Back {Open}

De middagzon scheen op het kamp. Stilletjes om niet gezien te worden liep Panthereye met haar mond vol bedmos daar de Warriors den. Ergens in een donker hoekje dat niemand opviel liet ze het mos vallen. Als jonge warrior had ze het liefst ergens omringt door andere katten gelegen. Nu ergens waar niemand haar zag. De clan respecteerde haar niet meer en vond haar maar lastig. Ze nam tijd van de medicine cat in beslag, at prooi maar ving zelf weinig en als het om verdedigen van het kamp ging had je ook al niet veel aan haar. Wat kon zij er aan doen dat ze zwaar gewond was geraakt door een monster? Toen ze had verteld dat ze geduwd was lachten de andere haar uit. Ze had geen recht meer op een groot nest ter midden van de den. Ze had besloten andere katten maar zo veel mogelijk te ontwijken. Als ze niet met katten sprak zouden de stekende opmerkingen ook weg blijven. In de schaduw ging ze liggen op haar nest hopend dat geen kat haar zou zien. Dan zouden ze haar lui vinden en opdragen te gaan jagen. Vervolgens zou ze helemaal niks vangen en iedereen haar uitlachen. Langzaam viel ze in slaap.

Open