Hello Brother, I hope you can swim

I am so high. I can hear heaven.
No heaven, no heaven dont hear me.
And they say that a hero can save us.
Im not gonna stand here and wait.
I'll hold onto the wings of the eagles.
Watch as they all fly away.
Now that the world isnt ending, its love that Im sending to you.

Flameclaw had het warriors den al vroeg verlaten, hij had nog even een liefdevolle blik op Thunderstorm gericht en had haar nog even een lik gegeven over haar kopje. Daarna was hij naar de prooistapel gelopen en had er een vis vanaf gevist. Snel had hij hem opgegeten en was zowat gestikt in een graatje. Nadat hij een tijdje had zitten hoesten was het graatje weer losgekomen uit zijn keel. Snel had hij een blik om zich heen geworpen of iemand zijn actie had gezien. Gelukkig keek niemand raar zijn richting in dus hij wist dat niemand het had gezien. Snel gaf hij zichzelf een goede wasbeurt zodat zijn vacht perfect over zijn flanken viel. Zodra hij klaar was was hij opgestaan en het kamp uitgelopen. Zijn ogen waren op zijn omgeving gericht terwijl hij naar de kleine stroom was gelopen. Daar zat hij nu al een tijdje voor zich uit te staren, denkend aan alles. Hij was heel blij maar toch ook best triest. Hij had nu iemand om echt van te houden maar toch zat er een leegte in zijn hart. Hij miste zijn moeder, maar hij wist ook dat ze nooit meer terug zou komen. Hij zwiepte even met alleen het uiterste puntje van zijn staart en staarde naar de lucht. Hij zuchtte even en schudde zich toen uit. '' Geen tijd meer om te gaan zitten sobben over het verleden.'' Zei hij tegen zichzelf en stond volledig op en liep naar de oever. Hij had namelijk Thunderstorm nu en hij had altijd zijn broer Honestheart aan. Bij de gedachte aan zijn broer besefte hij dat hij al lang niet meer met hem had gesproken.

Bij de oever ging hij zitten en staarde in het water. Daar zag hij een vis zwemmen en razendsnel schoot zijn poot met uitgeslagen klauwen naar beneden en rechtstreeks richting de vis en soepel viste Flameclaw hem uit het water. '' Perfect!'' Snorde hij tevreden. Hij doodde de vis snel en legde hem even in de schaduw neer zodat hij niet zou uitdrogen. Maar een vis was nog niet genoeg om de clan te voeden. Zeker niet met alle Queens die er waren met al hun kits. Snel richtte hij zijn aandacht weer op het water en sloeg zijn nagels uit. Een vogeltje steeg luid tsjirpend boven zijn hoofd op maar hij negeerde het. Toen zag hij het volgende visje zwemmen en viste het soepel het water uit en doodde hem weer netjes. Hij legde hem bij de andere vis en waste even zijn voet. Hij deed dit zo zodat zijn poot niet te koud werd en alvast een beetje opdroogde. Al wist hij dat als hij verder ging met vissen dat ze gewoon weer nat zouden worden. Hij was net als alle RiverClan katten niet bang om te zwemmen en de kou trok ook niet zo snel door zijn vacht. En het voordeel van vis eten kon je ook zien aan zijn pels, het glansde bijna altijd en stond nauwelijks een andere kant op, dan dat het lag over zijn flanken. Natuurlijk behalve wanneer hij klaar stond om te vechten. Opeens tilde hij met een ruk zijn kop op toen hij en maar al te bekende geur rook. Het was niet de geur van Thunderstorm, nee het was de geur van zijn broer Honestheart. Blij sprong hij op, hij moest wel in de buurt zijn en hij had de wind in de rug. Hij zwiepte vrolijk met zijn staart en staarde in de bosjes. Zodra hij recht in een paar bekende groene ogen keek begon hij vrolijk te snorren.


As they all fly away

I am so high. I can hear heaven.
No heaven, no heaven dont hear me.
And they say that a hero can save us.
Im not gonna stand here and wait.
I'll hold onto the wings of the eagles.
Watch as they all fly away.
Now that the world isnt ending, its love that Im sending to you.


Flameclaw zwiepte blij en opgewonden met zijn staart. Zijn ogen staarden strak in die van zijn broer. '' Honesheart!'' Riep hij blij uit en sprong naar hem toe. Hij duwde zijn neus tegen die van zijn broer. '' Hoe gaat het met mijn broertje?'' Vroeg hij uitbundig en keek hem nog steeds aan. '' Waar ben je geweest? Wat heb je allemaal uitgespookt de laatste tijd?'' Voor hij het zelf doorhad overspoelde hij zijn broer met vragen. Zelf al sliepen ze elke dag nog steeds in hetzelfde hol, toch hadden ze nauwelijks met elkaar gesproken. Hij wilde nu weer alles weten van de kater waarmee hij was opgegroeid. Waarschijnlijk zou zijn broer ook wel een hoop vragen hebben maar hij wilde eerst antwoorden. Nog steeds zwiepte hij met zijn staart. De lucht was blauw en een heel zacht windje deed zijn vacht een beetje opwaaien. Hij genoot van het windje en keek zijn broer weer aan. '' Zin om mee te jagen, ik ben nu aan het vissen.'' Hij keek even naar de vissen die hij al had gevangen. Toen ging zijn blik weer terug naar de rivier en hij ging even rustig ztten.





As they all fly away

I am so high. I can hear heaven.
No heaven, no heaven dont hear me.
And they say that a hero can save us.
Im not gonna stand here and wait.
I'll hold onto the wings of the eagles.
Watch as they all fly away.
Now that the world isnt ending, its love that Im sending to you.

Flameclaw keek zijn broer aan. "Hoi broertje," had zijn broer gezegd en hem recht aangekeken. Flameclaw zwiepte weer met zijn staart. Vreemdgenoeg gedroeg hij zich als een kitten en het kon hem niks schelen. Hij wist dat hij dit bij zijn broer wel kon doen. Honestheart glimlachte even zodra hij zijn vragenstroom had losgelaten. Zijn broer ging even rustig zitten voordat hij antwoord gaf. "Te veel Flameclaw, veelste veel," zei Honestheart en keek richting de zon. Flameclaw volgde zijn blik omhoog en grinnikte even. De zon was altijd zo vredig, maar ook kon ze genadeloos zijn. Zo warm als dat ze kon branden kon verstikkend zijn. "Maar niettemin leef ik nog steeds." Zei hij toen en Flameclaw snorde. '' Gelukkig wel ja!'' zei hij geamuseerd en gaf zijn broer een kopje. Op zijn vraag of ze nog konden jagen, en dus vissen kreeg hij het antwoord dat hij wilde. "No problem, my brother!" Zei Honestheart en glimlachte. Flameclaw zelf zwiepte vrolijk met zijn staart. "Maar waar heb jij gezeten?" Vroeg Honestheart en Flameclaw keek hem aan. Hij voelde de band weer op opvlammen in zijn hart. '' Nou hier en daar, overal en nergens,'' zei hij even snorrend, '' ik heb nieuwe vrienden gemaakt en natuurlijk gejaagd!'' Hij keek zijn broer aan. Hij was gewoon te vrolijk voor woorden. zijn leven was gewoon perfect. Zijn ogen gloeide nu vrolijk en iedereen zou het kunenn zien. Hij sprong op en huppelde al naar de rivier en keek naar de vissen die erin zwommen.




As they all fly away

I am so high. I can hear heaven.
No heaven, no heaven dont hear me.
And they say that a hero can save us.
Im not gonna stand here and wait.
I'll hold onto the wings of the eagles.
Watch as they all fly away.
Now that the world isnt ending, its love that Im sending to you.

Flameclaw keek zijn broer vrolijk aan en richtte zijn aandacht op de rivier. Hij zag een vis zwemmn en razendsnel schoot zijn witte voet het water in en viste een vis eruit vandaan. Netjes legde hij hem bij de rest en rekte zich even uit. Hij genoot van dit simpele maar goede moment met zijn broer alleen. Hij had deze momenten zeer gemist, maar kon er niks aan doen dat hij zich toch als een klein kittentje bleef gedragen. hij was gewoon te blij voor woorden en dus moest hij het maar lichamelijk uiten. Moeiteloos viste Honestheart ook een vis uit de rivier en lachte even. Flameclaw keek op naar zijn broer en zwiepte even met zijn staart. "En een erg bijzondere vriendin heb je er ook bij, is het niet?" Zei Honestheart en keek hem aan. Flameclaw zag de glinstering in zijn ogen en gaf zijn broer een speelse stomp met zijn poot zonder zijn nagels uit te slaan. '' Zeg bespioneer je mij?'' Vroeg hij uitdagend en gaf zijn broer nog een stomp. '' Maar ja het is wel zo.'' Zei hij en ging zitten, zijn gedachen zakten weer even weg naar Thunderstorm en hij snorde even zacht. '' Ja Thunderstorm is een zeer speciale vriendin,'' murmelde hij zachtjes en keek zijn broer weer aan. Toen sprong hij vol op zijn broer af. '' Dat kan ik volgens mij niet van jou zeggen,'' gromde hij uitdagend en sprong even terug. Niet snel daarna sprong hij met enorme kracht tegen zijn broer aan en gooide hem de rivier in. Maar omdat hij niet oplette verloor hij zijn eigen balans en donderde er zelf ook in. Zo snel hij kon kwam hij weer boven water en zwom richting de kant. Soepel klom hij weer uit het water en schudde zich stevig uit en keek naar de rivier. Zijn ogen zochten zijn broer.


As they all fly away

I am so high. I can hear heaven.
No heaven, no heaven dont hear me.
And they say that a hero can save us.
Im not gonna stand here and wait.
I'll hold onto the wings of the eagles.
Watch as they all fly away.
Now that the world isnt ending, its love that Im sending to you.

Zodra Flameclaw zich op de kant had gehesen schudde hij zch echt heftig uit, maar nog altijd zat er nog veel water in zijn vacht. Hij zag er nu echt belachelijk uit. En dat wist hij maar al te goed. Even gaf hij een paar likken over zijn schouder en richtte zijn blik weer op het water. Daar zag hij het gestalte van zijn broer die breed glimlachte en soepel zwom. Even verdween zijn broer onder water en kwam een paar seconden later weer boven water. Flameclaw was toch echt jaloers op de vacht van zijn broer. Het duurde echt een lange tijd voordat zijn lange pels droog was, maar bij zijn broer ging dat veel sneller. Hij zwiepte even met zijn doorweekte staart waarvan de haren half begonnen te krullen. Hij keek toe hoe zijn broer op de kant klom en zich uitschudde, wat als resultaat had dat Flameclaw opnieuw water in zijn lange vacht kreeg. Snel schudde ook hij zich opnieuw uit en begon zijn vacht te wassen. Hij gaf eerst zijn broer een duw met zijn kop. '' Kon je weer niet alleen zwemmen?'' Vroeg hij gespeeld klagend. '' Nu heb ik weer een nat pak, en moet je mijn vacht zien!'' De manier waarop hij het zei klonk echt als een poes die wilde dat haar vacht er perfect uitzag. Hij zwaaide opnieuw met zijn staart en keek zijn broer recht aan en gaf opnieuw een lik over zijn vacht. Hij had maar een paar littekens op zijn lijf. De ergste waren die van het gevecht met Kayleigh, De rogue. Hoewel hij wel vaak had gevochten kwam hij er bijna altijd goed uit. Hij was er best trots op. Af en toe wanneer hij over de littekens likte voelde hij nog wel een raar gevoel maar het deed hem niet echt veel meer. Nog altijd keek hij naar zijn broer en gaf weer een aantal likken over zijn vacht.


As they all fly away

I am so high. I can hear heaven.
No heaven, no heaven dont hear me.
And they say that a hero can save us.
Im not gonna stand here and wait.
I'll hold onto the wings of the eagles.
Watch as they all fly away.
Now that the world isnt ending, its love that Im sending to you.

Flameclaw keek nog altijd naar zijn vacht en hij kon een litteken zien. Er was wel wat haar overheen gegroeid maar nog altijd zag je het litteken zitten. hij zuchtte heel even en keek meteen weer op. Zijn broers vacht was alweer zowat droog. ''Samen zwemmen is toch veel gezelliger?'' Zei Honestheart en gaf hem een por. '' Misschien wel, maar jouw vacht is dunner broertje'' Zei de Grijs-witte kater en gaf zijn broer een duw met zijn kop. '' En dat weet je best,'' hij zwaaide elegant met zijn staart en plofte neer en gaapte even. ''En broertje, nog altijd ongeschonden uit gevechten weten te komen?'' Zijn broer glimlachte vrolijk en Flameclaw rolde met zijn ogen. '' Nou niet echt helemaal,'' antwoorde hij en hij wist dat hij doelde op zijn knokpartij met de rogue Kayleigh. zijn broer had geen enkel litteken, maar die vocht ook minder. Dat wist hij, maar zelf vocht hij vaak, maar wilde liver niet echt bloed op zijn vacht. Maar toch leek dat steeds vaker te gebeuren. Hij keek even naar zijn grote lijf en zuchtte even. Hij gaf een lik over zijn borst en keek naar de lucht. '' Maar ik denk dat anderen gewoon een hekel aan mij hebben,'' zei hij op een droge toon en keek weer terug naar zijn broer. Er verscheen toch nog een grijns op zijn gezicht toen hij naar zijn broer keek.


As they all fly away

I am so high. I can hear heaven.
No heaven, no heaven dont hear me.
And they say that a hero can save us.
Im not gonna stand here and wait.
I'll hold onto the wings of the eagles.
Watch as they all fly away.
Now that the world isnt ending, its love that Im sending to you.

Flameclaw keek nog altijd naar zijn broer. Er waren geen woorden die zijn band met zijn broer konden beschrijven. Dat kon hij zelf niet, dat kon niemand. maar van een ding was hij zeer zeker, hij wilde zijn broer nooit kwijt. Want hij wist hoeveel hij hem kon vertrouwen en hoeveel steun hij zou geven als hij het nodig had. En hij zou precies hetzelfde doen voor zijn broer. Als hij zijn leven kon geven om hem te redden dan zou hij dat doen. Hij zwaaide langaam met zijn staart en daarna wat krachtiger om er weer wat water uit te krijgen. opnieuw keek hij naar zijn broer en een glimlach ontstond rond zijn witte snuit. Hij wist dat zijn broer begrip zou tonen voor zijn onzekerheid en hij zou hem er ook doorheen helpen.
Nadat Flameclaw weer op zijn vraag had geantwoord zag de kater een frons op het gezicht van zijn broer. En voordat hij antwoord kon geven had hij alweer gesproken, een zeer slechte gewoonte. Maar zelfs terwijl hij grijnsde na zijn woorden keek zijn broer serieus. Even wiebelde Flameclaw met zijn grote grijze oren, had hij wat miszegd? zijn broer begon te spreken en sloeg met zijn staart tegen de grond. ''Och, broertje,'' Honestheart bleef Flameclaw aankijken maar die liet zijn kop even zakken en ontweek de blik van zijn broer. ''Je word gerespecteerd in de clan, heus! Je moet alleen niet zo onzeker zijn over je zelf,'' sprak zijn broer weer en Flameclaw keek hem nu wel aan. '' Dat weet ik ook wel,'' murmelde de grijswitte kater en keek om zich heen. '' Maar soms geeft iedereen mij het gevoel dat ik niks waard ben.'' Flameclaws blik lag op de lucht. Er dreef een wolk langzaam over hen heen. Zachtjes zuchtte Flameclaw even en gaf zijn broer een kopje en een vriendelijke lik. '' Maar ik ben wel blij dat ik goede vrienden heb en een sterke broer,'' zei hij vriendelijk en keek zijn broer recht in de ogen. Hij kon zich niks liever wensen.


As they all fly away

I am so high. I can hear heaven.
No heaven, no heaven dont hear me.
And they say that a hero can save us.
Im not gonna stand here and wait.
I'll hold onto the wings of the eagles.
Watch as they all fly away.
Now that the world isnt ending, its love that Im sending to you.

Hij merkte hoe zijn broer naar hem keek, maar zodra Flameclaw zijn kop optilde om hem aan te kijken was de blik van zijn broer al afgedwaald naar de rivier. Na de rest van zijn woorden zag hij Honestheart speels glimlachen en wist hoeveel ze verschilden terwijl ze toch broers waren. Flameclaw keek toe hoe zijn broer opstond, zuchtte en vlak naast de rivier ging zitten. Bij het aanblik van de rivier keek hij weer naar zijn vacht. Het was al deels opgedroogd maar het zou nog wel even duren voordat hij volledig was opgedroogd. Snel gaf hij een lik over zijn schouder en stond op om naast zijn broer weer plaats te nemen. Zijn broer had al een vis uit het water gekregen en staarde nu naar het blauwe water van de rivier. ''Het zijn verwarrende tijden, Flameclaw,'' zei zijn broer. ''Met veel veranderingen en gevoelens,'' vervolgde Honestheart en Flameclaw knikte. '' Ik weet het,'' mauwde hij zacht en keek naar zijn broer. Daarna richtte hij zijn aandacht weer op het water en griste er nu zelf een vis uit vandaan. Hij had het gedoe rondom Moonstream, Lightheart en zijn broer wel gehoord maar het waren zijn zaken niet. Als zijn broer steun nodig zou hebben zou hij dat altijd kunnen krijgen.


As they all fly away

I am so high. I can hear heaven.
No heaven, no heaven dont hear me.
And they say that a hero can save us.
Im not gonna stand here and wait.
I'll hold onto the wings of the eagles.
Watch as they all fly away.
Now that the world isnt ending, its love that Im sending to you.

Zijn broer knikte even zwijgend en Flameclaw keek Honestheart even aan terwijl hij toekeek hoe zijn broer een vis uit het water haalde. Een glimlach sierde zijn witte snuitje en zijn blik gleed naar de lucht. Zijn broer had volledig gelijk, hij mocht niet twijfelen over zichzelf. Nee, hij was een loyale RiverClankrijger en had dat ook al bewezen. Het kon hem niks schelen wat anderen vonden. Hij had de beste vrienden en familie die een kat kon wensen. Even grijnsde hij bij die gedachtes en schrok toen Honestheart ineens opstond. Flameclaw keek hem vragend aan en wachtte tot hij wat zou zeggen. ''Misschien kunnen we beter terug naar het kamp gaan'' zei Honestheart terwijl hij zich uitrekte en hun vangst even bij elkaar schoof. Hij snapte het niet echt, maar zijn broer zou er zeker wel een reden voor hebben. Het was wel al donkerder geworden maar dat zou hem niks doen. Hij merkte dat zijn broer weer naast hem kwam zitten en even keek Flameclaw weer op. ''Ik denk dat we dat dan maar moeten doen,'' sprak hij kalm en keek naar alle vissen. ''We hebben ook wel een hoop prooi om mee terug te nemen!'' Sprak hij toen half lachend en stond langzaam op.


As they all fly away