(Open) Seems boring

Hij stond op een punt waar hij de vier gebieden van de clans goed kon zien. Het vlakke van de windclan, het waterige van de riverclan, het donkere woud van shadowclan en het andere bosachtige gebied van thunderclan. Zijn bruine oren bewogen wat verveeld en hij wachtte tot iets van beweging zijn aandacht zou trekken. Hij wilde meer te weten krijgen, over van alles. Hoe die katten verschilden van zijn clan, hoe zij hun leven op orde zetten, maar eigenlijk was hij meer geïnteresseerd in de kat zelf die hij zou tegenkomen.
Er hing nog geen halsband aan zijn nek, hij was nog tandenloos. Nee, hij was nog maar een groentje. Alleen zijn instincten had hij om mee te overleven, maar goed, elke dag was er om te leren. Zodra hij alles een beetje onder de knie had, zou hij veel kunnen bereiken.
De kater hief zijn kop wat meer op en gaf zijn verzorgde vacht een paar likken.

De sneeuwwitte apprentice liep sierlijk achter een muis aan. Het beestje had haar nog niet gehoord en rende richting zijn holletje. Maar vlak voor hij erin kon schieten, klapte Icepaw haar poot uit naar hem en maakte een einde aan zijn miserable leven. De wind voerde een geur mee die ze niet herkende. Snel begroef de kattin de muis en draafde elegant richting de geur. Toen ze de kat in beeld kreeg legde ze haar oren plat. Hij likte rustig zijn vacht en was zich er duidelijk niet bewust van dat alle clans hem konden zien. Stilletjes opende ze haar bekje en proefde ze van de lucht. Het rook niet naar Rogue, maar ook niet naar een echte clan. Toch was kittypet uitgesloten, en dat maakte haar verward. Met gekraak van takjes maakte ze zich bekend en stapte ze argwaan op de kater af. Bij de minste verdachte beweging zou ze hem wegjagen, nam ze zichzelf voor. Haar oortjes vouwde zich plat op haar nek en met haar bekje lichtjes open liep ze op hem af. "Van welke clan ben jij?" Eigenlijk kwam ze niet echt dreigend over met haar blauwe baby-ogen en haar klein gestalte. Nieuwsgierig was ze wel, maar ook wantrouwig tegen over de vreemde kat. Maar beleefd bleef ze altijd, zo was ze opgevoed.

Een flits van wit viel hem op. Zon witte vacht was bij de kleine hoeveelheid aan sneeuw redelijk snel zichtbaar, maar toch hield de kater zich van den domme. Toen het poesje verscheen en hem een vraag stelde, kijk hij haar pas aan met zijn zilverkleurige ogen. "Wat zou je denken bij mij? Welke clan zou mij passen?" Vroeg hij met een glimlach, natuurlijk nep, maar hij had zijn hele kittentijd geoefend met het nabootsen van gelaatsuitdrukkingen dat ze nu bijna niet te onderscheiden waren, en keek de vreemdeling aan. "En welke naam? Welke naam zou er mij gegeven kunnen zijn?" Hij verzonk een beetje in zijn eigen gedachten toen, maar behield zijn blik nog op de witte poes. Ze zag er wat .. ongemakkelijk uit. Niet zoals je normaal omgaat met je clangenoten. Interessant.

"Wat zou je denken bij mij? Welke clan zou mij passen?" Glimlachte de kater, het leek een echte glimlach. Maar haar zesde zintuig fluisterde haar in dat de kater niet te vertrouwen was. "Zeker niet een van de clans die ik ken, je ruikt raar. Ben jij een Rogue?" Nadat ze het had uitgesproken sprong er nog een naam bij haar binnen. Bloodclan. Maar dan zou hij toch een halsband moeten dragen? "Of Bloodclan? Maar waar is je halsband dan?" Het laatste was meer tegen haarzelf dan tegen de kater. "En welke naam? Welke naam zou er mij gegeven kunnen zijn?" Ze zuchtte, waarom moest deze kater in raadsels spreken? "Wat is dat nu voor vraag? Hoe kon ik jou naam nu ruiken?" Miauwde ze iet wat sarcastisch, tot ze door had waar ze mee bezig was. Toen kroop ze terug in haar schulp, haar baby-blauwe ogen fixeerde zich nog altijd op de onbekende kater.

"Zeker niet een van de clans die ik ken, je ruikt raar. Ben jij een Rogue?" Ah, ze was dus al iets van geleerd? "Of Bloodclan? Maar waar is je halsband dan?" Zijn mondhoeken kropen nog wat meer omhoog. "Bloodclan, ja." Zei hij simpeltjes en bleef als een standbeeld op zijn plek. "Oh, die krijg je pas als jij een volwaardig krijger bent." Antwoordde hij met een simpele schouderophaal.
"Wat is dat nu voor vraag? Hoe kon ik jou naam nu ruiken?" Zijn wenkbrauw schoot iets omhoog. "Clankatten houden er toch van om hun clangenoten namen te geven die bij hun uiterlijk of innerlijk passen?" Vroeg hij, meer om een bevestiging vragende, want natuurlijk, daar stonden die Clans om bekend. "Dus dan vraag ik aan jou: wat voor een naam zou er aan mij gegeven worden?" Nieuwsgierig was zijn toon.

"Bloodclan, ja. Oh, die krijg je pas als jij een volwaardig krijger bent." Dus deze kater was nog geen volwaardig krijger, interessant. Misschien was het beter, als het een krijger was dan had ze waarschijnlijk problemen gehad. Haar helblauwe ogen bestudeerde de kater, het zag er nog niet zo'n oude kat uit. Jonger dan haar waarschijnlijk, maar niet veel. Ze wist niet zeker of het al een apprentice was."Clankatten houden er toch van om hun clangenoten namen te geven die bij hun uiterlijk of innerlijk passen? Dus dan vraag ik aan jou: wat voor een naam zou er aan mij gegeven worden?" Van deze vraag verschoot de witte kattin even. Voor een paar seconden stonden haar oren nieuwsgierig rechtop, maar toen herinnerde ze zich weer dat het een bloodclanner was en werden ze terug naar achter gevouwen. Even snoof ze verontwaardigt, bloodclanners hadden toch niks met de clanrituelen? "Wel, als ik op jou gedrag af zou gaan. Maskpaw. Een suffix zou hij zelf maar moeten bedenken, dat was enkel voor warriors van haar clan. "Hebben ze bij jullie speciale namen?" Haar helblauwe ogen bestudeerde de kater, waarom had hij zon interesse in hun gebruiken?

"Wel, als ik op jou gedrag af zou gaan. Maskpaw." Hm, wat een interessante keuze! "Hebben ze bij jullie speciale namen?" Daar moest hij wel eventjes over nadenken, maar uiteindelijk schudde hij zijn kop. "Nee niet echt, ouders geven hun kittens gewoon een naam, niets bijzonders eigenlijk." Hij had geen verhalen gehoord van 'jij bent vernoemd naar deze kat!', dus nee.
"Maar als ik je een naam moest geven, dan was het .." Voor een paar moment was hij stil. "Snowy of zoiets."

"Nee niet echt, ouders geven hun kittens gewoon een naam, niets bijzonders eigenlijk." Ze knikte, dat klonk logisch. Al vond ze hun systeem toch wat simpeler, daar moest je niet zoveel fantasie voor hebben. "Maar als ik je een naam moest geven, dan was het .." De kater viel even stil en dacht duidelijk na. "Snowy of zoiets." De witte kattin grinnikte. Maar meteen verstrakte ze weer. Bloodclan, niet aardig, oppassen! Schoot door haar hoofd. "Snowy is dichtbij, ik ben Icepaw en jij?" Ze kon net zo goed vriendelijk doen. Al zou ze er wel voor zorgen dat de kater niet op haar territorium kwam, dat van de andere maakte haar niet zoveel uit.

Ze moest lachen, maar hield gelijk op. Een onzichtbare frons verscheen op zijn gelaat. Zijn clan bracht waarschijnlijk de angst bij haar, niet hijzelf. Hm. "Snowy is dichtbij, ik ben Icepaw en jij?" Ah, een beetje informatie verkregen. "Lecter." Zei hij met een beleefd knikje. "En van welke clan ben jij?" Vroeg hij vervolgens.

De kater stelde zich voor als Lecter. Interessant. "En van welke clan ben jij?" Trots keek ze de kater recht in de ogen en miauwde. "Shadowclan." Haar ogen fonkelende, ze was blij dat ze bij zo'n sterke clan hoorde. "En jij bent dus van de Bloodclan?" Het was geen vraag, meer een vaststelling.

"Shadowclan." Ze leek er trots op te zijn dat ze bij die clan hoorde. Dus al die geruchten waren waar? "En jij bent dus van de Bloodclan?" De kater knikte slechts en liet zijn tong nog een keer door zijn vacht gaan. "Ik neem aan dat de rangen niet veel verschillen van onze clans? Want dan denk ik dat jij ook een soort young one bent, niet?"

"Ik neem aan dat de rangen niet veel verschillen van onze clans? Want dan denk ik dat jij ook een soort young one bent, niet?" Ze dacht even na, als ze goed had opgelet bij het gesprek tussen twee warriors, dan kwam young one overeen met apprentice. "Ik denk het, young one is toch voor dat je een krijger wordt, niet?" Vroeg ze de maar voor de zekerheid. Ze snapte niet dat de kater zou relaxt kon zijn terwijl er elk moment warriors van andere clans konden komen.

"Ik denk het, young one is toch voor dat je een krijger wordt, niet?" Nogmaals knikte de jonge kater. "Jup, dat is wat een young one is." Zei hij, niet echt trots zijnde op een rang.
"Is er iets?" Vroeg hij toen een beetje verward. "Je ziet er soms zo .. gespannen uit?"

"Jup, dat is wat een young one is." De witte kattin knikte, dat dacht ze wel. "Is er iets?" Haar kopje ging omhoog en haar oortjes stonden recht. "Je ziet er soms zo .. gespannen uit?" De apprentice liet een korte,melodieuze lach horen voor ze door had dat de kater het meende. "Seriously, ik sta hier met een kat van een andere clan te praten. Natuurlijk ben ik dan gespannen! Ik overtreed de regels!" Miauwde ze met grote blauwe ogen. Als iemand van haar clan hier nu langs kwam had ze een probleem, een groot probleem. "En normaal overtreed ik nooit de regels." Vervolgde ze zachtjes. Ja ze hield van avontuur, maar regels breken ging haar te ver. En toch stond ze hier nu met een bloodclankat te praten.

Ze moest erom lachen. Lecter hief een van zijn wenkbrauwen, was dat zo grappig dan? "Seriously, ik sta hier met een kat van een andere clan te praten. Natuurlijk ben ik dan gespannen! Ik overtreed de regels!" Dus in de clans werd het allemaal heel goed in de gaten gehouden? Het was dus een regel? Ah. "En normaal overtreed ik nooit de regels." Normaal niet, maar hij was dus een uitzondering? "Ik zie het punt niet, want ik sta op niemands gebied en jij op dat van jou. Niemand overtreed hier een regel, dus geen reden om nerveus te zijn, right?"
Zijn zilveren ogen glansden kort. "En waarom ben ik dan een uitzondering?"

"Ik zie het punt niet, want ik sta op niemands gebied en jij op dat van jou. Niemand overtreed hier een regel, dus geen reden om nerveus te zijn, right?" Weer knikte ze kort, hij had gelijk. Het stelde haar al iets meer gerust en zachtjes ontspande ze haar schouder-spieren. Ze rolde even met haar schouders om de spanning eruit te krijgen en keek toen weer op naar de kater, wiens ogen kort glansde. "En waarom ben ik dan een uitzondering?" Ze lachte. Haar blauwe kijkers glinsterde en ze miauwde, "Tja, ik heb nog nooit een tandloze bloodclanner gezien. En het is altijd handig om meer dingen van andere clans te weten te komen."

Ze ontspande echt en misschien zou een oudere en meer ervaren bloodclan member hier gebruik van hebben gemaakt, maar Lecter zag natuurlijk in dat een oudere kat met andere kennis niet zo makkelijk te overmeesteren was. Dan moest hij het maar op een gesprek houden, later misschien ..? Hij dwaalde echter weer af, een grote fout. "Tja, ik heb nog nooit een tandloze bloodclanner gezien. En het is altijd handig om meer dingen van andere clans te weten te komen." Een van zijn oortjes draaide zich. "Nou ik heb wel tanden hoor!" En hij grijnsde breed, zijn tanden laten zien. "Als ik die ook niet had, dan had de clan mij buitengesloten." Zie hij met een simpele schouderophaal. "Bij jouw clan niet dan? Als je nutteloos bent voor de clan?"

"Nou ik heb wel tanden hoor!" En de kater liet zijn tanden zien die gevaarlijk glommen in het zonlicht. Als ik die ook niet had, dan had de clan mij buitengesloten." Haar ogen verwijderde zich, zouden ze gewoon hun clangenoten verstoten? "Bij jouw clan niet dan? Als je nutteloos bent voor de clan?" Ze schudde ontzet haar hoofd. "Nooit! Wij zorgen voor elkaar!" Ergens had ze wel medelijden met de bloodclanmembers nu. Als ze gewond zouden raken voor hun clan zouden ze als een stuk vuil aan de kant worden geschoven.

"Nooit! Wij zorgen voor elkaar!" Oh. Nou dat was wel iets nieuws. De toon waarmee ze had gesproken verraste hem echter wel. "Wij hebben geen beschikking over kennis over genezende kruiden of wat dan ook." Sprak hij met een simpele schouderophaal. "Maar ik denk dat het er heel anders aan toe gaat in mijn clan dan die van jou, toch? Jullie leader heeft toch .. negen levens? Hoe kan dat?"

"Wij hebben geen beschikking over kennis over genezende kruiden of wat dan ook." Hoe konden ze dan genezen als ze ziek waren? Of gewond? "Maar wie zorgt er dan voor jullie als je ziek bent? Of gewond?" "Maar ik denk dat het er heel anders aan toe gaat in mijn clan dan die van jou, toch? Jullie leader heeft toch .. negen levens? Hoe kan dat?" Ze knikte, dat was waar. "Onze leider heeft inderdaad negen levens, maar hoe ze daar aankomen weet ik niet." Dat laatste loog ze, maar niemand die dat door zou hebben. Dacht die bloodclan kater nu echt dat ze al de geheimen van de clan ging onthullen?