and so it begins

Onderwerp: and so it begins zo 18 jan 2015 - 13:45

Briarleaf stapte richting een gebied waar hij eigenlijk nog nooit was geweest: de Twoleg place. Hij was nog niet eens zo heel oud, en dus eigenlijk nooit echt met een twoleg in contact gekomen. Hij had er zelfs nog nooit een gezien. Maar in het kamp waren er altijd genoeg katten die over hen praatten, en het waren altijd mysterieuze dingen die hij hoorde. Hij vroeg zich af wat er waar was en wat niet. Toen hij arriveerde, keek hij wat rond. Gigantische huizen van steen, zoiets had hij eigenlijk nog nooit gezien. Hij keek zijn ogen uit terwijl hij rustig langs de woonplaatsen liep. Waar het even kon, sprong hij een tuin in, tuurde even naar binnen, en liep weer verder. Bij een bepaald huis rook hij echter een kattengeur. Kittypets? Hij sprong de tuin in, en keek rustig rond, op zoek naar de bron van de geur.

- Skinny Love

Onderwerp: Re: and so it begins ma 19 jan 2015 - 18:10

Ze zat voor het raam. Ze was rustig de trap op getrippeld om op de bovenverdieping voor het grote raam te gaan zitten. Haar staart lag over de vensterbank en haar voorpoten stonden precies naast elkaar. Ze bewoog haar oren kalm heen en weer terwijl ze uit het raam staarde. De blik in haar gifgele ogen was beheerst en neutraal. Ze zat na te denken over wat ze die dag zou gaan doen. Ze kon Dice opzoeken of Birdy trainen, of ze kon zelf op pad gaan. Even gleden haar gedachten naar het bos en prooigeuren, maar ze riep zichzelf eigenlijk meteen weer tot de orde. Ze had geen tijd om te dagdromen, want ze kon haar dag veel beter invullen. Ze moest informatie blijven verzamelen en daarnaast had ze de taak om een jonge kitten te leren jagen. Ze zuchtte even zacht en keek naar een vogel die nog net op tijd zag dat hij niet door het raam heen kon, maar zichzelf dan te pletter zou vliegen. Jammer jammer, anders had ze het diertje beneneden op kunnen halen en op kunnen eten. Al was zelf gevangen prooi toch een stuk lekkerder. Plots schoot haar blik naar een kat die haar territorium binnen kwam wandelen, die kat kende ze nog niet. Ze zou nooit kwaad worden als iemand haar tuin binnen kwam, als je maar kon vertellen waarom je er was. Ze rekte zich uit en sprong van de vensterbank. Kalmpjes en behendig trippelde ze over de trap naar beneden en meteen door naar het kattenluik. Het luik klepperde zachtjes toen ze er doorheen glipte. Ze ging zitten en staarde de kater rustig aan. De kater rook naar de thunderclan. “Jij bent een eind van huis thunderclan warrior.” Zei ze toen simpel.

Onderwerp: Re: and so it begins ma 19 jan 2015 - 19:44

Hij keek nieuwsgierig rond naar de variatie aan dingen die hij nog nooit eerder had gezien. Hij kon niet eens bedenken wat de twolegs deden met de objecten die hij hier zag. Hij begon wat rond te snuffelen, op zoek naar de kittypet die hier rondhing. Hij had er nog nooit een ontmoet, en was wel een beetje nieuwsgierig naar hoe het er daar aan toe ging. Het duurde echter wat langer dan hij dacht een potentiële kittypet te vinden, en zijn poten begonnen koud te worden in de laag sneeuw die de tuin bedekte. Uiteindelijk draaide hij zich maar om, klaar om de tuin weer te verlaten. Op dat moment ging er net een luikje open in het huis. Briarleaf keek verward naar het kleine openingetje, en nog verwarder naar de poes die eruit kwam. Ze had... geen vacht. Zijn bladgroene ogen werden twee keer zo groot. Waar was haar vacht? Hoe overleefde dit dier in deze weersomstandigheden? De poes ging voor hem zitten, leek meteen te weten waar hij vandaan kwam en vroeg toen waarom hij zover van huis was. Nog even verbaasd door haar bijzondere gedaante, viel hij stil en hij liet zijn blik nogmaals over haar heen lopen. Hij herstelde zich en rechtte zijn rug. "Nieuwsgierigheid," antwoordde hij op de vraag van de kattin. Hij schraapte zijn keel even kort, en keek haar even moeilijk aan. "Eh... Als ik vragen mag, waar is je vacht..?" vroeg hij. Het klonk als een hele rare vraag, maar hij had zoiets echt nog nooit gezien. Hadden de twolegs dit bij haar gedaan? Straks kwam haar eigenaar naar buiten. Straks zou die twoleg hem ook meenemen. Opeens voelde hij zich erg ongemakkelijk, en hij was de reden voor zijn komst hier compleet vergeten.

Onderwerp: Re: and so it begins wo 21 jan 2015 - 20:44

Ze knikte rustig toen de kater zei dat het uit nieuwsgierigheid was, dat kon ze wel begrijpen. Zij zou hetzelfde hebben. Haar oren schoten echter in haar nek na zijn volgende vraag, waarom was dat altijd de eerste vraag die bij hun opkwam? De vraag waar zij de meeste hekel aan had. Ze staarde hem een tijdje strak aan, net lang genoeg dat het ongemakkelijk werd. Daarna deed ze haar bek open om te antwoorden. “Ik ben zonder vacht geboren en nee ik heb het niet koud.” Haar stem klonk nog steeds kalm en beheerst en ook aan de rest van haar houding was niet te zien dat de kater haar beledigd had met die vraag. “Het is u voor jou of mevrouw Skinny Love.” Zei ze daarna nog steeds even rustig. “Wat is jouw naam?” Ze had haar blik nog geen moment van de thunderclan kat afgewend.

Onderwerp: Re: and so it begins vr 23 jan 2015 - 10:55

De kale kattin leek zijn vraag niet echt op prijs te stellen, en hij kon zich wel voorstellen dat dit niet de eerste keer was dat zie die vraag te horen had gekregen. Hij boog zijn kop even, uit respect voor zijn oudere. Hij had haar beledigd, en op dit moment wilde hij niet graag onbeleefd zijn. Ze vertelde hem dat ze zo geboren was, en dat ze het nadrukkelijk niet koud had. Hij herstelde zich weer, glimlachte naar haar en sprak. "Jij misschien niet, maar ik heb het ijskoud," zei hij grijnzend. Hij had nog nooit zoiets gezien, als ze op die manier geboren was, waarom waren er dan geen Clankatten zonder vacht? Hoe dan ook, ze vond het duidelijk geen leuk onderwerp, dus hij zou zijn bek vanaf nu wel houden. Ze vervolgde, hij diende haar met 'u' aan te spreken, en hij knikte. Skinny Love was haar naam, en hij was zich er wel zeker van dat hij die zou onthouden. Vervolgens vroeg ze naar zijn naam. "Briarleaf, van de ThunderClan. Maar dat had je al geraden," zei hij rustig. Ze was dus wel bekend met de Clans, iets wat hij niet zo snel had verwacht van een Kittypet.

Onderwerp: Re: and so it begins ma 26 jan 2015 - 19:01

Ze grinnikte zachtjes toen hij zei dat hij het wel ijskoud had. “Dan moet je in de luwte van het twolegnest komen staan.” Vervolgde ze kalm. “Ik kan begrijpen dat het in het bos koud is, kouder dan hier in ieder geval.” Tussen de twolegnesten was het niet zo koud als in het bos of op de vlakte, want daar had zij het ook koud, maar niet kouder dan andere katten en dat leken de meesten niet helemaal te begrijpen. Ze staarde de kater strak aan, wat niet gemeen was bedoeld, maar wat wel duidelijk een teken was dat ze hem scherp in de gaten hield. “Het is nog steeds u voor jou Briarleaf.” Vervolgde ze toen hij haar opnieuw met je aansprak. Haar stemniveau was niet veranderd, maar je kon altijd al in haar stem horen dat ze iets autoritairs over haar heen had. Ze was geen kattin om tegen te spreken, want dat kon dan nog wel eens heel vervelend uitpakken. Ze deed niets zonder reden, maar er waren nog wel eens katten die haar een reden gaven. “In je vacht hangt onmiskenbaar de geur van de thunderclan, dus het was ook niet te missen dat ik hier te maken had met een thunderclan kat.”

Onderwerp: Re: and so it begins ma 26 jan 2015 - 22:11

Gelukkig leek ze om zijn opmerking te grinniken, hij had hem nou eenmaal gemaakt om de sfeer wat te verlichten en blijkbaar had het gewerkt. Ze gaf aan dat haar thuis warmer was dan de koude omgevingen waarin de Clankatten moesten zien te overleven. Zijn ogen gleden even naar het massieve blok steen waar de kattin kort geleden uit was komen wandelen. Hij kon zich wel voorstellen dat in zo'n beschutte plek meer warmte was dan in het ondergesneeuwde Clankamp. Ergens vroeg hij zich af hoe het er van binnen uit zou zien, maar aan de andere kant zou het misschien wel heel aantrekkelijk worden. En hij mocht nou eenmaal niet verlangen naar het luie leven van een kittypet. Hij keek haar even verbaasd aan toen ze zei dat hij toch echt het woord 'u' moest gaan gebruiken. Zijn wenkbrauw - of wat een kat daar ook had - trok even omhoog. Ze had dat echt serieus bedoeld? Oké... Hij knikte even op haar opmerking. Niet dat hij bang was voor de kattin, maar iets vertelde hem dat hij toch beter naar haar kon luisteren. Ze had een hele rustige uitstraling, en dat was misschien wel hetgeen dat haar dat kleine beetje angstaanjagender maakte. "Hoe weet een kittypet zoveel over de Clans?" vroeg hij, oprecht geïnteresseerd. Voor een kittypet was deze poes behoorlijk intrigerend.

Onderwerp: Re: and so it begins wo 28 jan 2015 - 12:50

Blijkbaar had Briarleaf niet helemaal verwacht dat ze het ook echt meende dat hij u tegen haar moest zeggen. Toch maakte ze echt geen grapje, want ze was een oude poes met principes. De thunderclan kater hoorde respect te tonen door haar met u aan te spreken, alleen de katten die ze vertrouwde en oudere katten mochten haar met je aanspreken. Maar zo’n jong ding als Briarleaf hoorde haar met u aan te spreken, geen discussie. Dus wachtte ze kalmpjes af, benieuwd of hij er nog over doorging, maar toen hij een andere vraag stelde wist ze dat hij het geaccepteerd had. Er kwam een smal grijnsje rond haar lippen terwijl ze hem aan bleef staren. “Ik ben niet altijd zo geweest Briarleaf.” Zei ze toen. “En daarnaast houden nu verschillende bronnen mij op de hoogte, dus er ontgaat mij niet zo veel.” Opnieuw klonk het niet alsof ze een grapje maakte. Ze was sowieso niet zo van de grapjes, meestal was ze bloedserieus. Ze nam Briarleaf peilend op, want ze vroeg zich af wat haar woorden met hem deden.

Onderwerp: Re: and so it begins wo 28 jan 2015 - 15:14

De oude kattin had een soort aura van allesomvattende wijsheid om zich heen. Misschien was dat gewoon iets dat met ouderdom kwam, maar Briarleaf betwijfelde dat. Hij had het gevoel dat ze hem als het ware probeerde te lezen, en misschien schuilde er iets manipulatiefs in deze kattin. Ze leek alle touwtjes in handen te hebben, en ze leek een hoop dingen te weten die de doorsnee kittypet koud lieten. Op zijn vraag waarom ze zoveel over het Clanleven wist, gaf ze enkel een onduidelijk antwoord. Ze zei dat ze niet altijd zo geweest was, en hij wist niet wat ze daarmee bedoelde. Niet altijd een kittypet? Was ze ook een Clankat geweest? Hij probeerde de puzzel in zijn hoofd op te lossen, maar het bleek dat hij nog niet alle puzzelstukken verzameld had. De kattin sprak over verschillende 'bronnen' die haar op de hoogte hielden van alles wat zich hier afspeelde. Hij keek haar ietwat achterdochtig aan. 'Bronnen'? Dat klonk behoorlijk achterdochtig. "Bronnen... binnen de Clans?" vroeg hij, ergens behoorlijk nieuwsgierig. Er waren Clankatten die voor deze katten spioneerden? Die haar alles doorgaven wat er maar te weten viel? Ook ThunderClankatten? Dit was geheel nieuw voor hem. "Ook katten uit de ThunderClan?" voegde hij er aan toe. Hij wilde weten wie, maar had zo het gevoel dat hij daarop geen antwoord zou krijgen. De kattin leek alles goed op een rijtje te hebben, en heel voorzichtig met wat ze hem wel en niet zou vertellen. Verstandig.

Onderwerp: Re: and so it begins do 29 jan 2015 - 15:35

Ze bleef hem onbewogen aankijken, ze verraadde geen enkel moment wat er in haar kop omging. Zo veranderde haar blik ook niet toen hij vroeg of ze bronnen binnen de clans had. Ze was heel goed in haar gedachten voor zichzelf houden en op die manier gaf ze alleen maar onderwerpen prijs als ze dat zelf wilde. Daardoor had zij de touwtjes in handen, omdat zij het gesprek elke kant op kon leiden die ze wilde. Dat maakte haar een gevaarlijke gesprekspartner, maar als je het goed speelde kon je ontzettend veel van haar leren. Ze daagde je uit, gaf een steek onder water als het moest, maar ze was altijd redelijk. Ze deed nooit iets gewoon omdat het kon, ze deed alles met een goed overdachte reden. Ze knikte kalm op de eerste vraag van Briarleaf, maar op zijn tweede vraag reageerde ze niet. Ze wist altijd precies de balans tussen te veel en genoeg informatie geven. Ze wilde haar spionnen niet in gevaar brengen, maar deze kater was slim, dus ze wilde hem dichter naar haar toe trekken. Daarom koos ze haar woorden heel zorgvuldig. “Ja, ik heb spionnen binnen de clans en ik neem zelf ook wel eens een kijkje.” Zei ze toen. “Maar je moet nooit te nieuwsgierig zijn, dat kan je ondergang worden. “ Er lag een dubbele betekenis in. Ze testte hem en keek of hij het doorhad, ze wilde weten of hij geschikt was om een spion van haar te worden.

Onderwerp: Re: and so it begins do 29 jan 2015 - 20:39

Briarleaf probeerde het, maar de kattin was moeilijk te lezen. Elke keer als hij sprak, probeerde hij reactie af te lezen van haar gezicht, maar deze bleef alsmaar hetzelfde. Alsof ze hem doorhad. Misschien moest hij het spelletje meespelen, maar het was niet bepaald zijn ding om alles honderd keer te overdenken en ieder woord te censureren voor hij het uitsprak. En daarbij kon hij zich niet voorstellen dat de kattin veel zou hebben aan de informatie die hij haar - per ongeluk - uitspeelde. Misschien deed ze dit uit eigen nieuwsgierigheid, hij ging er niet van uit dat ze de kant van een bepaalde Clan had gekozen. Zoals hij verwachtte, wilde ze niet al teveel prijs geven over haar bronnen. Alleen dat er daadwerkelijk Clankatten waren die haar informatie doorspeelden, maar op de vraag of er ook ThunderClankatten waren die voor haar werkten, gaf ze geen antwoord. Hij vatte de stilte op als een 'ja', zwijgen was nou eenmaal toestemmen. De kattin voegde toe dat ze zelfs ook wel eens een kijkje nam, wat hem al helemaal verbaasde. Ook in de kampen? Hoe..? Skinny Love begon wat cryptisch te spreken, over dat iemand nooit te nieuwsgierig moest zijn. "Dus u laat andere katten nieuwsgierig voor u zijn?" zei hij, met een ondertoon van argwaan in zijn stem. Een spinnenweb van informatiebronnen, die allemaal naar deze kattin leidden. En hij vertrouwde het helemaal niet.

Onderwerp: Re: and so it begins di 3 feb 2015 - 12:35

Er ontstond een grijnsje rond haar lippen toen Briarleaf weer begon te praten. “Ja, precies.” Zei ze kalm. “Maar allemaal een beetje zodat het niet opvalt en niemand te nieuwsgierig wordt.” Het grijnsje verdween en ze staarde hem een tijdje aan. “Iedereen is vrij om informatie te verzamelen waar ze maar willen en er mag altijd nee gezegd worden.” Ze meende elk woord en dat was ook aan haar te zien. “Er is wel één strikte regel, mijn naam wordt nooit genoemd. Als ik merk dat dat wel gebeurd is kan ik iemands leven heel vervelend maken.” Ze vertrok nog steeds geen spier, maar het was duidelijk dat ze geen grapje maakte. “Als je je daar aan houdt dan zal ik er voor zorgen dat je heel veel dingen leert en er een oogje op je gehouden wordt zodat er niets met je gebeurt.” Het grijnsje kwam terug rond haar lippen. “Ik wil je dat aanbod doen, want ik mag jou wel.” Vervolgde ze toen.

Onderwerp: Re: and so it begins di 3 feb 2015 - 22:20

De poes grijnsde terwijl ze sprak, en Briarleaf kreeg het gevoel dat ze behoorlijk trots was op haar gehele organisatie van Clanverraders en duistere connecties. Ze voegde echter - zonder grijns - toe dat haar spionnen bepaalde vrijheden hadden als het op de informatie die ze wilden geven aankwam. En dat ze 'nee' altijd als antwoord duldde. Dat laatste trachtte hij nog wel te betwijfelen, hij dacht dat ze wel zo haar manieren zou hebben om katten te laten praten, als ze dat echt wilde. However, het stelde hem wel meer gerust. Ze noemde haar ene regel. Duidelijk. Geen namen. Het gestaar van de kattin maakte hem zo onderhand wel wat oncomfortabel. Ze vervolgde zichzelf weer, haar spionnen kregen zelf ook informatie. En bescherming. En dat laatste kon hij opzich wel gebruiken. Hij had recent de Warrior Code overtreden, en wanneer zijn leider dit zou horen, kon hij dat oogje van Skinny Love wel gebruiken. Daarbij zag hij het nog wel voor zich dat zijn broer hem een keer in de nesten zou werken. En precies nu hij op het punt van bedenken stond, bood Skinny Love hem de positie aan. Hij slikte en keek even opzij. "Wat zou je precies van me willen weten?" vroeg hij aarzelend. Hij wilde precies weten hoe en wat voor hij met deze kat in bed dook.

Onderwerp: Re: and so it begins vr 6 feb 2015 - 12:58

Er ontstond even een fonkeling in haar ogen toen hij vroeg wat ze van hem verlangde. De fonkeling verdween ook meteen weer, maar hij was er wel degelijk even geweest. Ze had hem bijna zover en dat wist ze. Ze kon nog wel een spion gebruiken en zeker clankatten kwamen van pas. Haar spionnennetwerk was groot en iedereen lette op elkaar, daar zorgde ze wel voor. Ze duldde geen ruzies binnen haar netwerk, dan kreeg je met haar te maken. “Als er iets belangrijks gebeurt in jouw clan dan hoor ik dat heel graag. Ruzies tussen katten, wisseling van leiders en geboorte van kittens eigenlijk alles wat invloed kan hebben op de omgeving .Daar ben ik altijd nieuwsgierig naar, maar ook als je iets oppikt buiten de clan dan hoor ik dat graag. Ik hoor dingen liever meerdere keren, dan helemaal niet.” Ze keek de kater nog steeds aan. “Hoe goed ben jij in onopgemerkt blijven?” Vroeg ze daarna kalm.

Onderwerp: Re: and so it begins za 7 feb 2015 - 0:00

Briarleaf kreeg zo onderhand de indruk dat de kattin hem bij haar spionagepraktijken wilde betrekken, en hij wist nog niet precies hoe hij zich daarover moest voelen. Aan de ene kant dacht hij niet dat het veel kwaad kon hebben om haar nu en dan wat te vertellen. Ze was een oude kittypet, en het leek hem niet dat haar aspiraties lagen bij het vernietigen van Clans of iets dergelijks. Ze leek verstandiger dan dat. Pure nieuwsgierigheid leek hem echter ook weer een apart verhaal. Niemand zette een volledig spionnennetwerk op, puur en alleen vanwege een beetje nieuwsgierigheid. Toch? Ze vertelde hem wat ze zou willen weten, mocht hij zich bij haar netwerkje aan willen sluiten. Ruzies, kittens, rangwisselingen. Het leek hem behoorlijk triviale informatie, maar wie wist wat zij ermee zou kunnen. Zijn enige zorg was eigenlijk dat ze gevoelige informatie door zou spelen aan andere Clans. Ze vroeg hem hoe goed hij onopgemerkt kon blijven. Iets dat hij zich nog nooit echt af had gevraagd. Het was niet dat hij onopgemerkt bleef, mensen verdachten hem gewoon nooit ergens van. Hij had dan ook een vrij onschuldig gezichtje. "Behoorlijk goed. Als ik dat wil," antwoordde hij op haar vraag. Daarbij was hij ook een goede leugenaar, mocht iemand ooit achterdochtig worden. Hoewel hij het misschien wel zou willen, hij viel niet op in de menigte. Hij was één kat tussen vele anderen, en nog nooit had hij dat als een voordeel gezien. Je zou veel kunnen horen wanneer anderen je niet eens opmerkten.

Onderwerp: Re: and so it begins zo 8 feb 2015 - 21:26

Ze liet weer een korte stilte vallen toen hij wat zei, daarna krulde haar mondhoeken lichtjes omhoog. “Mooi.” Zei ze toen. “Mijn aanbod staat.” Vervolgde ze, terwijl ze opstond. “Informatie is veilig bij mij, zolang er niets is waarvoor ik het moet gebruiken. Ik ben graag op de hoogte, om er voor te zorgen dat ik niet op het verkeerde moment op de verkeerde plek ben en dat geldt ook voor de katten die voor mij informatie verzamelen. Als er iets staat te gebeuren, dan zijn zij de eerste die het horen.” Ze knikte hem even toe. “Als je mijn aanbod aanneemt dan weet je mij te vinden.” Ze draaide om, om weg te gaan. Ze had geen tijd om bij hem te zitten als hij nadacht over wat hij ging doen. Ze zou het vanzelf wel horen als hij haar aanbod aan zou nemen, ze had gezegd wat ze wilde zeggen. Nou lag de keuze bij hem.

Onderwerp: Re: and so it begins ma 9 feb 2015 - 15:54

De kattin leek tevreden met wat het ook was dat hij had gezegd, en vertelde dat haar aanbod stond. Hij wist natuurlijk direct wat ze bedoelde, en hij twijfelde. Het leek behoorlijk onschuldig, en er zat wel degelijk voordeel in voor hem. Als hij het een beetje goed speelde, misschien ook wel voor zijn Clan. Dan zou het niet eens verraad zijn, toch? De poes voegde nog toe dat informatie veilig zou zijn bij haar, en dat ze gewoon graag op de hoogte was. Voor haar persoonlijke veiligheid. Al met al leek deze deal hem behoorlijk voordelig. De kattin begon weg te lopen en liet de beslissing over aan hem. Hij keek haar even na. Moest hij dit echt doen? Eventueel kostbare informatie doorspelen aan een vreemde? Twijfelen hielp niet, wist hij. Beslissingen nemen was triviaal, en moest snel gedaan worden. Ja of nee? Hij was bang er spijt van te krijgen, maar wie wist had ze een hoop te vertellen waar hij wel eens profijt uit kon halen. Terwijl hij aarzelde, kwam Skinny Love gevaarlijk dichtbij haar kattenluikje. "Ik neem uw aanbod aan," riep hij haar toe, luid genoeg om het haar te laten horen. "Verwacht me snel terug." En met die woorden verliet hij het domein van de mysterieuze kattin. Zodra hij iets zou horen, zou zij de eerste zijn die het zou weten.

- topic uit

Onderwerp: Re: and so it begins ma 9 feb 2015 - 19:02

Toen hij antwoord gaf was ze al bijna bij haar kattenluik, waardoor hij niet kon zien hoe een brede grijns haar lippen sierde. “Heel goed, heel goed.” Zei ze enkel en ze wierp nog een blik achterom en keek toe hoe Briarleaf haar tuin verliet. “Tot snel dan.” Vervolgde ze kalm. Toen verdween ook zij door haar kattenluik het twoleg nest in.

[Topic uit]

Onderwerp: Re: and so it begins