Waiting for Acefray

Met stevige passen baande de leader zich een weg door het territorium, bijna geen rekening houdende met de conditie van Foxpaw. Wie weet stonden er nu wel drie thunderclan mormels op hun gebied, in de hoop dat Acefray ze ook zou verzorgen. Ha! Daar zou ze dan nog een hele moon om kunnen lachen. Toen de stinkende monsterlucht in haar neus kwam en ze ook de metaalachtige geur van bloed rook, wist ze dat ze er was. "Is het hier gebeurd, Foxpaw?" Vroeg ze voor de zekerheid. Dan zou Acefray hier ook terugkeren.

OOC; Eerste post voor Acefray

Haar leider stapte stevig door, zo snel dat de jonge apprentice af en toe een stukje moest rennen om niet achterop te raken. Na een tijdje zo door te gaan, kwamen ze steeds dichterbij de plek van het ongeluk en stond Shrewstar stil, waarna ze zich naar haar toe wendde. "Is het hier gebeurd, Foxpaw?" De rode poes knikte ter bevestiging, en ging nog iets dichterbij de grens, waarna ze ging zitten. Hier zouden ze wachten tot de Medicine Cat, Acefray, terug zou komen.

Dan liet haar neus haar nog niet in de steek. De zwart witte poes ging zitten en richtte haar strenge groene blik naar de overkant. Alsof dat een random Acefray spawnde, werkte het, want daar verscheen de kater. Deze stak het pad over en zijn houding gaf haar alleen maar meer boosheid. Het was geen Smokebreath, dat was duidelijk. "Waar dacht je waar je mee bezig was?" Siste ze, haar stem werd nog wat meer venijn bijgezet door een andere factor, een die er eigenlijk helemaal niet bij mocht zitten, maar Shrewstar was ook maar een moeder.

Foxpaws gele ogen keken medelevend naar de Medicine Cat, die duidelijk al doorhad dat dit geen slimme zet van hem geweest was. Ze keek naar Shrewstar, die steeds een klein beetje bozer leek te worden. "Waar dacht je waar je mee bezig was?" Vroeg ze aan Acefray, toen hij voor het tweetal stond. De rode apprentice slikte en verzette nerveus haar poten. Waarom had Acefray de poes dan ook niet gewoon naar het Shadowclan kamp meegenomen? Hij kon vast doorhebben dat de leider boos ging worden, niet?

De kater begon met zijn uitleg, terwijl Foxpaw rustig aan hun zijde zat. 'Ik nam haar mee naar Thunderclan zodat ik onze kruiden niet op zou maken aan een Thunderclanner en we niet zaten met het over verhuizen van een queen met maar drie poten..' Haar nekharen kwamen weer wat prikkelend omhoog. "Ik snap je punt Acefray, maar wat als ze je daar gehouden hadden, hm? Dan hadden we weer zonder medicine cat gezeten. Die groeien niet aan de bomen!" Gromde ze. "Pas als je een apprentice hebt kan je je die reisjes veroorloven, je liet je clan achter!"

Na de uitleg van Acefray keek Foxpaw naar haar leider. Ze wist niet goed wat haar reactie zou zijn, al leek het wel dat ze al minder boos werd. "Ik snap je punt Acefray, maar wat als ze je daar gehouden hadden, hm? Dan hadden we weer zonder medicine cat gezeten. Die groeien niet aan de bomen!" Oeps. Toch niet minder boos. "Pas als je een apprentice hebt kan je je die reisjes veroorloven, je liet je clan achter!" Zelfs de rode poes legde nu haar oren in haar nek bij deze terechtstelling. "In feite toch niet echt? Ik bedoel, hij stuurde mij toch terug?" Ze wist niet of ze wel het recht had om haar leider tegen te spreken, maar ze wilde het wel voor de Medicine Cat opnemen.