Sleeping in the shadows

Onderwerp: Sleeping in the shadows ma 2 feb 2015 - 21:09

De tabby rolde zich op in de schaduw in een hoekje in het kamp. Zijn oren waren nog steeds opgericht en ieder geluidje hoorde hij. Verder was hij in de totale rustmodus. Hij was lui vandaag en had geen zin om iets te doen. Wat wel vaker voorkwam. Hij genoot van de koelte van de schaduw terwijl de grond onder hem droog was. Geen natte sneeuw die alles verpeste. Het was vreselijk dat sneeuw altijd zo in de weg zat. Als kitten had hij er nog best van genoten, toen kwam zijn apprentice tijd, en nu was hij een Warrior en haatte het nog steeds. Het was niet het enige wat Battle haatte, maar op dit moment wel. Verder had hij nergens last van terwijl hij hier lag. De meeste katten keken straal over hem heen zoals hij daar lag met zijn grijze vacht in de grijze schaduw. Zijn ogen vlogen open toen hij stappen hoorde die dichterbij waren dan de rest. Briarleaf. Met samengeknepen ogen keek hij naar zijn broer. 'Trouble?' Hij draaide zich om van de kater af en negeerde hem verder. Hij was niet geïnteresseerd in wat de kater ook ging zeggen.

-Briarleaf first

Een diepe frons markeerde het gezicht van de kater terwijl hij een dode haas op de prooistapel slingerde. Leafbare was onvergeeflijk, zo bleek het maar weer. Hij had de hele dag naar prooi gezocht, en de haas was vrijwel het enige geweest dat al zijn werk had opgeleverd. De gedachte dat de jongste en oudste katten hem als eerst mochten verslinden deed hem ook niet veel goeds. Als Warrior moest hij als laatste eten, ookal verrichtte hij het meeste werk. Stiekem verafschuwde hij het idee van solidariteit wel. Maar dat hield hij voor zich. Hij had voorlopig genoeg gejaagd, en wandelde het kamp in voor een lange pauze. Even reflecteren op recente gebeurtenissen had hij wel nodig. De mooie ShadowClanpoes die hij had ontmoet. Het had wel geklikt tussen hen, meer dan hij zou moeten toegeven. De mysterieuze en oude Kittypet die hij had ontmoet. Iets dat hij ook liever voor zich hield. Zijn bladgroene ogen vielen op een grijze kater die hij als broer identificeerde. Blijkbaar had deze zijn moeilijke blik gezien, want hij vroeg of er problemen waren. Hierop schudde Briar iets te snel met zijn kop, maar Battlesong had zich alweer omgedraaid. Rude. "Don't ask if you're not gonna care anyway," zei hij nonchalant tegen zijn broer. Niet dat hij het überhaupt over zijn problemen wilde hebben. Laat staan met zijn broer.

Hij gaapte. Alsof de mening van zijn broer er toe deed. Hij was de oudere, betere van de twee en liet dit ook merken. 'Whatever you want.' Hij strekte zich uit en bleef zorgvuldig de andere kant op gericht. Een gesprek kon je het niet bepaald noemen maar het boeide Battle niet. Zijn broers en zussen waren op zich best oké, maar ze zouden zijn duistere kant nooit begrepen. Een kant die steeds vaker aanwezig was en zich vooral toonde in een overdosis sarcasme en arrogantie. De reden dat zo weinig katten hem mochten. Battle maakte het niks uit. Hij had zijn eigen leven en hun deden wat ze wilden. 'You still have them.' De gepijnigde blik was overduidelijk geweest. 'I don't care, but you can tell them.' De tabby zou luisteren, advies geven en er verder niks mee doen. Hij vroeg zich af wat het was. In het geval van liefdesproblemen kon hij zichzelf best nuttig maken. Hij flirtte vaak genoeg, soms met katten waar hij de naam niet eens van wist. Iets waar hij best trots op was. Behoefte aan een vast partner had de kater nog lang niet. 'Just tell.' Ondertussen had hij zich omgedraaid om zijn broer weer aan te kijken.

Onderwerp: Re: Sleeping in the shadows