Finally some rest

Onderwerp: Finally some rest di 10 maa 2015 - 20:11

De Maine coon kat had zich dan eindelijk gevoegd. Hij had hier een kleine meeting met Creamyfrost. De laatste keer dat hun een gesprek hadden was hij nog een kit en Creamy nog een apprentice. Hij heeft daarna nooit meer zijn mond open gedaan tegen hem. Maar nu werd dat wel weer eens tijd aangezien het al een tijdje geleden was dat zijn vader was gestorven. Nu hij ouders is kan hij het veel makkelijker verwerken. Hij is er ook rustiger bij geworden. En dat was ook de reden dat hij deze plek had gekozen. De rustige stroming die langs het riverclan kamp ging. Het gaf hem altijd een rustig gevoel. Hier zou hij ook veel beter kunnen praten dan in het kamp. En de kat zou alles uitleggen aan Creamy. De dingen die hij had gezegd waren verleden tijd, die hij ook nooit meer kon terugdraaien. Maar in zijn kitten tijd wist hij natuurlijk nog niet zo waar hij tot in staat was. Maar alles is nu al voor het grootste deel verwerkt voor hem. En dat laatste stuk bewaarde hij in zijn ziel. Wat hem mee zou dragen.

+Creamyfrost

Onderwerp: Re: Finally some rest wo 11 maa 2015 - 19:40

Met rustige passen liep de crèmekleurige kater door Riverclan territorium. Er lag een vriendelijke gloed in zijn lichtblauwe ogen, maar ook iets anders. Diep in zijn ogen sluimerde verdriet en dat was al een hele tijd zo. Toch was dat verder niet aan hem te zien, want wie Creamyfrost zag, zag een vriendelijke en vrolijke warrior. Een warrior met respect voor anderen en een hart van goud. Alleen katten die hem beter kenden wisten dat er iets niet klopte, dat er iets anders was als anders. Hij verborg het zo goed mogelijk, maar ook zijn masker kende een limiet. De warme glimlach rond zijn lippen gaf aan dat hij op weg was naar iets leuks, tenminste hij verwachtte dat het leuk werd. Het was lang geleden dat hij met Narrowpaw gepraat had en hij beloofd had aan de jonge kater om hem van een afstandje in de gaten te houden en niet meer te dichtbij te komen. Hij had zich altijd aan zijn belofte gehouden. Hij had hem in de gaten gehouden, maar hij had er voor gezorgd dat Narrowpaw hem nooit bewust had opgemerkt. Toen hij de jonge RiverClanner zag spitsten zijn oren zich. Hij ging naast hem zitten bij de stream terwijl hij hem in zijn ooghoek aankeek. “Narrowpaw.” Zijn stem klonk warm en vriendelijk. Hij had altijd een zwak voor de kittens van Bravesoul gehad en dat was nooit veranderd, hoe kwaad of onredelijk ze ook tegen hem hadden gedaan.

Onderwerp: Re: Finally some rest do 12 maa 2015 - 8:30

Narrowpaw keek abrupt om. Voor hem stond Creamyfrost zoals ze hadden afgesproken. ''Hey''. Zei de kat terwijl hij zich naar Creamyfrost draaide. ''Ik wilde even praten over wat ik allemaal zei over jou toen ik nog kit was. Ik heb alles wel verwerkt bijna. Dus ik accepteer het feit dat jij ons dan een beetje opvoed. Of iniedergeval een oogje op ons houd'' De kat ging er rustig bij zitten en luisterde een beetje naar de zachte stroming van het water

Onderwerp: Re: Finally some rest do 12 maa 2015 - 10:36

Hij knikte Narrowpaw blij toe toen de jonge kater zijn verhaal deed. “Dankjewel Narrowpaw.” Hij had er altijd al op gehoopt dat deze dag ooit zou komen en het was nog sneller dan hij had verwacht. “Ik wil je altijd wel een keer meenemen als ik ga jagen of de grenzen ga controleren en Highfive is druk met iets anders. Wanneer je je verveeld dan roep je maar.” Er ontstond weer een warme glimlach om zijn lippen. “Hoe bevalt het leven als apprentice?” Vroeg hij terwijl hij even met zijn staart over de grond veegde. Het was goed om te zien dat ze opgroeiden. Hij wist heel zeker dat het stuk voor stuk geweldige warriors gingen worden.

Onderwerp: Re: Finally some rest do 12 maa 2015 - 22:06

De kater knikte om haar aanbod. "Redelijk. Ik vind het geweldig om een stapje hoger te zijn, want nu ben ik bijna een warrior." Beantwoorde de kat haar terwijl hij rustig zijn pootje schoon likte. "Hoe voelt het nou om een warrior te zijn eigenlijk?" De kat stopte met likken en grijnsde. "Dan ben ik alvast voorbereid als ik straks ook aan de beurt ben. Onthoud dan wel dat we ook een vriendschappelijk gevechtje gaan houden he. Als je daar nog de pit voor hebt." Weer grinnikte de kat. En draaide zich daarna weer terug naar het riviertje om zich een beetje wakker te schudden met het koude water.

Onderwerp: Re: Finally some rest vr 13 maa 2015 - 19:07

Hij glimlachte toen Narrowpaw vertelde dat hij het geweldig vond. “Dat kan ik begrijpen, dat had ik zelf ook heel sterk. Het besef dat je dingen leert om de clan te kunnen helpen.” Zijn blik werd even afwezig toen de jonge kater vroeg hoe het was om warrior te zijn, maar toen keek hij Narrowpaw weer aan. “Het was eerst heel spannend en het is hard werken, maar het is wel heel dankbaar werk. Het geeft voldoening om anderen te kunnen helpen en naast clangenoten te staan om de clan te beschermen.” Vevolgde hij toen. “Ik vind het ook heel leuk om mijn kennis over te kunnen brengen, dat is denk ik nog hetgene wat ik het liefste doe.” Een zachte lach verliet zijn keel toen Narrowpaw over een vriendschappelijk gevecht begon. “Daar ben ik altijd voor in Narrowpaw, wees daar maar niet bang voor.” Hij gaf hem een plagerig duwtje tegen zijn schouder. “En hoe zijn jou trainingen met Highfive, heb je al interessante dingen geleerd?” Hij keek toe toen de riverclan apprentice water over zichzelf heen spetterde.

Onderwerp: Re: Finally some rest vr 13 maa 2015 - 20:47

Een glimlach verscheen op zijn gelaat nu dat gesetteld was. "Well, ik heb nog geen trainingen gehad. Ik neem aan dat Highfive het gewoon even druk heeft." De kat keek even naar zijn poten. Hij vond het aan de ene kant wel jammer. Maar snapte het daarnaast ook wel weer. "En, jou mentor? Wie was dat? Was het een sterke warrior?" Vroeg de kat om het gesprek niet dood te laten vallen.

Onderwerp: Re: Finally some rest ma 16 maa 2015 - 12:37

Hij knikte toen Narrowpaw zei dat Highfive het druk had. “Het is inderdaad een drukke tijd, maar als je een keer met mij mee wil dat mag hoor als Butterstar dat ook goed vind.” Hij zou het zelfs heel leuk vinden als Narrowpaw een keer met hem wilde trainen. “Mijn mentor was Silvercloud en ze is zeker een sterke warrior. Ze vertelde mij laatst dat ze de taak heeft gekregen om jonge katten wat meer bij te brengen over de warriorcode.” Hij sprak met een diep respect over haar en dat was ook duidelijk te horen. Silvercloud was niet alleen zijn mentor geweest, maar ook een vriendin geworden. Hij had veel aan haar te danken en dat was iets wat hij zijn hele leven zou koesteren.

Onderwerp: Re: Finally some rest wo 18 maa 2015 - 20:07

De kater knikte. "Mij hoef je in iedergeval niet bij te brengen wat de Warriorcode tot staat. Misschien een familie tikje ofzo. Ik ben net als mijn vader een loyale kat. Wat een andere doorsnee kater altijd wel wilt zijn natuurlijk." Even staarde de kat hem diep in zijn blauwe ogen. "Zeg, hoe goed kende je me vader eigenlijk? Was je hecht met hem? Want anders zou hij je toch ook niet die taak hebben
gegeven." Even dacht hij weer terug aan die vorige keer toen ze een gesprek hadden. Toen ze dat had gezegd dat zij de taak zou overnemen in zijn vaders wil. Hoe de jonge kat het er niet mee eens was. En kijk nu, zo snel als in een handomdraai is hij de andere kant op gegaan. Hij kon nu eindelijk accepteren dat dit allemaal zo gaat voortaan. En eerlijk gezegd had Creamy zich wel aan zijn belofte gehouden om afstand te doen. En dat was goed.

Onderwerp: Re: Finally some rest do 19 maa 2015 - 11:20

Hij grinnikte zachtjes om de opmerking van de jonge kat. “Dat weet ik Narrowpaw, dat weet ik.” Er ontstond een warme glimlach rond zijn lippen. “Ik had ook niet anders verwacht.” Zijn gezicht betrok wat toen de jonge apprentice vroeg hoe hij zijn vader kende. Hij keek even naar de lucht, voordat hij zichzelf genoeg hersteld had om Narrowpaw weer aan te durven kijken. De meeste pijn die even in zijn lichtblauwe ogen gestaan had was er weer uit verdwenen. “Bravesoul en ik zijn samen opgegroeid. Ik voelde mij heel erg schuldig toen mijn moeder vermoord werd door een Rogue, omdat ze mij probeerde te beschermen. Ik was zo dom geweest om het kamp uit te glippen, maar jouw vader zorgde ervoor dat ik verder ging. Hij bleef mij steunen en hij was mijn beste vriend. Toen ik een tijd buiten westen was, omdat ik een klap op mijn kop had gehad van een groep Rogue katten bleef je vader bij mij ook al lachte de rest mij uit. We hebben veel zij aan zij gevochten en bij Bravesoul heb ik altijd geweten dat hij mij nooit zou laten vallen en dat was wederzijds. Toen hij wist dat hij kittens ging krijgen heeft hij mij gevraagd om peetvader van jullie te worden. Ik heb hem gezworen dat wanneer er iets met hem zou gebeuren ik jullie de bescherming en liefde zou geven die jullie verdienen. We hadden alleen nooit verwacht dat ik ooit mijn belofte na zou moeten komen.” Zijn ogen waren nat geworden, maar toch lag er een glimlach rond zijn lippen. Hij had het geaccepteerd en hoe moeilijk het ook was op sommige momenten hij had er mee leren leven. “Jouw vader was mijn beste vriend Narrowpaw en dat zou hij altijd blijven. Ook al jaagt hij nu met Starclan.” Hij gaf de riverclan apprentice even een lik over zijn oor, voordat zijn blik weer naar de lucht gleed.

Onderwerp: Re: Finally some rest zo 22 maa 2015 - 22:12

Een kleine glimlach verscheen om zijn gelaat. "Ja, dat is zo. Maar gelukkig is nu de grootste pijn voorbij. Het laatste stukje blijft nog wel bij je." Even keek de kat ook naar de lucht. Hij was helder blauw. En je kon de maan al lichtjes zien. En de zon werd langzaam opgeslokt door de horizon. "Soms, soms zie ik 's avonds mijn vader nog weleens. Dan loop ik uit het nest en ga ik buiten staan. En dan voelt het alsof we elkaar recht in de ogen aankijken." De kat zuchtte even. "Maar dat is ook maar voor tien seconden ofzo. Daarna vervaagd het. Dan is het heel stil. En na een tijdje ga ik weer terug. Dan denk ik nog steeds weleens aan het beeld. En dan, sluit ik me ogen en is alles weg"

Onderwerp: Re: Finally some rest ma 23 maa 2015 - 12:33

Hij knikte terwijl er een glimlachje om zijn lippen verscheen. “Het zal altijd bij je blijven, het zou ook raar zijn als dat niet het geval was. De dood van geliefden zet nou eenmaal zijn littekens.” De maan werd steeds duidelijker zichtbaar en hij reflecteerde even in zijn ogen toen Narrowpaw zei dat hij zijn vader soms nog wel eens zag. “Dan doet hij dat ook Narrowpaw. Hij houdt jullie in de gaten. Ik weet zeker dat hij er niets van wil missen hoe jullie groot worden.” Hij gaf de jonge kater een zacht stompje tegen zijn zij. “Hij zal altijd op jullie letten. Ik doe dat hier en hij vanuit Starclan.” Hij glimlachte naar hem. “Je zult nooit alleen zijn. Hoe stil en leeg het soms ook voelt. Ik hoop dat je dat altijd in je achterhoofd zal houden.” Alsof het afgesproken was werd de maan even verduisterd door een wolk, maar kwam sterker terug. Een helder maanlicht scheen op de twee katers. Hij keek er even naar voordat hij opstond. “We moeten zo maar eens terug.” Hij begon niet over het maanlicht, omdat het hem geraakt had. Het bevestigde dat Bravesoul naar hen luisterde, dat kon niet anders.

Onderwerp: Re: Finally some rest wo 25 maa 2015 - 22:28

De knikte. Het werd schemeriger. En hij had geen zin om in het donker terug te moeten gaan. "Ja, het is beter om zo maar terug gegaan. Onze nieuwtjes zijn zo wel een beetje gedeeld. We zijn weer up to date. We spreken elkaar nog weleens vaker. Zeker nu we het weer een beetje recht gezet hebben" De kat stond op. Hij stak zijn neus in Creamy's vacht. En liet zijn ogen naar de hemel toe glijden. En langzaam verscheen er een glimlach om zijn gelaat.

Onderwerp: Re: Finally some rest do 26 maa 2015 - 9:22

Het deed hem goed toen Narrowpaw zijn neus in zijn vacht duwde. Hij was blij dat de jonge kater hem eindelijk accepteerde. Hij spinde zachtjes en gaf Narrowpaw een lik over zijn oor. “Kom.” Hij draaide zich om en trippelde terug naar het kamp. Bij het kamp aangekomen keek hij de jonge apprentice weer aan. “Tot snel Narrowpaw. Pas goed op jezelf.” Hij duwde nog een keer zijn wang tegen die van hem en daarna liep hij naar de warrior den. Er lag een brede glimlach om zijn lippen terwijl hij in zijn nest ging liggen.

[Topic uit]

Onderwerp: Re: Finally some rest