I want to know

De gestreepte apprentice liet zijn blik onderzoekend over het thunderpath glijden. Bij de aanblik van de zwarte strook grond die als een slang door het territorium kronkelde, doken er duizende vragen in zijn kop op. Wie had het gemaakt? Waarvan was het gemaakt? En bovenal, waar ging het naartoe? Mazepaw liet zijn donkerkleurige neus over het gladde oppervlak glijden. Hij schudde wild met zijn kop. De dampen die van het zwarte oppervlak opstegen, bezorgden hem hoofdpijn. Een luid gebrul trok zijn aandacht. Geschrokken en iet wat nieuwsgierig wierp hij een blik in de richting waarvan het geluid vandaan kwam. De grijze kater sprong geschrokken achteruit wanneer een donkerblauw, glimmend ding over de weg rackette. Lichtgevelde, haatdragende ogen. Glimmende platte vacht. Een monster, hij had er al eerder gezien, hij had zelfs al op een monster gestaan.

eerst Bonepaw

De gestreepte apprentice keek op. Zijn helderblauwe ogen bleven bij een onbekende thunderclanner steken. Hij had een bruine vacht en het litteken op zijn gezicht was ook moeilijk te missen. "Is er iets?", vroeg hij, zichzelf afvragend waarom de thunderclanner zijn amberkleurige ogen zo op Mazepaw gericht hield. Dat deed je toch niet? Zomaar iemand aanstaren was gewoon... vreemd. De gestreepte shadowclanner haalde zijn tong een aantal keer over zijn voorpoot, besluitend dat deze een bad nodig had.

"Niks.", antwoordde de bruine thunderclanner, redelijk laat, Mazepaw was zijn eigen vraag al bijna weer vergeten. "Zo wat kom je hier doen?", vroeg hij vervolgens. "Monsters observeren", antwoordde hij schouderophalend. Hij was niet van plan om de grens over te steken, daar was hij helemaal klaar mee sinds zijn tripje naar het windclan territorium. Thunderclanners waren vreemd, maar windclanners waren creepy, en dat was pas erg. "Jij?",

"ik moet ergens naar toe...", antwoordde de gestreepte thunderclanner. Vreemd antwoord. Mazepaw vertrouwde het niet, waar kon je vanaf hier naartoe? Enkel het shadowclan territorium, of je maakte waarschijnlijk wel een grote omweg. De bruine tabby wiebelde met zijn rechteroor. "Waar naartoe?", vroeg hij. Hij vertrouwde de andere kat écht niet.

"deze weg te volgen om mezelf te kalmeren.", Natuurlijk, het was ook zo kalmerend om langs een stinkende weg bezaaid met kwaadaardige monsters te wandelen. Hij vernauwde zijn ogen en keek de thunderclanner onderzoekend aan. "Alleen, hoe is eigenlijk de shadowclan.", vroeg de onbekende kater. "We overleven leaf bare denk ik wel", miauwde Mazepaw rustig, vorig jaar was blijkbaar echt erg geweest, er zouden erg veel katten gestorven aan de honger. "En thunderclan?", zelfs als het echt slecht ging, zou hij het waarschijnlijk niet vertellen.

"Wel goed, we gebruiken bijna al onze krijgers om te jagen en apprentices worden minder getraint rond deze tijd.", Mazepaw had nooit veel trainingen gehad, Otterflight had hem wel al wat dingen geleerd, en nu zou Tallshadow hem ook gaan trainen. " Maar voor de rest wel goed, goed dat het met de Shadowclan goed gaat.", De gestreepte kater knikte. Hij vond het leuk dat het goed ging met thunderclan. Ze waren wel oké, naar zijn mening. In tegenstelling tot Windclan... Ze negeerden de warrior code en waren maar creepy. "Ook goed om te horen dat thunderclan het wel red", er groeide een glimlach om zijn lippen. "Oja Maskheart is trouwens opgestapt als medicijn cat en nu hebben we Jayfeather.", vervolgde de bruine thunderclanner. "Littlestream is ook gestopt, nu hebben we Acefray", het kon Mazepaw eigenlijk niet zoveel schelen wie er nu precies zijn verwondingen verzorgde, zolang die persoon het maar goed deed. "Waarom is Maskheart eigenlijk opgestapt?", Hij had gehoord dat het best een goede medicine cat was.

"Maskheart was verliefd op een poes en heeft nu kittens daarom is hij opgestapt, hij had de regels gebroken.", Mazepaw knikte. Sommige katten vnden hun gevoelens belangrijker dan de regels, zoals Mazepaw, bijvoorbeeld. Hij hield niet zo van regels. "Maar waarom is Littlestream opgestapt?", de thunderclanner klonk nieuwsgierig. "Ze had een ongelukje bij het thunderpath en is haar geheugen deels kwijt geraakt", best een triest verhaal, Mazepaw vond het echt erg voor haar, gelukkig had ze wel vrienden en familieleden die haar wilden helpen.

"Erg voor jouw en je clan.", het klonk niet erg vriendelijk. "Maar dus Shadowclan mist ook een medicine cat apprentices?", Mazepaw knikte. "Ik denk wel dat Shrewstar binnenkort weer iemand gaat aanduiden", Hij vond het eigenlijk best vreemd... Littlestream was in zijn zeven moons lange leven altijd medicine cat geweest... En daarvoor was het Smokebreath, maar die was opgestapt voor Mazepaw ook maar geboren was.

"Ik weet wel iets wat we kunnen doen." Mazepaw keek de ander geintresseerd aan. Wat was hij van plan? "We kunnen een Race gaan houden of als kittens een thee kransje houden." De gestreepte shadowclanner keek toe hoe de ander op het thunderpath sprong. Wat hij gestoord? Wel, het was misschien wel een vreemd iets om te zeggen als je zelf al in je hoofd had gehaald om op een monster te gaan staan. Wat voor race bedoelde hij eigenlijk? Wie het eerste door een monster werd aangereden? "Wat voor een race?", vroeg Mazepaw, waarbij hij op het gladde, zwarte oppervlak ging staan.