Tocht (open)

Weet je, hij had zin gehad te jagen, te rennen en om zich vandaag even nuttig te maken. Misschien zou hij vanavond zelfs wel even heel wat poezen ongelukkig maken door met Little te gaan eten, maar dat was van latere zorg, bovendien dacht hij niet dat Ace dat ooit zou toelaten. Anyhoo, dat alles maakte ook helemaal niet zoveel uit, zijn punt was, hij wilde een normale dag. Dat streven was dus zojuist al meteen verpest, tenminste, als dit niet onder normaal viel. In ieder geval doelde de grote kater op het feit dat de kleine tijger geroepen had, en als er geroepen werd antwoordde hij. Vandaar dus zijn hij op een relaxte sprongsnelheid zich door het bos begaf, en in een oogwenk de situatie gezien had. Een indringer, die wegliep van Blackpaw. Natuurlijk was confrontatie voorkomen goed, maar een kat had zo zijn eer, de de eer van een clangenoot was de eer van Tallshadow. Dat was dus ook de reden dat hij stilhield, nog in de bossen verscholen, en na even zijn borst een ferme lik te hebben gegeven stapte hij trots en duidelijk niet erg vrolijk, de bossen uit, om recht voor de tegenstander uit te komen. Hij was minstens een kop groter dan haar, en zag er ridderlijk uit. Als je tenminste van Shadowclan was, zo niet dan was hij eerder een grootse villain. "Ik denk dat het wel eens mooi zou zijn als jij mij uit zou leggen waarom de poes riep," Stelde hij koel, niet kwaad, niet sissend. Eerder kalm en berekenend als een slang die wachtte op het aanvalsteken.

Hij trok een wenkbrauw op toen ze plots wegrende, en bleef even verbouwereerd staan. Wel had de kater zich alweer hersteld voor Black goed en wel bij hem was. In antwoord op haar vraag schudde de warrior zijn hoofd, maar bleef wel geïnteresseerd naar de merkwaardige kat kijken. "Nee, die rent zo hard naar de grens," Begon hij, "Dan kan je het maar gewoon beter zo laten, volgens mij had je haar al erg laten schrikken," Hij knipoogde naar de apprentice, waarna zijn blik weer op de vreemde indringer viel. Wat had die hier gedaan, als het hele doel wegkomen was geweest? Had het een spion kunnen zijn? Zo ja dan moesten ze opletten, en zorgen dat niemand enige informatie weggaf.

Hij lachte even om de reactie van de poes, en was blij dat ze blijkbaar niet te erg geschrokken was. Dat was mooi, aangezien het hem op leek te vallen dat er een beetje twee kampen in de clan kwamen, een daredevil kamp en een mietjes kamp. Iemand met gezond verstand zocht hij nog, al mocht zijn moeder dat nooit horen, die zou hem waarschijnlijk aan zijn oren meetrekken naar de elders den en daar neerzetten omdat hij zo zeurde. Fair enough though.
De vraag van de apprentice deed hem weer even naar het heden terugkeren, en hij schudde zijn hoofd bij het horen van het woord 'clan'. "Als ze een clankat was, en haar geur zo goed gemaskeerd had, hadden we iets anders moeten ruiken waarmee ze dat gedaan zou moeten hebben, zoals kruiden," Legde de kater haar uit. "Die waren niet te ruiken, dus dat betekend dat ze hoogstwaarschijnlijk op zichzelf is, heb je haar naam nog gehoord?" Dat kon je veel over een kat vertellen, Rogues kozen vaak zelf hun naam, tenzij ze grootgebracht waren door hun ouders, dan kwam het wel eens voor dat ze die naam hielden. Dan had je ook nog de voormalige clankatten, soms hielden die hun hele naam, en soms, zoals Pepperbreath, kortte ze het af, in zijn geval naar Pepper.

"Haar nam was Shadehunter. Vandaar dat ik er vanuit ging dat het een clankat was." Hij glimlachte, dat was een logische aanname geweest van Blackpaw, maar het had ook kunnen zijn dat de ander geweten had dat de poes die tegenover haar stond niet zo oud was, en haar dus een oor aannaaide. "Een rogue zou geen clannaam aannemen, toch? Daar zijn ze te trots voor. Zou het dan kunnen dat ze van een onbekende clan is?" De kater hield even zijn hoofd schuin om na te denken, dat zou kunnen zijn. "Bestaan die? Andere clans bedoel ik, uit een heel ander gebied waar wij niks vanaf weten?" De kater knikte. "Vast, overal zijn katten en dus zullen ook wel op allerlei plekken clans zijn. Van wat jij zegt zijn er een paar dingen mogelijk voor die kat. Of ze was een clankat met de geur goed gemaskeerd, of ze was een bloodclanner die op het verkeerde moment op de verkeerde plaats was," Dat leek hem niet logisch, ze had hem niet bloodclan achtig geleken, en bloodclanners zouden nooit weg mogen rennen van een apprentice. "Of, en ik denk dat dat het meest logische is, ze was een poes met ouders die eerst in een clan hadden gezeten, en haar dus een naam van eer wilde geven," Hij keek naar Blackpaw. Wat dacht zij ervan?

Hij luisterde naar de mening van de ander, en knikte goedkeurend. Hij was niet in de bui om er een hele training van te maken, natuurlijk, was wel leuk, maar hij had het onvoorstelbaar druk eigenlijk en kon het nu hij toch al gestoord was in zijn vroege ochtend ritueel maar beter de klusjes voor de dag afmaken. Vandaar dus dat hij moest grijnzen toen Black zei dat ze het wel moesten melden, en hij haar toeknikte. "Wil jij dat doen of moet ik erbij zijn?" Vroeg de warrior, en zwiepte eens met zijn staart om een blaadje wat eraan vast zat weg te halen. Ze had hem niet echt nodig toch?

Hij moest grinniken om haar uitdrukking en die van obama en knikte goedkeurend toen de poes duidelijk maakte dat ze het aan zou kunnen. De kater twijfelde daar ook niet aan, maar soms moesten katten het zichzelf horen zeggen. Zodra de poes weer begon te praten keek de kater haar weer aan, daarvoor was zijn blik even afgedwaald naar de hemel, en naar het bos waar de clan woonde. Allemaal familie en toch zo wantrouwend van elkaar, niet gezond dat zeker. "Toch jammer dat, als het wel op een gevecht uit was gelopen, ik nog niet echt iets had kunnen doen. Ik bedoel.." Tall fronste, en zag hoe de poes ietwat verlegen naar de poten keek. "Ik weet dat ik er vet bedreigend uitzie, maar laten we realistisch even zeggen dat ik zo'n kat nog niet aan zou kunnen." De warrior haalde zijn schouders op, en schudde nadenkend zijn hoofd. "Ik denk eigenlijk dat je nog een redelijke kans zou hebben," Vertelde hij haar, en keek toen even wantrouwend in haar ogen, "Je wordt wel elke dag getraind toch?" Dat was belangrijk, dat was de basis en ieder moest die hebben.