No colors {Arcanewish}

Toen hij de grijns op de poes haar gezicht zag werd zijn eigen glimlach nog veel groter tot het zijn gezicht zelfs een beetje pijn deed, maar de kater was te blij om daar om te geven. Ze vond het mooi! De kater was in de heel erg korte rijd tussen zijn tada' en haar grijns zo bang geworden dat ze het niet leuk zou vinden, maar ze vond het leuk! Sharpsoul ws zo blij dat hij haar woorden bijna miste. "Ik ben blij dat je het mooi vind." zei de kater haar na terwijl hij toekeek hoe ze aan een bloem rook. Even ademde de kater diep in waardoor hijzelf de gemixte geur van verschillende bloemen goed kon ruiken. Ineens begon de kater blij rond te rennen en te springen. De kater was zo blij om hier te zijn. Terwijl hij lachend rond liep waaide honderden paardenbloem zaadjes in het rond die los waren gekomen door de wind die zijn snelheid creëerde. Best veen bleven op zijn vacht kleven wat duidelijk te ziek was op de zwarte delen van zijn vacht maar de kater had het niet door. Hij was te blij. Hysterisch lachend viel de kater neer op het groene gras. Sharpsoul wist dat hij er waarschijnlijk net als een idioot had moeten uitgezien hebben maar het maakte hem niets uit, hij was te blijs en het maakte hem toch zowat nooit uit als hij zich voorschut zette.

Toen de kattin opkeek, zag ze dat de zwart witte kater rond aan het huppelen was door de paar bloemetjes die hier stonden. Whut. De kattin keek wat ongemakkelijk rond, niet goed wetend wat ze er precies mee aan moest. Ze kende hem amper, maar als ze hem zo een beetje vreemd rond zag springen voelde ze zich nog ongemakkelijker worden. Misschien.. misschien moest ze er gewoon niet aan beginnen. Arcane bouwde altijd veel te veel op anderen, zodat ze er zeker van was dat deze er voor haar zouden zijn, en zij voor hen. Maar toch. Dit voelde niet oké. "Sharpsoul, ik denk dat ik beter kan gaan," mauwde ze uit het niks. De kattin schudde wat bedenkelijk haar kopje en stapte weg bij de bloemen. Het was misschien gemeen wat ze nu deed, maar ze voelde zich anders. Niet goed. "Sorry," zei ze toen nog, waarna ze achteruit stapte en weer in de struiken verdween, om vervolgens razendsnel maar geruisloos weg te rennen.

Arcane topic uit~

Toen hij de poes hoorde spreken stopten zijn gelach helemaal, hij had haar afgeschrikt. Snel sprong de kater omhoog, op tijd om de poes om te zien draaien en het op ene lopen te zetten. "Wacht!" Riep de kater haar smekend na. Mara het was al te laat. Toch ging hij niet zo snel opgeven. Zo snel mogelijk begon de kater naar de uitgang van de open plek te rennen. Hij versnelde nog meer toen ze tussen de struiken door verdween. Het kon de kater niet eens schelen hoeveel pijn de takjes deden toen hij tussen de struiken door raasde, al dat hij aan kon denken was Arcanewish. Maar toen hij eindelijk door de struiken heen was was ze verdwenen. "Het spijt me." Zei de kater haar nog verdrietig achterna. Hij had haar afgeschrikt. Waarom moest hij zo idioot gaan doen? Waarom? Nu had hij waarschijnlijk zijn kans op ene vriendschap met de poes verpest. Direct werd de kater boos op zichzelf. "Idioot" Zei de kater luidop tegen zichzelf. "Wat ben ik toch ene idioot!" Zo ging de kater voor ene tijdje verder. Tot alle woede eruit was, al dat nu overgebleven was was verdriet. Een van de eerste katten waar hij vriendschap mee probeert te sluiten en dit gebeurt. En nu is hij ook al de kleur weg, alles ging weer naar grijs. Verslagen zakte de zwart-witte kater op de grond.

-Topic gedaan