Mommy what are you thinking?

Mistykit keek zoals gewoonlijk toe naar de spelende kittens die energiek achter elkaar aan rende. Haar kopje bewoog wat mee wanneer haar ogen niet verder konden draaien om de kittens te volgen maar verder bewoog ze geen poot. De kittens speelde tikkertje, de ruwe versie. De kleine bolletjes vacht vlogen op, of over, elkaar heen om in het gras te belanden of half paardje rijdend door te rennen tot een van de twee viel. Het zachte mos die koel onder haar kussentjes lagen zouden de ergste vallen breken dus het wilde gestoei had geen effect op hen. De kittens raasde door de hele Den heen en de Queens lagen er rustig bij. Ook zag Mistykit haar moeder op een afstandje kijken. Snel gingen haar net zo groene ogen weer weg van haar moeder terug naar de kittens. Mistykit wist het niet zeker maar de laatste tijd voelde ze zich niet erg op haar gemak bij haar moeder. De grijze kitten verdachte haar moeder steeds naar haar te kijken. Telkens als ze haar vacht onaangenaam voelde prikkelen door het gevoel bekeken te worden draaide ze zich om maar zag ze niemand naar haar kijken. Af en toe betrapte ze Mousefur maar Mistykit vond het redelijk logisch dat haar moeder op haar kleintjes paste. Toch schuwde de grijze kitten al die blikken en kroop zag alleen maar meer terug in haar veilige hoekje. Veilig en alleen.

Na een paar uur het prikkende gevoel bekeken te worden genegeerd te hebben keek ze op. Weer zochten Misty's ogen naar de dader maar niemand. Maar maag rammelde en de moedermelk van haar moeder dronk ze al lang niet meer zo veel als vroeger. De kitten rekte zich uit om haar stijve spieren weer vrijuit te kunnen bewegen. Kort schudde ze haar glanzende grijze vacht los en trippelde bijna zwevend naar de prooiberg. Mistykit was niet zo groot dus de kitten vond dat ze ook niet zoveel nodig had. De kleine raapte voorzichtig een mini muis van de stapel, er waren prooien tweemaal zo groot als het hare maar Misty wou niks verspillen. Snel liep ze terug naar haar plekje waar ze haar scherpe tandjes in het grijze vachtje van de muis zette. Zodra het vieze vacht eraf was begon ze te knagen aan het heerlijke vlees. Misty voelde dat ze dat nodig had gehad. Haar roze tongetje schoot snel uit haar bekje om het bloed weg te vegen en opnieuw te eten. Echter slikte ze haar stukje muis krampachtig weg toen de grote gedaante van Mousefur voor haar neus stond.
'Hoi mam, is er iets?' Piepte ze een beetje geschrokken. Waarom keek haar moeder zo raar..

[Mouseh]

De bijna opkomende middagzon scheen al waterig door de ingang van de Nursey. Het scheen een licht goeden straal op de spelende kittens. Ze waren druk bezig met druk rondrennen, elkaar stoeien, en doen alsof de anderen prooien waren. Ze sprongen op elkaar. Vanaf ver af hoorde je hun piepende stemmetjes al. Soms werd je er echt gek van, maar meestal werd Mousefur er blij van. Altijd al had ze kittens gewild, en eindelijk was het zover. Drie prachtige kittens waren op de aarde gebracht. Smokekit, Nightkit en natuurlijk de stille Mistykit. Smokekit en Nightkit waren druk bezig met stoeien en spelen. Ze leerde zo ook met elkaar omgaan, en regels van elkaar te leren. Maar haar jongste dochter, Mistykit zat dicht tegen haar aan. Mousefur keek haar bezorgd aan. Ze had haar maar zelden zien spelen, en als dat gebeurde, kapte ze al snel af. Te druk allemaal. Dan kroop ze weer lekker in het zachte mos. Vele malen had de Queen geprobeerd haar naar de andere kittens heen te duwen. Dat was nauwelijks gelukt. Meestal schudde ze haar kopje en kroop weer terug. Mistykit kreeg in de gaten dat haar moeder haar aanstaarde. Snel keek ze weg. Naar de andere moederkatten. Hun kittens waren lekker druk, en aan het spelen. Ze raasden rond, gleden uit, en stonden weer op. De moeders keken liefdevol naar hun kroost. Mousefur ook, maar ze maakte zich een beetje zorgen om Mistykit, die inmiddels was terug gekropen in een klein hoekje achter haar moeder. Mousefur legde haar kop neer. Er was iets met haar dochter... En ze wist maar al te goed wat.

Een paar uur laten heften Mousefur haar kop op. Even wat slaperig keek ze om haar heen. Het middagzon stond al ver boven de hemel. Het was dus niet zo vroeg meer. Sommige kittens hadden genoeg gekregen van het spelen. Ook Night- en Stormkit waren weer lekker tegen haar aangekropen. Liefdevol gaf hun moeder ze een paar likken. Hun vachtjes waren helemaal mossi geworden door de ondergrond. Maar waar was Mistykit? Geschrokken keek ze om haar heen. Nergens in de Nursey was ze te zien. Meteen stond Mousefur op. Ze rekte zich uit, en haastte zich naar buiten toe. Haar moedergevoelens kwamen naar boven. Maar gelijk was ze weer gerustgesteld. Haar dochtertje zat een piepklein muisje te eten. Langzaam liep Mousefur erheen. Mistykit leek het eerst niet te merken. Opeens schrok ze op. 'Hoi mam, wat is er?' Piepte ze wat verward. 'Oh, hoi lieverd..' 'Ik kwam je gewoon even zoeken,' Zei ze. Er lag een wat aarzelende toon in haar stem. 'Kom mee, ik moet je iets vertellen.' Mousefur stond op, en liep naar de achterkant van de Nursey. 'Oké, wil je het echt weten?' Vroeg ze wat bezorgd.

Niet begrijpend knipperde ze met haar ogen. Kort keek ze weg naar haar mini maal die al bijna op was. Mousefur klonk aarzelend, zo klonk ze nooit. Was er weer iets mis? Haar groene ogen keken even langs haar moeder heen naar Smoke en Nightkit. Ze leken allebei aan het uitrusten van het wilde stoeien en spelen. Mistykit wilde ook graag anders doen, spelen rennen en vliegen door de Nursery. Alleen deed ze het niet, want zo was de kitten niet. Ze was rustig en hield zich op de achtergrond, alleen met Smokekit kon ze wel een klein beetje spelen. Meestal deed hij dan wat rustiger en liever, dat merkte ze aan hem. Mistykit wist dat ze anders was, maar veranderen wilde ze niet. Toneel spelen was sowieso niet haar ding. Ze hield niet van drama.
Mistykit keek weer naar haar moeder. Haar ogen groot van verbazing en een beetje angst. Wist haar moeder iets wat zij niet wist? Had ze iets achter gehouden voor haar? Ergens wilde de kitten ook wel weten wat er mis was met haar. Stel dat ze iets ergs had? Moest ze dan naar de Medicine cat of werd ze een Elder omdat ze niet goed genoeg was voor Warrior taken? Onrustig liep de poes achter haar moeder aan. Haar kop verzon alle mogelijke erge scenario's die er bestonden. Van ernstig ziek tot nooit Warrior worden tot Rogue. Als het iets ergs was want gevaarlijk was voor de Clan had Misty al besloten weg te glippen. Het kon makkelijk dat ze was meegenomen door een roofvogel of dat een vos haar meenam, dood. Dan kon Riverclan gewoon door gaan met leven en Smokekit kon gewoon Warrior worden zonder haarzelf als blok aan zijn poot.

Aan de achterkant van de Nursery, ver weg buiten gehoorafstand van de andere bleef haar moeder staan. De bezorgde stem maakte de kitten alleen maar nerveuzer. Dapper knikte ze van ja, want ze was bang dat als ze iets zou zeggen haar stem zou stokken. Haar groene ogen ontmoette die van haar moeder, wat wilde ze zeggen?