Let's kill them

Hij zuchtte en prikte Stone in zijn buik. 'I need adventure' klaagde hij. Hij draaide zich om en begon te lopen. Hij wist niet of Stone hem volgde maar het boeide ook niet, bij de Shadowclan zou hij toch wel iets te doen hebben. Het was eigenlijk de leukste clan afgezien van de Elite. Hij volgde een uitgesleten pad tot hij een muis vond. 'Watch and learn' mompelde hij tegen niemand. Vervolgens sprong hij naar voren en probeerde de muis te doden. Nu kwam er vast wel een kat met zijn gezeur over de heilige regels van Starclan om hem van de verveling te verlossen. Hij zette zijn klauwen in de muis en keek om zich heen of er al iemand aankwam.
+Stone and Tallshadow 1st

De kater had zo graag gewild dat hij eindelijk eens de simpele route van grens tot kamp af kon leggen zonder een of andere weirdo tegen te komen, maar hij had pech, hij kwam namelijk de twee grootste weirdo's van allemaal tegen. "Laat liggen," Sprak hij, met een stem vol irritatie want kom op zeg, ze hadden zijn mini-wandeling weten te onderbreken! Een aardige behandeling konden ze niet krijgen nu, en die tweede, die de muis niet had gevangen, al helemaal niet. Alsof Tall hem niet herkende, verrader.

Hij sloeg Stone met ingeklapte nagels. 'Laat de arrogantie maar aan de ervaren over.' Stone straalde het te duidelijk uit. Je moest het zorgvuldig in je bewegingen en woorden leggen, en toevallig was de witte kater daar perfect in. Hij had succes met zijn muis. Hij ving iets nog veel beters dan zo'n miezerig wezen. Een beste knappe -minder knap dan hij tho- kat, die nu geïrriteerd naar hen keek. Oei, hadden ze de grote warrior boos gemaakt. Nonchalant staarde hij terug. 'Als je het nou iets aardiger vroeg...' Sinds wanneer was hij eigenlijk zo sarcastisch en arrogant geworden? Well nevermind, het ging goed zo dus hield hij het zo.

Natuurlijk, aardiger, waarom ook niet aardiger. De kater rolde met zijn ogen toen de veel kleinere kater hem opdrachten probeerde te geven. Dit irriteerde hem mateloos, domme stomkoppen die dachten dat ze veel voorstelden door hun clan te verraden en er dan alsnog rond te hangen. "Zeg eens, Stonepaw, als je dan toch zo graag hier weg wilde," Zijn stem werd lijzig en zeer onheilspellend, "Wat doe je hier dan?" Zijn blik dreef naar de witte. "Met dat," Waarbij hij er een kunst van maakte het 'dat' zo hard mogelijk uit te spugen. Geen eer of respect voor verraders en hun vrienden.

Dat? Dat was niet zijn naam. 'Draco' mompelde hij. Hij sloeg Stone met zijn staart. Zijn naam was Draco, niet 'Dat'. 'En ik, Draco, weiger om hier zomaar weg te gaan.' Als hij maar vaak genoeg zijn naam herhaalde moesten ze wel stoppen met 'Dat' zeggen. Bovendien had deze Shadowclanner geen kans. Ze mochten dan wel jonger zijn, ze hadden getraind bij de Elite en waren in de meerderheid.

Tall keek even droogjes naar de twee jongere katten die zichzelf duidelijk heel wat vonden. De een gaf een uitleg terwijl de ander zijn gezag ondermijnde door het 'dat' te veranderen in een of andere kittypet naam. De kater rolde even dramatisch met de ogen toen ze duidelijk wilden maken dat ze niet wilden weggaan, dat zouden ze wel degelijk doen. "Nog een laatste kans," Waarschuwde hij ze, duidelijk makende dat ze niet cool waren. En sorry hoor, maar deze minis kon hij heus wel aan. Kerstsetje of niet