Heavens call (Oaksoul first)

BUTTERSTAR

Met lange passen sprong de flame-point she cat door het open land van hun territorium. Haar blauwe ogen gefocust op haar doel. Het konijn dacht van haar af te kunnen komen maar Butter was een snelle poes. Ze droeg geen lange pluizige pels zoals haar clangenoten deden wat haar net iets sneller maakte op het land dan de anderen. Maar andere Riverclan katten hadden weer meer bescherming in het water, hun main hunting ground. Butter was geboren zonder de beschermende vacht tegen het ijskoude water en daarom zeker in de winter verkoos ze jagen op het land boven jagen op vis.

Binnen enkele sprongen die bijna even groot waren als die van een jonge vos had ze het konijn ingehaald en met een laatste sprong wist ze haar voorpoten op het lichaam van het konijn te plaatsen en bracht het vluchtende dier naar de grond. Met een snelle beet beëindigde ze het leven en ging zitten met schokkende flanken van haar extreme ademhalingen. Langzaam draaide ze haar hoofd richting de hemel en dankte in haar hoofd Starclan voor het leven dat haar gegund was om de clan te kunnen voeden in deze barre tijden. Leafbare betekende honger en hopeloosheid. Niemand kon dat vergeten. En er was geen tijd om Starclan dankbaarder te zijn voor elk deel prooi dat ze konden bemachtigen.

Met een tevreden zwaai van haar staart kwam ze omhoog met het konijn in haar bek bungelend en begon richting het kamp terug te lopen. Onderweg zou ze nog een mus en een waterrat moeten ophalen maar dat maakte niet veel uit. Ze wist dat haar clan goed gevoed zou zijn vanavond en dat was het belangrijkste wat telde.

Words: ### ||Tag: Oaksoul || Note: -

from Kíli @ Kickstart

+

van een afstandje bekeek hij hoe ze aan het jagen was mooi, snel en behendig al bij al super super elegant de clanleider van de Riverclan ineens schoot er een beest voor men neus en ik sprong er achteraan en met mijn grote klauwen ving ik het beest "deze neem ik mee voor de oudere" siste ik ik begroef het dier en sprong verder naar Butterstar ze rook me waarschijnlijk al op meters afstand maar dat hield me niet tegen op een gewoon gesprek te beginnen dus ik zei "hey Butterstar ik denk dat we meer warriors moeten laten jagen want er is bijna geen eten meer en de elders lopen te klagen dat ze honger hebben"

Oaksoul,

Het is niet toegestaan om de andere speler te besturen in jouw post. Jij mag niet bepalen wat de ander doet. Gelieve dit aan te passen in jouw post.

Reacties graag via PB.

BUTTERSTAR

Al vrij snel had de jonge leader door dat ze bekeken word en draaide haar hoofd langzaam om. Haar diep blauwe ogen focuste zich op de bruine kater en een warme glimlach gleed over haar zachte lipjes. Met een lichte zwiep van haar staart stapte ze op hem af en keek hem aan al verbaaste zijn woorden haar licht. Gezien ze nog maar net leader was voelde alles aan alsof het aan haar lag. Alsof ze alles kon regelen wat er gebeurde inclusief de hoeveelheid prooi die er rondzwierf over hun territorium en met de rivier bijna compleet overgevroren maakte dat alleen maar erger in haar hoofd. "Alle warriors die kunnen jagen al Oaksoul." Sprak ze koeltjes en keek hem recht aan. "Maar je moet niet vergeten dat meerdere warriors nu ook de borders moeten controleren omdat nu de rivier bijna overgevoren is Thunderclan makkelijk kan aanvallen. Plus de dreiging van Shadowclan en Windclan is ook niet te ontkennen. Hun hebben net zo weinig fresh kill als wij hebben. Daarnaast hebben we ook nog een aantal apprentices die nou eenmaal getrained moeten worden." Ze sloeg met haar staart. Het zat haar niet goed dat de kater haar beslissingen in twijfel leek te trekken. Zeker niet nu ze zelf nog zo onzeker was.

Words: ### ||Tag: x || Note: -

from Kíli @ Kickstart

ik voelde dat ze zich ongemakkelijk voelde en zei "ik kwam eigenlijk iets vragen uhmmm en ik zou wel een apprentice willen ik weet dat ik nog maar net bij de clan zit maar we kunnen nu alle warriors gebruiken dus uhh dacht ik misschien zou ik kunnen helpen" ik voelde me erg onzeker maar probeerde te doen als ik dat niet was er viel een lange stilte "als je het niet wil hoeft het niet hoor" stotterde ik en ik draaide me om en wilde weg lopen

BUTTERSTAR

Haar blik werd even zachter bij de volgende woorden van de kater en ze knikte langzaam. "Ik zal er zeker over na denken om je een Apprentice te geven Oaksoul. Maar dan zal ik zeker kijken welke kit bij jou past." Ze grinnikte speels en keek even naar delucht. Er zat slecht weer aan te komen. "Misschien is het beter als we richting het kamp gaan voordat het losbarst."

-Even opmerkingkje. Elke clankat zit vanaf zijn/haar geboorte bij de clan er komen geen vreemde katten bij die zich kunnen toevoegen Wink

En als je mentor wil worden kun je je hier officeel aanmelden voor de volgende ceremonie. https://www.warriorcatsnl.com/t22521-riverclan-ceremonie-02-15

Words: ### ||Tag: x || Note: -

from Kíli @ Kickstart

"oke goed plan" ik begon te rennen richting het kamp onderweg zat ik nog wat te piekeren "zal ze het doe zal ik er een krijgen ik hoopt het" onder tussen liep ik ver achter dus ik stopte ff om men hoofd leeg te maken en rende snel naar voor ineens rook ik een paar katten die hier niet thuishoorde dus ik ging snel naar butterstar "butterstar ruik je dat ook het komt me niet bekend voor en het is ook niet van een andere clankat"

BUTTERSTAR

Met uitgestrekte passen rende ze met de kater mee haar prooi in haar bek bungelend en haar ogen gefixeerd op de weg voor haar. Toen hij plots sprak over een andere geur kwam ze tot stilstand en duwde haar neus de lucht in. Tot schok realiseerde ze zich dat hij gelijk had en trok haar bovenlip op. "Hmm.. Welke clan.." Mompelde ze langzaam en niet helemaal zeker.

Words: ### ||Tag: x || Note: -

from Kíli @ Kickstart

"ik weet het niet zeker maar ik heb zo'n gevoel dat het de bloodclan is het ruikt tenminste wel vies" ik loop dichter bij butterstar en kijk goed om me heen "huh zag je dat ook er rende iets daar achter" ik kijk zoekend om me heen en ruik ik goed in de lucht "ik ruik de angst van een konijn ik denk dat er iemand die hier niet thuis hoort aan het jagen is" zei ik bezorgd tegen butterstar

Twijfelend betrad ze het territorium terwijl haar groene ogen in het rond gleden. Ze had zoveel geruchten gehoord buiten de grenzen dat ze het met eigen ogen moest zien of ten minste met haar eigen oren zou horen. Zouden er werkelijk zoveel dingen veranderd zijn in zo een korte tijd? Stilletjes maar alert liep het kleine zwartwitte poesje verder, wetend dat als ze ontdekt werd dat ze een vijand was. Ze moest iemand tegenkomen die bekend was met wat er van haar was gekomen. Ze spendeerde steeds meer tijd ook weg van Bloodclan nu ze steeds sterker werd en zodra ze uitgetraind was zou ze haar leven voortzetten als rogue. Tenzij er ontdekt werd dat zij nog altijd opkeek naar haar voorouders. In de verte hoorde ze stemmen en bleef stilstaan, ze hadden haar al ontdekt en nu moest ze oppassen. Maar de andere stem klonk haar wel bekend, het was zonder twijfel Butterbell. ’’Geen zorgen, ik ben hier niet gekomen om te jagen. Ik respecteer dat ik niet behoor te jagen in het territorium van een clan.’’ Sprak ze luid en stapte langzaam tevoorschijn, haar halflange vacht netjes langs haar lichaam hangend. Ze neeg haar kop langzaam iets maar bleef op een afstand.

BUTTERSTAR

Langzaam knikte ze op zijn woorden en sloeg even met haar staart heen en weer. "Daar!" Grauwde ze en wou op de schaduw afstappen maar kwam tot stilstand toen ze een veel te bekende stem hoorde. Haar gezicht klaarde op en een warme spin gleed over haar lippen terwijl ze naar de zwart witte poes stapte. Ze had van Lightbringer gehoord dat de poes naar Bloodclan was gegaan om sterker te worden maar de vaage bloodclangeur verzekerde Butterstar al meer dat ze er lang niet meer was geweest. MEt een glimlach duwde ze haar kopje tegen die van Dovesong. "Het is goed om je te zien Dove.. Wacht Lucretia is het toch?" Ze glimalchte en keek naar Oaksoul. "Oaksoul herrinner je je Dovesong nog? De Skyclan warrior die een tijd bij ons is geweest?" Vroeg ze om bijde hun herinneringen te helpen en glimlachte warm. "Er is veel gebeurd sinds je ons verlaten hebt." Fluisterde ze warm. Nee ze had geen vijandschap voor deze poes. Ze was dan wel bloodclan maar een eerlijke clankat van hart. Dat zou ze altijd blijven.

Words: ### ||Tag: x || Note: -

from Kíli @ Kickstart

Nog een beetje vijandig reageerde ik "mmh ik denk het wel". Ze kan dan wel goedaardig zijn maar ze was op ons territorium en dat hoort niet. Maar ik ga niet niet tegen butterstar in. Zoiets doe je niet je gaat niet tegen je clanleider in, dat is het zelfde als een vis een kat zou eten dat hoor gewoon niet maar toch ik weet het niet. "misschien moeten we weer verder jagen voor de elders honger krijgen". Ik was moe en wilde naar mijn nest maar ik had nog niet echt veel prooi gevangen

Ze hoorde wel grauwende stemmen maar ze had niks misdaan, behalve dan het territorium ongevraagd betreden. Ze merkte wel dat er toch echt wel iets van vijandigheid in de lucht hing voor de zwartwitte poes naar voren stapte. Ze bleef echter stilstaan zodra de bekende kop van de flamepoint poes dichterbij kwam en kon het niet laten om zelf ook even te snorren. Ze knikte even langzaam bij de vraag en glimlachte. ''Klopt, mijn naam is Lucretia geworden, maar ik zal nooit mijn clangebonden naam vergeten.'' Antwoordde ze voor ze haar kop hief en naar de kater keek. Ze krulde haar staart even wat meer naar zich toe terwijl ze haar kop neeg. Ze was zonder twijfel ene hoop veranderd en voor haar was het alleen maar goed. ''Ik heb een hoop geruchten gehoord, ik wilde eigenlijk zelf de verhalen horen voor ik het verkeerde zou aannemen.'' Sprak ze en wierp haar groene ogen weer richting Oaksoul. Ze begreep het wel, maar ze had ook wel recht op iets van duidelijkheid. ''Desnoods bied ik een extra paar poten aan, ik kan nog altijd best jagen.'' Bood ze aan en keek van Butterstar naar Oaksoul voor ze even haar poten verplaatste met een glans in haar ogen.

BUTTERSTAR

De vijandigheid van Oaksoul had haar niet verbaast en ze reageerde er ddus ook niet op. Toch focuste ze haar ogen wel op Lucretia en glimlachte zacht naar haar. "Je bent nog altijd bij Bloodclan nietwaar? Maar je bent al een lange tijd niet meer in het kamp geweest. De geur hangt om je heen maar lijkt te zijn vervaagd." Stelde ze met een rustige stem vast. "Het ligt er aan welke geruchten je hebt gehoord Lucretia, ik hoop dat ik ze voor je kan ophelderen." De jonge leader glimlachte zacht naar haar voor haar oren naar Oaksoul schoten en ze knikte langzaam. "Dat lijkt mij een goed plan. We hebben ook nog Queens die gevoed moeten worden." Mompelde ze langzaam en draaide haarh oofd langzaam naar Lucretia die aanbood om te helpen en langzaam glimlachte ze. "Dat is een mooi aanbod. Riverclan kan elke poot gebruiken op dit moment."

Words: ### ||Tag: x || Note: -

from Kíli @ Kickstart

later toen we terug kwamen op het kamp werden we met zen drieën aangestaard ik liep gewoon rustig door naar het midden van het kamp om het eten neer te leggen op weg terug naar butterstar liep ik na te denken over vandaag en over lucteria over alle prooi vandaag ik had bestwel veel gevangen al zeg ik het zelf achja ik was moe dus liep snel door zodat ik sneller kon slapen eenmaal bij butterstar haar nest aangekomen zag ik haar niet dus liep ik naar mijn nest en ging slapen ik lag heerlijk te slapen totdat ik ineens iets langs me hoorde en wakker schrok

Beste Oaksoul,

Het is niet de bedoeling om te powerplayen. Tevens mag er geen tijdskip zonder overleg gedaan worden, dit is vervelend voor de anderen.
Gelieve je post aan te passen.

Reactie via PB.

MVG,
Roughpaw.

Onderwerp: Re: Heavens call (Oaksoul first)