The apprentice crew(Cinderpaw, Dappledpaw&Foxpaw)

Ze trilde bijna van enthousiasme. Eindelijk, eindelijk verhuisde ze naar de apprentice den! Ze zou vreselijk onzeker zijn geweest, als het niet was dat ze haar sibling crew had. Bij haar zusjes voelde ze zich veilig en durfde ze een stuk meer van zichzelf te laten horen. Ook nu waren al haar zussen aanwezig, gezien ze nu eindelijk allemaal dezelfde slaapplek deelden.
Airpaw drong zichzelf naar binnen en liet haar ogen de boel bespeuren. Het was niet heel bijzonder, alleen wat mos nesten hier en daar, maar voor haar betekende het de wereld. "Dit wordt onze nieuwe slaapplek."miauwde ze met glinsterende ogen tegen haar zusjes.

Dappledpaw-Cinderpaw&Foxpaw c:
wat mij betreft mogen er later ook meer bij!

Ze zag haar grijze zusje aanlopen, die wel leek te barsten van geluk. Ook Foxpaw sprong meteen op en begroette haar enthousiast. Dit was al wat langer haar slaapplek, maar dat betekende niet dat ze niet blij was met dat ze nu echt trainingen ging krijgen! "Dit wordt onze nieuwe slaapplek." Miauwde Airki- oh nee, Airpaw - tegen haar en ze grinnikte. "Ik sliep er al, hoor," antwoordde ze plagerig en ze drukte haar neusje in haar zusjes grijze vacht. Eigenlijk leken ze helemaal niet op elkaar. Nou ja. "Kom, je kan naast mij liggen!" Miauwde Foxpaw enthousiast en ze wees haar slaapplek aan, waar nog een leeg nest naast was.

Hun tabby zusje had hen richting de apprentice den geleid. De calico poest begon zich steeds schuldiger te voelen over wat ze ging doen. Haar grasgroene ogen gleden over de verschillende nestjes, sommige waren bezet, andere stonden leeg. Airpaw miauwde iets over een nieuwe slaapplek hen hun oudere zus duwde haar snuitje in de vacht van haar zusje. Ondertussen was de gloednieuwe apprentice in een leeg nest van voor gaan liggen. Het was laat en morgen moet ze vroeg op, vanavond wou ze even niet in hen buurt liggen. Anders zou ze zich misschien wel eens bedenken en blijven, wat een nog slechter plan was. Haar kopje legde zich triest op de rand van het nestje en haar groene kijkers keken naar buiten, vandaag moest ze even alleen zijn.

~Depri Dappled, sorry ^^

Samen waren ze naar de apprentice den gegaan, de tabby was al stuiterend direct op hun rossige zusje afgelopen en haar calico zusje had zich droevig in een van de voorste nesten gelegd. Even hield ze haar hoofdje schuin, maar al snel verplaatste ze haar blik naar haar andere zussen. Het viel haar nu op dat zij allebei gele ogen hadden, terwijl zijn en Dappledpaw allebei groene ogen hadden. Met een grote sprong ze op een nest tegenover die van haar zussen. "Één regel," Miauwde ze gespeeld streng, "Niemand snurkt hier! Begrepen?" Met samengeknepen, strenge ogen keek ze hun aan. Maar al snel maakt de stilte plaats voor een melodieuze lach. Ze schikte haar grote lijf zo goed als mogelijk in het nest, niet dat het goed werkte. Haar staart paste er niet in en de helft van haar fluffy vacht hing er uit.

Ze keek verbaasd naar Dappledpaw, die helemaal niet op haar gemak leek te zijn en ze wilde net naar de gloednieuwe apprentice afstappen, toen Cinderpaw aan kwam lopen. "Één regel," miauwde die en geamuseerd keek Fox haar jongere zusje aan. "Niemand snurkt hier! Begrepen?" Foxpaw knikte hard en legde haar oortjes in haar nek, zogenaamd heel bang. Ze was Dappledpaw allang weer vergeten.

Al haar zusjes waren blij en opgewonden om een apprentice te zijn, behalve Dappledpaw. Deze ging namelijk ergens vooraan in een nest liggen, zonder iets tegen hen te zeggen. Airpaw probeerde haar aan te kijken, maar de poes had haar rug naar hen toegekeerd. Hadden ze iets fout gedaan? "Ik sliep er al, hoor,"miauwde Fox, de grijze kitten grijnsde naar haar. Ze zou zo wel even kijken wat er met Dappled aan de hand was. "Kom, je kan naast mij liggen!" vrolijk trippelde Air naar het nest naast Fox, waar ze tervreden het zich gemakkelijk maakte. Ze keek toe hoe Cinder in een nest tegenover hen sprong en aankondigde dat er één regel was. "Niemand snurkt hier! Begrepen?" miauwde haar zusje streng. Airpaw grijnsde breed. "Je kan me niet vertellen wat te doen!"zei ze plagend. Daarna wendde ze zich tot haar gevlekte zusje. "Kom je er ook bij, Dappled?"vroeg ze opgetogen.

Cinderpaw
"Je kan me niet vertellen wat te doen!" Miauwde de tabby opgewonden. De rode kattin liet haar tanden zien en gromde gevaarlijk, "Dat kan ik wel, ik ben namelijk apprentice!" Even later lag ze weer lachend in haar nest, wat andere katten precies niet zo leuk vonden. Ze hield op met lachen, maar een hardnekkige glimlach wou niet weggaan. "Kom je er ook bij, Dappled?" Het calico katje had zich opgekruld in een nest bij de opening, wat had die? Ze wierp een betekenisvolle blik naar haar andere zussen, Wat heeft die? Haar zusje maakte geen aanstalten om op te staan en bleef gewoon stroef liggen. "Misschien is ze moe?" Opperde de kattin, terwijl ze haar grasgroene kijkers over de apprentice liet glijden.

Dappledpaw
Haar zusjes had precies de beste tijd van hun leven en daar was de kattin blij om. Binnenkort hadden ze enkel hun drieën en ze wist dat het voor de tabby het ergste ging worden. "Kom je er ook bij, Dappled?" Ze voelde de ogen van haar zussen in haar rug prikken, maar straks bleef ze naar buiten kijken. "Misschien is ze moe?" Hier zou ze op ingaan. Voorzichtig draaide ze zich om, "Ik ben moe en morgen moet ik vroeg uit, ik wil niet dat jullie dan wakker worden!" Waarschijnlijk dachten ze dat ze een vroege training had, was het maar zo. Ze wachtte niet op een antwoord en krulde zich in haar nestje. Al snel verdwenen al haar gedachten in een duister gat dat slaap noemt.

~Even zo gedaan xD