze terug naar Rudekit en begon aan haar vink. "Rudekit.. I think you should meet four new kittens. They are mine" miauwde ze zacht. De smaak van vink vulde haar bek terwijl ze verder at. "But I'm fine. Thank you for asking. How are you Rudekit?" murmelde ze waarna ze nog een hap nam.

Otterflight kwam terug met een vink tussen haar kaken. Rustig begon de poes aan de vink. "Rudekit.. I think you should meet four new kittens. They are mine." Onderbrak ze. Verbaasd staarde de kitten Otterflight aan, wat van de kaart gebracht. Het waren haar kittens? Otterflight had kittens gekregen? De katertje vond het fijn voor haar en het zouden vast geweldige kits zijn. Ze hadden ten slotte Otterflight als moeder. Maar het katertje was ook een beetje mistroostig. Zou Otterflight pleegmoeder blijven nu ze kits had? Haar kittens gingen nu eenmaal voor. "Gefeliciteerd.." Een lachje sierde zijn snoetje. Toen Otterflight vroeg hoe het ging met hem, duurde het even voor het katertje weer zijn mondje open deed. "Goe..." Een luid gejammer deed hem zijn zin onderbreken. Zijn oortjes stonden gespitst, iemand leek Otterflight te roepen.

De rust zelve keek ze naar Rudekit. Ze hoefde niet eens te raden naar wat de kitten dacht. Zacht legde ze haar kop op het kopje van de kitten. "No need to worry Rudekit" miauwde ze waarna ze verbaasd opkeek. Een van haar kittens was luid aan het piepen geslagen. Haar amberen ogen lichtte kort op waarna ze naar Rudekit keek. "Follow me. I want you to be the first one to see them" miauwde ze met een glimlach. De calico Warrior stond op en schudde haar spieren los. Ze had wel degelijk een vermoeden wie er geroepen had, Hiddenkit het enige poesje in haar nestje zou het ongetwijfeld zijn geweest. De andere drie hadden het zwijgzame van de vader over zich. De gedachte aan Crossroad liet haar haren kort overeind komen. Waar de kater zijn tijd ook aan besteedde ze had hem niet meer gezien sinds ze vier kleine hulpeloze katjes op de wereld had gezet, hij was niet eens bij de bevalling geweest bedacht ze zich somber. Ze schudde het gevoel van zich af als een vlo en liep naar de Nursery. Zonder geluid te maken drong ze door de ingang heen, naar haar piepende kitten. Zoals ze al had verwacht was het Hiddenkit geweest die haar stem had verheven. Zacht maakte ze een sussend geluidje. "Mama is here. Sssht" murmelde ze waarna ze de kitten likte. Ze wist niet helemaal zeker of het al zo ver kon zijn maar ze vermoedde dat vandaag de ogen van haar kittens open zouden gaan. Ze glimlachte enkel en keek naar Rudekit. Wat zou hij van zijn nieuwe broers en zusjes vinden?

Niet helemaal op zijn gemak volgde hij Otterflight naar de nursery. Het gepiep was afkomstig van een calico poesje dat sprekend op haar moeder leek. Bijna een exacte kopie van Otterflight. Het poesje schatte hij amper twee weken oud en zo te zien waren haar oogjes nog dicht geplakt. Otterflight wierp het poesje sussende woorden toe waarop de kitten dicht tegen haar moeder ging aanliggen. Een steek van verdriet welde in Rudekits kleine hartje op. Was het zo om een moeder te hebben? Hij wendde zijn amberkleurige oogjes even van het poesje af en priemde ze daarna in die van Otterflight. "Wat is haar naam?" Vroeg hij zachtjes.

Hiddenkit werdt langzaam stil en kroop dicht tegen haar aan. Haar amberen ogen straalden een warme gloed uit terwijl ze naar haar dochter keek. Ze bleef een poosje stil terwijl ze over de kop van Hiddenkit bleef likken. Ze hield even op en keek weer naar Rudekit. Het katertje was stil gebleven terwijl hij bij de ingang van de Nursery was blijven staan. Ze hield haar kop een beetje scheef, wat was er aan de hand met hem?
Voordat ze echter een vraag kon stellen begon Hiddenkit hevig te piepen. Ze had een vermoeden wat er gaande was maar ze besloot geen aandacht te schenken aan de piepjes. Dit was iets waar elke kitten doorheen moest. Na nog een paar hevige piepjes gingen de ogen open. Amber keek in amber waarna ze Hiddenkit een lik gaf. “You were the last kitten to come but you are the First to open your eyes” murmelde ze waarna ze haar staart om de kitten heen sloeg. Hiddenkit keek op naar haar en vroeg of zij mama was. Ze knikte en likte haar kitten. Rudekit was nu een stapje dichterbij gekomen argwanend alsof hij niet zeker wist wat hij moest doen maar er kwam nu een vraag uit het bekje van de kitten. Hoe heette haar kittens? “This is Hiddenkit” miauwde ze waarna ze haar nog een likje gaf. ”The other ones are named Viperkit, Driftkit and Blackkit” zei ze met een glimlach. ”Do you want to lay down next to her?” miauwde ze terwijl ze hem uitnodigend aankeek. De kitten moest het zwaar hebben met die pleeg Queen. Zijzelf zou het graag overnemen, een groot nest met kittens en dan zien hoe ze Apprentice werden en Warrior. Deze toekomst was nog ver weg voor de kittens maar hij kwam iedere dag dichterbij.

Hiddenkit. Dat was de naam van het piepende calico poesje. Otterflight gaf haar kitten een vertederend likje en vertelde meteen ook de namen van haar andere kittens. Viperkit, Driftkit en Blackkit. Een beetje mistrouwig zette het zwart-witte katertje enkele stappen dichter. Heel even ontmoette hij de oogjes van het poesje. Amber, net als Otterflight. ”Do you want to lay down next to her?” Vroeg Otterflight uitnodigend. Het katertje twijfelde en schoof nerveus met zijn pootjes. Het gevlekte bolletje vacht zag er zo kwetsbaar en klein uit. Het hoorde bij haar moeder. Rudekit trok nog even zijn oortje naar achter maar knikte toen zachtjes. Otterflight zou het vast op prijs stellen. Het kon geen kwaad toch?