Back from a hunt

Onderwerp: Back from a hunt zo 10 apr 2011 - 14:39

Een bijna sneeuwwit gestalte glipte tussen de rietstengels door die het kamp al zo lang en goed omsloten en bewaakten. Het vertrouwde kamp van haar clan. In haar bek hield ze voorzichtig een paar glanzende zilverige vissen vast, en ook een klein bruin waterratje. Ze had een redelijk goede jacht gehad. Snowrose liep voorzichtig door het kamp heen en botste bijna tegen een mede warrior aan. Een zacht excuus mompelend liep ze door, ze glipte bijna letterlijk langs de kat heen. Voorzichtig liep ze naar de prooistapel en legde ze haar gevangen prooi met uiterste voorzichtigheid neer. Snowrose zag eruit als haar naam haar al eigenlijk beschreef. Een tere roos. Ze was erg voorzichtig, zag er fragiel en misschien wat klein uit voor haar leeftijd. Maar, ze kon nog wel van zich afbijten. Dat kon ze zeker, alleen dan had ze wel de juiste aanmoediging nodig. Dat ging niet uit zichzelf. Haar maag maakte een protesterend geluid terwijl ze weg wou lopen. Dus ze draaide zich weer om en ze griste een vis van de stapel. Een eindje verderop ging ze in de zon liggen, vlakbij de warriors den. Daar begon ze haar vis rustig te verorberen. Haar tanden raakten de glibberige schubben, de vis smaakte fantastisch, vooral als je honger had.

Onderwerp: Re: Back from a hunt zo 10 apr 2011 - 14:47

Een grijsbruine poes liep met de meute mee naar de voedsel stapel. Geen goede jacht dit keer. Ze had enkel een konijn gevangen, en nog niet eens een goed gevulde konijn. Nee een kleine mager ding. Haar kop hing en voorzichtig liet ze het konijn op de voedsel stapel liggen. Ze keek rond en zag dat iedereen op zijn minst 2/3 voedsel bronnen mee had, en waar kwam zij mee? Een mager konijn. Volgende keer beter bedacht ze bij zichzelf. Haar staart ging heen en weer en haar oren waren alert. Haar pootjes trippelde vlug heen en weer en met haar tong ging ze langs haar lippen. De naam van de poes was trouwens Toxicleaf. Ze was een rustig poesje, maar wanneer het er op neer kwam kon ze gemeen vel zijn en dat liet ze dan ook graag weten, verder is ze ook teder, teder als een blaadje wanneer je haar hartje breekt kan ze daar slecht tegen. Om haar heen liepen tientallen katten en poezen heen en weer en Toxicleaf stond daar maar een beetje tussen in. Ze keer rond en zag in de verte een poes genieten van een heerlijk stukje vis. Vlug liep ze ernaar toe en stopte vlak voor der. ''Hooi'' zei ze vrolijk.