Early Morning {{Skinny Love}}

De zwart-witte kater ging over straat. De kleine druppeltjes in de lucht zorgden voor een mistige straat voor hem en een vochtige lucht. Het was moeilijk om in de verte te zien wat er was. Het was vroeg in de ochtend en de zon was nog niet op en alleen de maan stond aan de hemel. De grote palen naast de straat gaven ook licht. Het was een dramatisch beeld, maar Thor was niet verdrietig of blij. De kat had langer in het gebied van de tweebenen gezeten en had hier zeker van genoten. Maar het was tijd om terug te gaan naar zijn oude vertrouwde Rogue gebied. Daar kon hij zichzelf weer laten verhongeren zoals eerder. Zoals hij vaker had gedaan liep hij een tuintje in. De geur van een kat kroop zijn neus in.

{{Skinny Love}}

Ze werd wakker toen de vrouwelijke twoleg iets liet vallen. Haar oren lagen plat in haar nek terwijl ze in een ruk haar kop optilde. Met haar gifgele ogen staarde ze verontwaardigd naar de twoleg, die verontschuldigend met haar arm wapperde. Mokkend stond ze op in haar nest, nou ze toch wakker was kon ze net zo goed uit haar nest gaan. Ze stapte uit de mand en gaf een korte lik over haar borst, daarna trippelde ze naar het kattenluik. Al voordat ze naar buiten ging rook ze een verse kattengeur, zo die had lef. Ze glipte door het kattenluik en kwam recht voor de jonge kater terecht. “Wel wel wel, wie hebben wij hier.” Haar stem klonk kalm en beheerst. “Een jonge kater die mij gezelschap komt houden? Waar heb ik dat aan verdiend?” Haar blik gleed peilend over de zwart-witte kat en bleef hangen bij zijn ogen. Ze klonk niet kwaad of dreigend, maar zoals altijd kalm al kon je horen dat ze een poes met gezag was. Je mocht haar territorium binnen komen, maar als je haar op haar zenuwen werkte had ze er geen moeite mee om je dan een sneer te geven.

Een vachtloze poes kwam voor hem zitten.“Wel wel wel, wie hebben wij hier.” Haar stem klonk kalm, maar wel streng.“Een jonge kater die mij gezelschap komt houden? Waar heb ik dat aan verdiend?” Zijn blik ging richting het geluid. Haar blik ging kritisch over hem heen en bleef hangen bij zijn groene ogen. Zonde problemen bleef hij ook bij haar ogen hangen. De poes leek te weten wat ze wou. Zonder aarzelen liep hij naar de poes toe en ging voor haar zitten. Wat was de poes van plan? Heb naar buiten gooien? Of een gesprek hebben? Dat idee vond hij wel wat leuker. En Thor was zeker niet van plan weg te gaan."Dus ik ben welkom?", zei hij op zijn rustige toon. Daarna ging hij zitten met zijn staart over zijn poten.

Ze knikte kalm toen hij vroeg of hij welkom was. “Elke kat is welkom hier, zolang je er niet op uit bent om ruzie te maken dan heb ik daar geen problemen mee.” Ze staarde hem nog steeds strak aan. “Maar geef me geen reden om je weg te willen hebben.” Ze vertrok geen spier en ze klonk bloedserieus, want dat was ze ook. “Ze noemen mij hier Skinny Love en daar luister ik naar, maar mevrouw mag ook.” Ze ging zitten met haar staart losjes om haar middel. “En met wie heb ik het genoegen?” Vervolgde ze kalm. Ze had haar blik nog geen moment van de kater afgewend.

“Elke kat is welkom hier, zolang je er niet op uit bent om ruzie te maken dan heb ik daar geen problemen mee. Maar geef me geen reden om je weg te willen hebben.” Ze klonk er serieus, wat hem extra goed liet luisteren.“Ze noemen mij hier Skinny Love en daar luister ik naar, maar mevrouw mag ook. En met wie heb ik het genoegen?” Vervolgde ze kalm. Thor luisterde goed naar haar woorden. En was dan ook niet van plan iets uit te gaan halen, maar dat hoefde zij niet te weten."Nou hallo dan Skinny Love." Thor vond het een lange naam voor een kittypet, maar deze pas was dan ook anders dan de meeste kittypets. Met zijn staart ging hij heen en weer over de grond."U praat met Thor mevrouw.", de grijns kwam terug op gezicht."Fijn dat ik ontvangen kan worden." Hij liet een korte stilte vallen."Of zit er een addertje onder het gras Skinny Love?"

Ze knikte hem goedkeurend toe. Ja, deze kater had duidelijk een stel hersens en dat mocht ze wel. “Aangenaam Thor, mooie naam heb je.” Ze gaf niet vaak complimentjes, maar als ze het deed dan kwam dat recht uit haar hart. Ze grinnikte zachtjes toen Thor vroeg of er een addertje onder het gras zat. “Wanneer bijten adders Thor?” Vervolgde ze kalm terwijl ze hem aan bleef kijken. “Adders bijten alleen als ze zich bedreigd voelen.” Ze knipoogde naar hem en nam hem rustig op. Hij was nog jong, maar hij had manieren en wist duidelijk wat hij moest zeggen. Een stel hersens en een leuke kop, ja dat kon ze wel gebruiken. Wie weet, misschien was hij wel geschikt om zich bij haar netwerk aan te sluiten. “Hoe goed ben jij in anderen afluisteren Thor?” Ze vroeg het onbewogen alsof het de normaalste zaak van de wereld was, dat ze die vraag stelde.

Ze grinnikte zachtjes.“Wanneer bijten adders Thor?”, vervolgde ze kalm terwijl ze hem aan bleef kijken.“Adders bijten alleen als ze zich bedreigd voelen.” Een knipoog kwam zijn kant op en hij glimlachte terug naar haar."Ik denk niet dat u me een bedreiging vindt. Of wel mevrouw?" Een antwoord verwachtte hij niet en met zijn grijns nog op zijn gezicht. “Hoe goed ben jij in anderen afluisteren Thor?”, zei ze. De kater vond het grappig dat ze dat vroeg. Wat was ze van plan met hem?"Ik ben goed in alles.", zei hij nog met zijn lach op zijn gezicht."Zolang ik er wat voor terug krijg." Wat hij wou vragen wist hij niet. Thor wou veel. Onderdak zonder tweebenen, altijd wat te eten, maar een kittypet wou hij nooit zijn. Hij wou gezelschap, iemand die hem kon zeggen wat hij moest doen. Of gewoon een vriend. Alles was mogelijk, maar wat wou Skinny Love dat hij deed?

Er kwam alleen maar een klein grijnsje rond haar lippen toen hij vroeg of ze hem een bedreiging vond. Ze zag niet snel anderen als bedreiging, omdat ze zich altijd prima kon redden. Dat zou ze alleen nooit hardop zeggen. Er stond even een blik van goedkeuring in haar ogen toen hij zei dat hij er wel wat voor terug wilde hebben. “Dat kan ik begrijpen.” Ze knikte hem kalm toe. Ja, hij was slim. Hij wist wat hij moest zeggen op het juiste moment en dat was heel goed, ze zou zo iemand kunnen gebruiken. Haar spionnennetwerk was groot en ze had altijd slimme katten nodig die alles in banen konden leiden. “Je krijgt er bescherming en informatie voor terug. Er zal op je gelet worden en als er informatie is die belangrijk voor je is dan zal je die informatie krijgen. Ik wil jou het aanbod doen om mijn spion te worden.” Ze nam hem onderzoekend op. “Er zijn wel een paar regels.” Vervolgde ze toen.

“Je krijgt er bescherming en informatie voor terug. Er zal op je gelet worden en als er informatie is die belangrijk voor je is dan zal je die informatie krijgen. Ik wil jou het aanbod doen om mijn spion te worden.” Ze nam hem op. “Er zijn wel een paar regels.” Vervolgde ze toen. Thor draaide zijn hoofd scheef. Spion? Wat had dat te beteken? Toch vond hij het idee om voor iemand te werken fijn. Dat hij eindelijk iets zou doen met zijn leven. Het klonk fijn, en de poes voor hem leek al veel te weten over alles hier omheen."Ga door.", zei hij om antwoord te geven.

-Laaaaaaaaat sowry-

Toen hij zei dat ze door moest gaan, bewoog ze even goedkeurend haar oren. Ja, misschien had ze wel wat aan deze kater. Het leek erop dat hij het in ieder geval geen slecht idee vond. Dat was mooi, want dat bood perspectief. “Mijn naam wordt nooit genoemd, onder geen enkele voorwaarde. Belangrijk nieuws wordt altijd meteen bij mij gebracht, persoonlijk. Er wordt nooit verraad gepleegd. Gebeurt een van deze dingen wel dan kan ik je leven heel erg zuur maken.” Ze staarde Thor strak aan terwijl ze dat zei, met een strenge en bloedserieuze blik. Daarna werd haar blik weer neutraal. “Dat was alles.” Vervolgde ze kalm. “Je moet de voordelen en de nadelen voor jezelf tegen elkaar opwegen en dan hoor ik wel wat je besloten hebt.” Maakte ze haar verhaal af.

Ze begon met de criteria. En om eerlijk te zijn vond hij het helemaal geen probleem. Als een jonge rogue had je geen leider, wat hij erg moeilijk vond. Hij had problemen met voor zichzelf zorgen. Misschien kon een sterke leider zoals de poes dit wel verhelpen. Waarom niet? Haar niet noemen was geen probleem als rogue, aangezien iedereen denkt dat je geen leider hebt. Nieuws doorgeven, geen probleem. De laatste klonk erg dreigend. Wat ze daarmee wou zeggen wist hij niet precies. Rennen van een kittypet was niet moeilijk, maar deze poes leek te weten wat ze zou doen."Één vraag.", zei de kater terwijl hij naar de grond keek."Wat bent u van plan met deze informatie." Zijn hoofd ging omhoog en hij keek haar aan. Eigenlijk had hij zijn antwoord al klaar liggen.

Er kwam een kalm grijnsje rond haar lippen toen Thor weer begon te praten en vroeg wat ze met de informatie van plan was. “Ik heb er zo mijn reden voor om informatie te verzamelen.” Zei ze terwijl het grijnsje weer verdween. “Laten we zeggen dat ik niet graag op het verkeerde moment op de verkeerde plek ben.” Ze trok even met haar snorharen voordat ze verder ging. “Ik heb graag de controle.” Ze bleef hem aan kijken en liet even een stilte vallen. “Wil je er nog even over nadenken?” Vroeg ze toen terwijl ze even afwachtend met haar snorharen trok. Ze stond alvast op om weg te kunnen gaan, zodat ze hem ook echt de kans bood om er nog over na te denken.

“Ik heb er zo mijn reden voor om informatie te verzamelen.” Zijn hoofd ging een beetje schuin. Ja, dat was wel duidelijk.“Laten we zeggen dat ik niet graag op het verkeerde moment op de verkeerde plek ben.” Wat ze daarmee wou zeggen wist hij niet. Werd ze achterna gezeten? Of was ze gewoon nieuwsgierig?“Ik heb graag de controle. Wil je er nog even over nadenken?” Controle hebben was altijd fijn, maar zelf had hij dat al lang geleden opgegeven. Op antwoord te geven op de vraag begon hij met zijn hoofd te schudden."Nee, nee.", zei hij. Hij stopte met het schudden van zijn hoofd en stond op."Ik help u graag, mevrouw." Hij wist dat wat hij zei een grote beslissing was, maar het leek de goede te zijn."Wat kan ik doen voor u?". Zijn stem klonk nog net zo brutaal/aardig als eerst.

-Nog 1 post van Skinny? Dan kan hij op informatie-jacht.-

Ze keek toe toen hij zijn kop begon te schudden. Blijkbaar wilde hij graag voor haar gaan spionneren, de meeste katten hadden wel wat bedenktijd nodig. Dit was echter alleen maar handig, want zo had ze haar antwoord meteen. Ze knikte hem kalm toe toen hij zei dat hij haar graag wilde helpen. “Mooi zo.” Zei ze rustig voordat ze luisterde naar zijn volgende vraag. “Ik wil je vragen of je Draco kan gaan schaduwen. Doe dit wel voorzichtig, want het gaat hier om een jonge elite kat. Met BloodClanners moet je altijd heel erg voorzichtig zijn, dus probeer onzichtbaar te blijven. Ga geen gesprek aan tenzij je heel zeker bent van je zaak, heb je dat begrepen?” Ze staarde hem strak aan, want ze wilde dat het duidelijk was. “Draco kent mij, dus het is ten zeerste van belang dat mijn naam nooit uitgesproken wordt. Ook als je denkt dat er niet geluisterd wordt.” Ze draaide zich om, om naar het twolegnest te gaan. “We spreken elkaar snel weer. Dat ons netwerk jou mag beschermen.” Ze keek hem nog even aan, maar toen liep ze weg. “Tot ziens.” Zei ze tot slot voordat ze uit zijn gezichtsveld verdween.

[Topic uit, Ja ga je gang =) ]