Hello? Who is there?

Twee nieuwsgierige oogjes gingen open. Smokekit keek rond in de den, zag zijn moeder slapen en zijn zusjes ook. Hij gaf Mistykit een likje en haar andere zusje ook. Rustig stond hij op en sloop de den uit, zijn moeder zou wel denken: Waar is Smokekit nouw weer naar toe gegaan? Ag hij was in het kamp wat kon er nou mis gaan? Er waren toch Warriors om kittens zoals hij te beschermen? En anders hij had geen bescherming nodig, hij was al drie maanden hij kon makkelijk Warriors aan! Smokekit liep over de open plek en ging even zitten. Hij zag zijn vader met nog wat andere krijgers op patrouille gaan, hij wou ook mee, maar natuurlijk, hij was nog geen zes maanden oud. Wat zou hij gaan doen? Het kamp uit? Nee, hij moest het goede voorbeeld geven aan zijn zusjes, naar de Warriors den? Ja! Hij wouw graag eens met echtte Warriors gaan praten. Hij kende al vele namen uit zijn kop, dat was goed voor maar een kitten van maar drie maanden. Hij liep richting de den en keek om het hoekje, hij zag een paar Warriors zien praten en één nog slapen. 'Hallo', Piepte Smokekit met opgeheven kop. 'Ik wil Warrior worden!' Zij hij. 'Wie wilt me helpen een snelle warrior te worden?'

Mistykit lag naast haar moeder. Zoals altijd was ze opgekruld tot een klein bolletje grijs. Kittens waren klein maar Mistykit was een geval apart. Zij was nog kleiner dan haar broertje en zusje. Niemand kon het merken, meestal zat of lag Mistykit naast haar moeder of zat ze dicht tegen haar broertje Smokekit aan. Veilig tussen haar familie een beetje staren naar de rest. Dat was haar leven en ze was er tevreden mee. Mistykit was gegroeid, na drie maanden was ze een paar centimeter gegroeid en dat had ze ook gemerkt. Ook had de kitten gemerkt dat haar broertje en zusje groeiden, sneller. Smokekit was al bijna twee kopjes groter en Nightkit zeker een kop bijna anderhalf. Mistykit zeurde er niet over, ze hield haar bekje zoals ze altijd deed en keek. Kijken hoe de rest speelden en lol maakte, bezorgd toezien hoe Smokekit op avontuur ging maar dan ín de Nursery of met hun moeder of andere Queens.
Nu lag Mistykit net zoals altijd op de zelfde manier op het zelfde plekje. Opnieuw ging haar broertje op avontuur, ze voelde zijn lik over haar vacht strijken en de kleine kitten gluurde tussen haar wimpers door naar haar broer. Waar ging hij heen? Het was nog vroeg en ze mochten helemaal niet weg zonder mama of een andere Queen. Dat was, zoals haar verteld werd, gevaarlijk. Kort gluurde de groene ogen die ze van Mousefur had geërfd naar haar familie die nog vredig sliep. Twijfelend keek ze van hen naar haar verdwijnende broertje. Mistykit was nog nooit de Nursery uit geweest, zelfs niet toen het mocht. Bang was ze niet, zou wou gewoon niet weg. Nu liep haar broertje, waar ze alleen nog de staart van zag, de wijde wereld in zonder dat iemand ervan af wist. De grijze kitten beet op haar lip en stond uiteindelijk op. Zachtjes om de rest niet wakker te maken.

Met de gratie die je niet verwachtte van zo'n teruggetrokken kitten zweefde ze achter Smokekit aan. De kitten bleef onbewust ingedoken lopen. Haar kleine hartje roffelde in haar keel door de spanning. Stel dat ze betrapt werd en ze kreeg straf? Ondanks de vele consequenties wou Mistykit haar broertje niet alleen laten. Straks liep hij gevaar. Als zusje wist hij hoe graag hij Warrior wou worden. Als hij terug kwam van buiten vertelde hij over de Warriors die hij gezien had, hun naam en hoe ze eruit zagen. Zo levendig en echt dat wanneer Mistykit in slaap viel deze Warriors zag verschijnen in haar dromen. Alsof ze er zelf ook bij was geweest..

Hallo, hoorde Misty de bekende stem piepen. Je hoefde niet buiten te zijn geweest om te weten waar de Warrior Den was. Zeker niet wanneer je de geur van je broer volgde. Zo doende was ze al snel, en stilletjes, achter hem aangetrippeld en nu stond hij daar. Bijna ín de Den van de Warriors. Aan zijn maar al te bekende houding zag ze het, zijn: ik-word-later-een-groot-Warrior-houding. Van binnen voelde ze een glimlach maar die was aan de buitenkant niet te zien. Stilletjes als een onzichtbare geest ging Mistykit schuin achter haar broer staan. Zonder iemand aan te kijken met haar groene ogen luisterde ze en wachtte tot ze weg werden gestuurd, of tenminste dat hoopte ze..

[Wauw inspi 8D]

Voorzichtig zette de gouden warrior een poot naar voren en sprong op haar prooi, die was met een snelle beet van haar kaken dood, altans, had moeten zijn, een enorme kracht wierp haar van de muis af en met een smak belandde ze tegen een boom, de muis zag er helemaal niet meer uit als een muis! Nee, totaal niet, het leek meer op een.. een vos! Met een enorme snelheid kwam de vos op haar af en behendig sprong ze op zij en greep met haar nagels in een boom vast. Dit monster had haar zus aangevallen, haar zus was niet gedood, maar alleen dankzij Honestheart, een kater van de clan, Thunderstorm kende hem eigenlijk niet zo goed, maar ze wist wel dat hij een broer van haar lieve Flameclaw was. Opnieuw kwam de vos op haar afgestormd, hij klom zo tegen de boom op! geschrokken lied Thunderstorm de boom los en belandde met een smak op de grond en..werd wakker.

Vermoeid rekte Thudnerstorm zich uit en ging zitten, nachtmerries plaagde haar al een hele tijd. Ze schudde even met haar kop om wakker te worden en keek rustig de warriors den rond, de meeste warriors waren al op jacht, maar nog niet allemaal. Rustig waste ze haar langde vacht die door haar onrustige slapen er uit zag als een hooibal, maar wel een oranje gelege. Plostelinf werd haar aandacht getrokken door een kleine kitten die dapper 'Hallo', Piepte Thudnerstorm lachte vriendelijk naar hem en antwoorde "Hallo" ze dacht zde kit te herkennen als Smokekit, een van de kittens van Mousefur. 'Ik wil Warrior worden!' Zij hij. 'Wie wilt me helpen een snelle warrior te worden?' Thunderstorm lachte het katertje vriendlijk toe om zijn bedrevenheid om warrior te worden en terwijl ze een blik op het poesje dat achter hem stond wierp zei ze tegn hem "Hoe oud ben je Smokekit?" vroeg ze "En ik ben trouwens Thunderstorm"

Smokekit staarde naar binnen er hoorde uit eindelijk een antwoord, het wat Thunderstorm die hem begroette met een hallo terug. Hij vertelde dat hij nu een warrior wilde worden. "Hoe oud ben je Smokekit?" vroeg Thunderstorm. Smokekit zette een grijns op. 'Ik ben al weer drie maanden oud!' Piepte hij. 'Oud he?' Zei hij trots. Toen merkte hij eits achter hem op, Maar zijn grote oogjes bleven op de Warrior gericht. "En ik ben trouwens Thunderstorm" Vertelde de Warrior. 'Dat weet ik, ik ken alle Warriors!' Niet dus, toevallig deze Warrior en zijn moeder, en Lightheart, daar ging hij wel eens heen om haar Apprentice verhaaltjes te horen, en die avontuur die haar zo verminkt had, Smokekit leefde met haar mee. Toen draaide hij zijn kopje om. 'Hé zusje, wat doe jij hier? En zins wanneer?' Piepte hij toen. Hij gaf zijn geliefde zusje een lik en een paar kopjes. Hij was helemaal gehecht aan zij zusje, en heel erg beschermend. Wei aan haar zat kreeg een paar echtte klauwen te voelen, echtte Smoke-Klauwen. Zijn ogen gleden van de Warrior, Thunderstorm naar Mistykit. 'Trouwens Mistykit hoe wil jij heten al warrior?' die vraag schoot hem spontaan binnen. Hij was nieuwsgierig naar alle namen van de kittens en Apprentices.

Mistykit keek langs Smokekit naar de Warrior. Ze maakte haar lichaam klein als een bolletje en kroop wat meer achter haar broer. Waarom was ze ook alweer achter Smokekit aangelopen? De Warrior zag er aardig uit maar de kleine kitten vertrouwde het niet. Misschien was het ook wel omdat de Warrior meer dan anderhalve vossenlengte boven haar uittorende. Smokekit zelf leek helemaal niet bang, hij babbelde vrolijk tegen de poes. Met ontzag staarde ze hem aan. Hoe kwam het dat hij alles durfde. Hij kende zekfs de naam van deze poes, Mistykit kende geen van de Warriors die in de Den lagen. Hooguit haar vader, Stormtail kon ze herkennen maar de overige Warriors die wel is langs de Nuresery liepen kende ze niet. 
De grijze vacht rees op toen ze opeens werd aangekeken door twee grote ogen van haar broer. Ze hoorde maar net zijn vraag. Met een nog dromerige blik liet ze haar haren weer rondom haar lijfje hangen. Haar Warriornaam.. Werd ze uberhaupt wel een Warrior? Ze was nu al kleiner dan de meeste kittens. Hoe moest dat nou als Warrior? Als ze niet wiode groeien was ze toch veel te klein om te kunnen vechten? Vertwijfeld staarde ze van haar broer naar de Warrior. 
'Ik denk dat Mistyheart wel een mooie naam is.' Mompelde haast fluisterend. Haar ogen waren op de grond gericht naar de kleine pootjes die haar gewicht moesten dragen. Ze had het gehoord.. Haar vader was Deputy geworden. Mistykit twijfelde er niet aan dan dat haar vader goed werk deed en dat Nightkit en Smokekit hem gingen volgen. Maar wat moest zij? Ze was klein, hield niet van vechten. Sterker nog ze haatte het. Het ruwe gedoe maar ook om andere katten pijn te doen ging haar al aan het hart. Ondanks dat het misschien een ongeluk was of een spelletje. Nee Mistykit was niet geknipt voor het Warriorzijnde. Ze was nog te zachtaardig.

'Ik ben al weer drie maanden oud!' piepte Smokekit trots en Thunderstorm lachte vriendelijk naar hem terwijl hij verder ging met praten 'Oud he?' Thunderstorm beantwoorde die vraag met een glimlach en een knikje van haar kop. Smokekit zei ook dat ie alle warriors al kende maar dat durfde ze eigenlijk te betwijfelen. Ondertussen zat Mistykit nog steeds achter haar broertje 'Hé zusje, wat doe jij hier? En zins wanneer?' zei Smokekit tgen haar en Mistykit zei terug dat ze Mistyheart wel een mooie naam vind. "Rustig jongens!" zei Thunderstomr plotseling "Jullie moeten eerst nog apprentice's worden, Crookedsart zal dat wel over een maan of drie doen, apprentice's van jullie maken" Thunderstorm glimlachde naar de kittens terwijl ze even ging zitten en haar staart om haar poten krulde "En dan moeten jullie heel hard trainen met jullie mentor en dan kunnen jullie pas warriors worden" Thunderstorm liet haar blik rustig langs de kittens dwalen en ging daarna verder "Maar als jullie dan heel hard getrainend hebben dan zullen jullie ook de beste warriors zijn die riverclan kent!"

Thunderstorm antwoordde zijn vraag met een knikje. Toen vroeg hij aan Mistykit hoe ze heten wouw als Warrior. Mistyheart, wat een mooie naam! Zijn zusje is ook mooi! 'Inderdaat is dat een mooie naam, ikke Smokeclaw!' Miauwde hij. "Rustig jongens!" Hoorde hij plots thunderstorm zeggen. Hij keek haar met grote ogen aan. "Jullie moeten eerst nog apprentice's worden, Crookedsart zal dat wel over een maan of drie doen, apprentice's van jullie maken", vertelde de grote Warrior. 'Apprentices. Over drie maandjes! Wow, dat duurt niet heel lang meer, en dan heet ik Smokepaw!' Zei hij opgewonden en hyper. "En dan moeten jullie heel hard trainen met jullie mentor en dan kunnen jullie pas warriors worden", was wat hij zei. 'Oke, en dan word ik de beste Warrior ooit, en dan bescherm ik mijn kleine zusje en de andere katten! De hele Clan! De hele Riverclan!' Miauwde hij. "Maar als jullie dan heel hard getrainend hebben dan zullen jullie ook de beste warriors zijn die riverclan kent!" Miauwde Thunderstorm. 'Ja! En dan word ik misschien wel Deputy net als mijn vader!' Zei hij trots. Zijn vader was de Deputy van de Riverclan! En dat wouw hij ook.