Go ahead and laugh! [&Mazepaw]

Zijn geduld begon op te raken en eigenlijk wilde hij opstaan en weglopen maar hij had nog niet genoeg energie verzameld om dat op een goede manier te kunnen doen zonder een halfgare fout te maken en onderuit te gaan omdat hij niet normaal kon lopen. Hij zuchtte even hoorbaar en hopelijk begreep de jongere apprentice zijn bedoeling. Maar hij haalde zijn schouders op. ''Wat jij wil. Maar zoals je zegt was mijn vraag dan wel bot maar niet onbeleefd. Dus alles wat je hebt gezegd slaat verder nergens op.'' Zei hij en staarde voor zich uit, besluitend niet meer naar de kater te kijken omdat het hem alleen maar verder irriteerde. Hij zag niet in hoe stom zijn woorden klonken in de oren van de grijze apprentice. Maar goed, Battle hoorde al zoveel onzin aan dat het bijna langs hem vloog zonder dat het echt bleef hangen.

''Wat jij wil. Maar zoals je zegt was mijn vraag dan wel bot maar niet onbeleefd. Dus alles wat je hebt gezegd slaat verder nergens op.'', hij was koppig én idioot. Een vervelende en soms zelfs gevaarlijke combinatie. Dit was zowat het enige moment waarop hij zou wensen dat anderen bezeren en misschien zelfs doden niet tegen zijn principes of de warrior code inging. Niet slechts omdat hij vervelend was, maar omdat zijn idiote gedachtegang een bedreiging zou kunnen vormen voor de samenleving. Gedachten waren aanstekelijk. Zelf besefte hij het vast niet, maar als hij zich zo gedroeg, zou het een grote invloed kunnen hebben op andere riverclanners. "Wel, ik vind het onbeleefd, maar daar kunnen we beiden een andere mening over hebben", Mazepaw besloot dat dat grijze scharminkel zijn blik niet waardig was. "Je agressieve houding is ook niet erg..", de gestreepte kater zocht even naar het goede woord, hij gebruikte graag een groot vocabularium om niet in herhaling te vallen. "Goedgemanierd",

sorry, was dit topic helemaal vergeten^-^'

Het kon de grijze kater niet veel schelen wat de ander vond, hij had wel betere dingen om bij na te denken dan het gejammer van een ander. Bijvoorbeeld hoe hij de rest van zijn persoonlijke training ging aanpakken. Het enige wat hij altijd maar had gehoord was hoe zwak hij wel niet was en dat hij nooit een warrior zou worden. En het meeste ervan kwam nog wel van zijn eigen familie en zelfs zijn mentor dacht dat hij het gewoon niet in zich had. Hoe ontmoedigend klonk dat nu eigenlijk voor iedereen? ''Moet jij weten, jouw mening kan me niet zo zeer interesseren. En als je toch wel begrijpt dat meningen kunnen verschillen blijf je erover doorgaan. Jouw zicht van beleefdheid verschilt heel er met de norm, en dat is mijn mening.'' Antwoordde hij en snoof zacht voor hij zijn schouders even ophaalde. ''Opnieuw een verschil in hoe dingen gezien worden. Jij noemt het agressief, maar de meeste noemen het simpelweg bot en afstandelijk. En tja, niemand heeft nu echt de moeite genomen om mij jouw zogenaamde manieren te leren. Bovendien kom jij van de plak afstormen alsof je de koning van de wereld bent die alles weet.'' Antwoordde hij zelf en hief zijn kop op om de andere kater strak aan te staren.

Onderwerp: Re: Go ahead and laugh! [&Mazepaw]