It is where the future began (Flamepath)

De slanke grijze poes liep door het kreupelhout heen. Haar blauwe ogen waren gericht op de grond terwijl ze diep in haar gedachten verzonken was. Haar pleegkitten Redkit, die ze onder haar hoede had genomen nadat haar moeder was gestorven, maakte dat ze zich zorgen maakte. Laatst had ze zelfs een Bloodclankat aangetroffen in het territorium. Al deze zorgen maakte dat ze niet in haar opperbeste humeur was. Haar blauwe ogen die normaal vriendelijk stonden keken even omhoog. Ze was al dichtbij de verbrande eik, die dichtbij het donderpad, waar regelmatig ongelukken gebeurde. De kattin had geen idee wat haar hier heen bracht. Ze snoof zachtjes, de geur van de monsters bleef even in haar neus hangen en ze bleef stokstijf staan. Waarom hadden die tweebenen altijd van die afschuwelijke monsters die hun overal heen droegen. Het stonk, zo erg dat ze nauwelijks andere geuren kon onderscheiden.

De kattin ging langzaam zitten en bewoog haar oortjes heen en weer terwijl ze naar het donderpad staarde, ze had heel wat te overdenken. Haar ogen volgden een van de monsters die voorbij raasden over het donderpad en waardoor de grond onder haar poten begon te trillen. Haar staart zwiepte over de grond terwijl ze alles met haar blauwe kijkers nauwkeurig in de gaten hield.

Daardoor schrok ze ook nauwelijks op uit haar gedachten toen Flamepath een andere warrior aan kwam lopen. Ze draaide zich om naar hem en knikte hem vriendelijk toe. Ze had de laatste tijd weinig katten gesproken en mistte haar broer Ashdrizzle zo nu en dan. Hij was eigenlijk haar halfbroer maar ze hield zielsveel van hem. Ze wist niet wat ze zonder hem zou moeten. Ook hielden de zorgen voor Redkit haar soms halve nachten wakker. Die arme kitten kwam er maar niet bovenop dat door haar ontsnapping uit het kamp, d'r moeder was overleden. Ze hoopte maar dat Redkit er snel weer over heen kwam. Haar moeder rustte nu vast in de Starclan. Verlaat groette ze de kater dan ook. "Flamepath," mauwde ze enkel, haar stem kwam nauwelijks boven het gedonder van het donderpad uit. "Ben jij trouwens ook Bloodclanners tegen gekomen bij de grenzen. Ik denk dat ik het daar nog eens met Shrewstar over moet hebben, laatst moesten Sheepdog en ik er een paar verjagen, en soms ruik ik de geur nog." Mauwde ze zacht, half verstaanbaar door nog een monster dat langs kwam denderen, deze had een felle rode kleur en ze kneep haar ogen iets dicht. "Hoe is het trouwens met je?" Vroeg ze nu, iets harder zodat haar gemauw boven het geluid van de wind en de monsters die redelijk vaak voorbij kwamen uit kwam.

~Eerste post Flamepath