Daddy?

De donkerbruine kitten lag roerloos in zijn nestje. De Medicine den was zijn thuis geworden maar de kleine kitten vond het maar niks. In de afgelopen maan had hij leren lopen, tot zekere zinnen en hij kon al enkele woordjes spreken. Natuurlijk waren zijn oogjes ook geopend en het grijs/blauwe werd langzaam een helder en blijvend blauw. Maar het was hier niet leuk. De kitten kreeg melk en liefde van Otterflight, zijn ene mama, maar hij had verder nog een andere mama en een papa. Ja, hij was maar eens verwent. Toch was het niet zo leuk hier. De wonden op zijn rug waren nog lang niet verdwenen, ze waren zelfs een beetje ontstoken. Daarbij had er zelfs zijn naam door verdient; Direkit. Natuurlijk had zijn afkomst en dood van zijn moeder er ook mee te maken gehad. De groffe kitten gaapte en keek even loom op, er kwam iemand de de binnen lopen.

{Eerste post Ashdrizzle

Hij moest het weten, hij moest weten hoe het met Night ging. Elke dag werden zijn zorgen om de zwarte kater groter en klopte zijn hart steeds sneller. Al zo lang had hij geen woorden meer gehoord van de grote lieflijke kater en dat deed hem van binnen pijn. Al was zijn jongste dochtertje een prachtig schepsel, hij mist de andere kant van liefde. De geurige den werd binnengetreden, maar zijn blauwe ogen gingen in plaats van de grote zwarte kater naar een nest gevuld door een kleine kitten, wiens blauwe ogen op hem gericht waren. Ah.. dat was het rakkertje dat hij en Dauntrose hadden gered! "Hallo kleintje!" Glimlachte hij en stapte voorzichtig op de kitten af. "En hoe gaat het met jou?"

De kitten leek heel erg blij te zijn om hem te zijn, ach wie ook niet hm? 'Met mwij ga goed, ik snappe niew waawom ik hiewr nog moewt bwijwen' Hierbij moest de grijze tabby even grinniken. Oh wat een schatje was het toch. "Weet je," De kater zakte door zijn grijze poten, zodat hij de volgende woorden kon fluisteren. "in deze den komen de sterkste warriors, want die vechten natuurlijk heel veel. Dit betekent dat jij later een van de beste warriors van de clan zal worden!"

Het katertje viel door zijn enthousiasme uit het nest, maar Ashdrizzle durfde hem niet op te pakken, voor het geval hij het ruggetje open zou trekken. De kitten zou maar voorzichtig zelf terug moeten klimmen. "Beloofd." Glimlachte hij en keek snel in de hoek waar zijn grote zwarte haarbal lag, alleen de rustige ademhaling, verder niets. De grijze kater zuchtte en keek de kitten weer aan. "Nou, ik ga maar weer eens. Veel slapen, kleine warrior, dan word je later heel groot!"

De grijze kater krabbelde overeind en wilde een stap naar achteren doen, toen het katertje hem een bepaalde naam gaf. Huh..? W-wat? Vervolgens werd er een klein snuitje in zijn vecht gedrukt en begon het kittentje droevig te spreken en ja hoor, hij voelde kleine traantjes op zijn vacht. Met medelijden duwde hij met zijn snuit de kitten uit zijn vacht. "P-papa?" Murmelde hij nog een beetje verbaasd. Oh nee toch.. "Ik.. eh.." Tja, hoe moest hij zich hier uit redden?

De kitten had zich aan zijn snuit vastgepakt en als hij niet al zijn snorharen wilde verliezen moest hij zich op zijn plek houden. Maar ook zijn geweten speelde een grote rol in het niet bewegen. "O-oké, Direkit, ik blijf nog wel even." Murmelde hij toen, nog niet helemaal zeker van zijn zaak. De kitten was nog jong, hem vertellen dat zijn vader niet in zijn leven zou voorkomen was iets wat alleen een harteloze kat zou doen. Dus.. het werd maar meespelen, niet? Hij gaf de kitten een zacht likje over zijn kop, aan liefde geven had hij een tekort, dus.. ja.

De kitten begon tegen hem aan te leunen, maar daar ondervond de grijze kater geen last van. Nee, dat gewicht was niets vergeleken de prooien die hij eigenlijk dagelijks naar binnen moest brengen. 'Neewm je mwe een kweer mee naar de andwere kittens om te spwelen?' Het kleintje begon mee te worden, want het begon te gapen. Met een glimlach keek hij naar beneden en liet zich door zijn voorpoten zakken en sloeg zijn staart om het balletje vacht. "Als je wat sterker bent dan neem ik je mee. Dan ontmoet je ook je zusjes! Maar die zijn allemaal apprentices, behalve je jongste zusje, die is ongeveer even oud als jij."

De kater moest even lachen toen de kitten op de grond viel na een energieke sprong. "Heel sterk." Snorde hij en tikte het katertje op zijn kopje. "Jouw zussen zijn Roughpaw, Hailpaw, Aurorapaw, Slatepaw en Frozenkit. Allemaal stuk voor stuk heel lief en.." Hij boog zijn kop. ".. ze zijn allemaal heel knap, dus later heb je een hele mooie toekomst bij de dames." Knipoogde hij toen.

"Wourfepaw, Wailpaw, Auwowapaw, Swatepaw, Fwozenkwit en dan Bwackpaw." Wat verbaasd keek de grijze kater op, hij wist niet dat Dauntrose nog een kit had? Hmm. Maar de reactie van de kit was goud waard en liefkozend drukte Ashdrizzle zijn snuitje tegen die van Direkit. "Wil je dan meer aandacht van katers?" Grijnsde hij. Ach, hij kon hem ook niet de schuld geven voor die keuze!

Heel schattig probeerde het katertje het geluid van gespin na te bootsen, maar erg goed lukte het niet. De poging was wel aardig tho! "Na, ik hou njiet van kwaters en njiet van poezen. Oowk niet van sneeuw." Zijn diepe lach gleed over zijn lippen. Dat kon ook. "Iwk hou wel van jou en mama" Nahw, dat was wel lief. Toch aarzelde Ashdrizzle even, want ja, zijn kitten was het niet. Om deze aarzeling maar te verbergen sloeg hij zijn staart wat dichter om de kitten.

De kitten nam zijn staart in zijn bekje en begon er een soort van op te kauwen. Een kleine pijnscheut schoot door zijn hart, toen Slatepaw nog een kitten was geweest.. Wat sipjes liet de grijze kater zijn kop hangen en keek hij droevig in de richting van Nightspark's nest. Gelukkig begon te kitten moe te worden, dan kon hij hem weer in zijn nestje leggen en even zelf zijn ogen sluiten.