The Tree Fell

Maplekit kroop de nursery uit. Een dikke laag sneeuw bedekte de bodem van het kamp. Met een grijns op haar gelaat stapte Maplekit in elke poot stap die een warrior achter had gelaten. Geweldig dit. Het was koud en kleine sneeuwvlokje vielen naar beneden. Ze vond het prachtig om te zien. Al snel ging de kitten over in een ander spelletje. Vang-de-sneeuw-vlok. Toen ze sprong en met haar beide voorpoten één probeerde te vangen, viel ze in het sneeuw.

OOC: Derp-post voor Firekit.

Derpposts are the best posts

Firekit liet haar blik over het besneeuwde kamp glijden. Er was nu al een hele tijd kou en sneeuw en ze vroeg zich af wanneer da op zou houden en er weer van die leuke blaadjes op de grond zouden verschijnen. Waneer het zo koud was, waren er tevens geen kevers te vinden buiten en ze had nog altijd geen vervanging voor haar kevertje buiten het kamp. De manen waren voorbij gevlogen en ze was al bijna oud genoeg om apprentice te worden, al voelde dat niet altijd zo. Toen de kitten een ander spotte aan de andere kant van het kamp rende ze er met enthousiaste sprongetjes op af. De kitten viel in de sneeuw en Firekit glimlachte breed. Toen zij zo jong was viel ze in de blaadjes in plaats van de sneeuw. "Hallo Maplekit," kwam er vrolijk uit.

Roerloos bleef de gevlekte torti kitten in het sneeuw liggen. Het enige wat wel bewoog was haar staartje, die zwaaide wild heen en weer. "Hallo Maplekit," hoorde ze plots een vrolijke stem zeggen. Haar staartje stopte met zwaaien en even raakte ze verstrikt in haar stille, verlegen persoonlijkheid. Dat hoefde echter niet lang te duren, want het was Firekit maar. Firekit was aardig en voor haar hoefde ze niet bang te zijn. Voor haar hoefde ze geen verlegen, stille masker op te zetten. "Kijk, ik ben een sneeuwmonster!" Piepte ze enthousiast, terwijl ze haar kopje in het sneeuw stak en weer omhoog deed, waardoor er allemaal sneeuw op haar kopje bleef liggen.

De andere kitten riep dat ze een sneeuwmonster was en stak vervolgens haar kopje in de sneeuw waardoor het witte spul helemaal over haar gezicht bleef plakken. Firekit lachte vrolijk en sprong in de aanvalshouding. "Oh oh, enge sneeuwmonsters moeten het kamp uit gejaagd worden!" riep ze om vervolgens naar de kitten te springen en haar zacht om te duwen. Maplekit was een stuk jonger als haar en dus moest ze voorzichtig zijn, dat had ze geleerd van haar ouders.

Firekit was één van de grote kittens, maar ook één van de kittens waar ze niet verlegen bij was. Maplekit bewonderde de grotere, rode kitten. Misschien kon Firekit haar wel zelfverzekerd en sterk maken! "Oh oh, enge sneeuwmonsters moeten het kamp uit gejaagd worden!" Riep Firekit, waarna ze op haar af sprong en haar omduwde. Ze viel om in de sneeuw. "Muwahaha! Nu zie je mij niet meer," lachte ze, terwijl ze verstopt in het sneeuw onder Firekit probeerde te komen.

Ze had het sneeuwmonster om weten te krijgen, maar nu lag deze natuurlijk in de sneeuw waar hij niet meer te zien was. Firekit voelde wat onder haar bewegen en sprong met een voor haar grote sprong opzij, om daar weer in de vechthouding te springen, klaar om zichzelf vooruit te lanceren als Maplekit weer tevoorschijn kwam boven de sneeuw.

Maplekit voelde de schok van hoe Firekit naar achteren sprong toen ze een secret-aanval deed op de kitten. Lachend kwam de jonge kitten boven het sneeuw uit en keek uitdagend naar Firekit. "Vrees mij! Ik ben de machtigste Sneeuwmonster van het woud!" Grauwde ze speelse terwijl haar staartje wild heen en weer zwaaide.