We wrote stories in our dreams…

Het was een bonkende pijn, het enige gevoel wat er op dat moment door zijn lijf schoot. Hij zweefde tussen dromen in die elkaar onherroepelijk opvolgden. Het waren zijn nachtmerries, fijne dromen zaten er niet tussen. Hij was in paniek buiten bewustzijn geraakt, waardoor zijn hersens nog steeds bezig waren met die paniek. Soms schokte zijn lijf in de bek van Silvercloud, maar verder hing hij stil. Er liepen verschillende wonden over zijn lijf. De grootste waren die over zijn rug en in zijn zij, waar nog steeds bloed uit sijpelde. Daarnaast had hij wat krassen over zijn schouder en buik, maar die waren nog niet levensbedreigend. De das had Lynxfang en hem flink toegetakeld en dat was niet te missen. Hij had niet door dat ze naar het kamp werden gedragen, naar de Medicine Cat’s den, net als hij niet doorhad hoe er geschreeuw in het kamp ontstond toen katten door kregen wat er aan de hand was. Het enige wat hij zag waren de nachtmerries. Nachtmerries over zijn moeder, over zijn tante, over zijn broer en over zijn vrienden. Hij sidderde terwijl hij opnieuw in Silvercloud haar bek schokte.

[Voor Whisperwind, Butterstar, Lynxfang, Silvercloud, Secretvoice en daarnaast open]

Bijna zonder enige orde in haar hoofd was de gitzwarte poes bezig met het netjes uitsorteren van de benodigdheden die ze nog had en schoof alles wat niet meer goed was opzij. Ze was blij dat ze nog wat restanten had en nu het Newleaf was zou het een heel stuk beter gaan gezien alles weer volop aan de groei was en ze binnenkort het eerste al kon binnenhalen. Al deed het haar pijn om erbij na te denken dat ze het alleen moest doen gezien haar apprentice niet in staat was om te functioneren. Ze had het echt enorm te doen met de jonge poes maar ook met Wolfgaze die ze erbij had. Ze hadden het allebei niet makkelijk en ze had wel een extra paar poten kunnen gebruiken.
De geur van bloed deed haar echter opschrikken en met een ruk draaide ze haar kop om naar het aankomende groepje. haar ogen werden groot van pijn zodra ze zag wie er naar binnen werd gesleept. ''Creamyfrost!'' Riep ze geschrokken uit en kwam zo snel als ze kon naar hem toe en drukte haar neus tegen zijn wang. Ze beschouwde de jongere kater als een goede vriend en dit had hij niet verdiend. Terwijl ze dichterbij was gekomen had ze al een vaag inzicht gehad op wat hij mankeerde maar ze moest weten wat er was gebeurd. Ze zwaaide met haar staart naar een ongebruikt nest. ''Leg hem daar neer.'' Zei ze zacht en haalde diep adem voor ze zich vermande en haar kop erbij trok. ''Zorg ervoor dat hij met zijn rug weg ligt van de wand.'' Sprak ze erachter aan voor ze even verdween om te beginnen met het bijeenhalen van spinnenwebben. ''Vertel me wat er is gebeurd,'' Zei ze zodra ze alles bij elkaar had geraapt en naast het nest uitstalde voor ze zacht zijn vacht begon te wassen zodat ze beter kon zien hoe erg de wonden waren.