Oef..

Als een balletje opgerold lag Flintkit tegen zijn moeder aan. De oranje pels was lekker warm, en je kon er helemaal in wegzakken. Hij was nu al een paar manen oud. Echt zogen deed hij niet meer. Dat vond hij te kinderachtig. Maar zo was hij nou eenmaal. Een beetje stoer-achtig. Maar tegen mama aanliggen was geen probleem. Dat deed immers elke kitten toch? Voorzichtig opende hij één oog. Er was wat gestrompel te horen in de Nursey. Het was niet het vrolijke geklets van de moeders. Flintkit hief zijn bruine kopje op. Dat was Dewkit! Een grijns ontstond p zijn gezicht. Misschien kon hij daar nog wel wat leuks mee uithalen! Maar Dewkit merkte hem niet op. Ze leek zich een beetje te vervelen. Ook wel logisch, want er was dan ook niet veel te doen in de Nursey. Alleen slapen, en wat stoeien. Jippie. Dewpaw keek wat om haar heen. Zonder het te vragen sloop ze snel uit de Nursey. Haar witte staartje verdween voor de ingang. Meteen stond het bruine katertje op. Hij ging mee! Niet in die saaie, suffe moeder-tent. Heel stil sloop het katertje op zijn tenen naar de ingang. Zijn blauwe ogen wierpen nog een blik achteruit. Had zijn moeder hem opgemerkt? Vast wel. Maar ze leek er niet veel van te merken. Ach ja, wat maakte het dan ook uit. Hij bleef toch gewoon in het kamp..? Stilletjes verdween ook hij door de uitgang.
De wind trok gelijk al aan zijn vacht. Flintkit rilde even. Dat was hij niet helemaal gewend! Die zachte warme moeder buik was natuurlijk ideaal. Maar buiten.. Wel wat kouder! Toch scheen de zon maar licht. Even overwoog hij terug te lopen, en weer lekker te gaan slapen. Maar hij voelde zich daardoor zwak. Alsof hij niet durfde. Flintkit zette een stoere blik op. Mooi niet! Dacht hij. Het chocolade bruine katertje dook tegen de grond aan. Daar was Dewkit! Ze lag te spelen in de bladeren. Telkens weer zette ze af, en belandde in de krakende blaadjes. Dat was leuk! Flintkit verloor al zijn stoerheid, en sprong er ook op af. Hij dook midden in de bladeren. Dit had hij eerder moeten weten! Niet lettend op Dewkit ging hij zijn eigen gang maar. Een blaadje vloog omhoog door zijn lichte gewicht. Meteen sprong de kitten erop af. Hij zette zijn tanden in het voorwerp. Net als een echte Warrior. Hij probeerde het te killen, maar dat was natuurlijk best onozel. Meteen sprong hij weer op. Weer niet-lettend op Dewkit vloog hij een stukje door de lucht. Hij zag een klein wit lichaampje voor zich. Zijn pupillen werden groten. 'Ahh!!' Miauwde hij. Maar het was al te laat. Flintkit en Dewkit botsten tegen elkaar aan, en rolden door de bladeren en het zand heen. Een grijns ontstond weer op zijn gezicht. Dat had hij niet zien aankomen. De witte kitten voor zich stond meteen op, en begon zich licht te wassen. Flintkit bleef even liggen, maar krabbelde toen maar overeind. Het poesje keek hem aan. 'Hai,' Grijnsde hij. 'Sorry dat ik tegen je opbotste.' Het chocolade bruine katertje keek met zijn mint blauwe ogen naar haar. Hij stak een klauw uit, en begon hem te wassen. 'Zullen we nog een spelletje doen?' Grijnsde hij nogmaals.

[Whoot, de oogkleur snel bewerken.. Was ze vergeten xD]