so long (open/spt)

Onderwerp: Re: so long (open/spt) za 24 jan 2015 - 19:56

Een grom ontsnapte uit zijn mond. Niet van pijn, maar van frustratie. Was deze Thunderclanner dan helemaal gevoelloos? Zijn scherpe klauwen boordde zich in de kop van de apprentice. Dit moest hij wel voelen. Geen enkele kat zou hier niet onder leiden. Of misschien die ene kat uit het twoleghuis wel. Die leek nergens bang voor te zijn. Maar deze kater was zeker niet Beware. Het moest wel pijn doen. Ondertussen voelde hij ook de tanden van de apprentice, maar negeerde ze simpelweg. Het was niet alsof een zo'n kleine wond veel erger was dan die die hij al had. Terwijl hij zijn klauwen in de buik van Numbpaw duwde rook hij een nieuwe geur. Geen Thundderclanner maar een Elite kat. Toen hij de bruine vacht zag werd duidelijk welke naam bij de poes hoorde. Zira had hij wel vaker gesproken. Draco gaf haar de ruimte om te doen wat ze wou. Zijn taak hier was zo goed als volbracht. Ondanks het feit dat de apprentice niet veel geleden had. 'Wie niet?' De kater keek toe hoe de apprentice en member nu vochten.

Onderwerp: Re: so long (open/spt) zo 25 jan 2015 - 9:53

Numbpaw lag op de grond, in zijn eigen bloed. Zou hij zichzelf bij Starclan voegen, nee dat nooit. Hij was bang voor de dood en ook alles wat er mee te maken had, hij voelde zijn poten tintelen. Hij keek strak naar de kater, het einige wat hij wist was de naam en de clan. Malfoy en Bloodclan, hij wiebelde kort met zijn oren en staarde naar de grijns. De scherpe klauwen van de Bloodclanner raakte zijn kop en doorboorde het, er ging bloed langs maar geen gevoel was herkenbaar. Alleen maar lichte tintels die over zijn kop heen zaten, hij zag rood bloed druipen zoals altijd. Alleen kon hij nu wel bloed verlies lijden, "Nope, you can't satisfied me." antwoorde hij rustig en spuugde wat bloed uit. Zijn poten wilde niet recht overeind komen dus hij was een soort van pop die je kon slaan en whatever. Het maakte hem wel zwak, hij kon niks doen. Hij moest terug naar zijn eigen Clan, daar zou hij een medicijn cat voor nodig hebben. Alleen waarom zou hij er naar toe gaan, zoals Nightkit al zei alleen de sterkste mogen geholpen worden en de zwakste moeten dat niet of ja zo klonk dat dan. De klauwen van hem gingen nu door zijn buik heen, het brandde. Alleen bleek er nog geen gevoel op te komen, alleen nu kwam er een tweede kat bij. Deze sprak wat tegen de kater en de kater sprak terug alleen hoorde hij niet goed wat ze zeiden, hij voelde nog eens klauwen door zijn voorhoofd. Hij keek de poes serieus aan, "Waarom vallen jullie me nog aan als ik toch niks voel?" Vroeg de kater droogjes aan de twee katten voor hem.

OCC: Eerlijk zeg 2 tegen 1 xD

Onderwerp: Re: so long (open/spt) ma 26 jan 2015 - 16:09

Haar grijns vervaagde snel toen ze doorhad dat haar klauw niet veel uithaalde. Wat was deze kat, onsterfelijk of zo? "Waarom vallen jullie me nog aan als ik toch niks voel?" Miauwde de kater nu ook en met een ongelovige blik keek ze hem aan. "Hoe?" Spuugde ze in zijn gezicht en met een harde haal haalde ze zijn nek open, waar meteen een stroom bloed uitkwam en ook niet ophield. "Dit zal je leren," en ze beet hard in de wond die ze net gemaakt had.

Onderwerp: Re: so long (open/spt) vr 30 jan 2015 - 17:10

Vanaf de plek waar hij toe keek zag hij hoe de kater leed, maar niks toonde. Hun nagels moesten wat uithalen. Het was het enige wat mogelijk was. Geen enkele kat kon geen pijn voelen. En soms zag hij tekenen van pijn, maar die waren vaag en onduidelijk. Misschien was het gewoon zijn verbeeltenis, die wou dat het eens een ander was dan hij. Dat leek hem heel redelijk. De vraag van de apprentice kwam nauwlijks als een verassing. Wat het antwoord was was een moeilijkere kwestie. Waarom vochten ze überhaupt? De kater had niks misgedaan. Toch waren ze hier nu met zijn drieën verwikkeld in een strijd. Tegelijk met Zira haalde hij ook weer uit, al was het vrij nutteloos. Dit hele gevecht was nutteloos. Als de Thunderclanner nu geen pijn leed zou hij wel nooit pijn hebben, maar dat moest hij juist wel hebben. Draco had het verschijnsel pijn vaak genoeg meegemaakt en als deze kater dat nu niet voelde was hij gestoord. De witte kater deed opnieuw een poging door zijn nagels over de neus van Numbpaw te halen. Iets moest hij toch wel voelen?

Onderwerp: Re: so long (open/spt) vr 30 jan 2015 - 21:02

Numbpaw voelde klauwen en zag de ongelovige blikken van de twee bloodclanners, hij voelde geen pijn maar kon wel dood gaan. Alleen ging hij liever niet de Starclan tegemoet, hij geloofde niet in die flauwe kul. Hij voelde bloed stromen uit zijn lichaam, eigenlijk voelde hij niks. Waarom had hij de naam Numbpaw, oja hij voelde niks. Wat een geluk, hij rolde met zijn ogen. Hij leefde zo, geen pijn. Geen vrienden en geen fammilie alleen een stomme Clan, hij was bang voor Starclan en werd woedend als andere het daarover hadden. Iets in hem gaf hem dan kracht, iets van hem gaf hem kracht om door te vechten. Alleen toch lag hij op de grond, "Hoe?" Spuugde de bruine poes. Zij leek hem meer te krabben bij zijn nek, "Dit zal je leren," riep ze hem toe en beet in zijn wonden die er al zaten. De witte kater kwam er bij die ook onder bloed zat van alleen maar de Thunderclan apprentices, deze ging met zijn nagels over de neus heen van hem. Numbpaw voelde zijn spieren niet meewerken, alleen het gaf hem wel kracht. Hij schoot overeind, het ging met moeite. Het duurde langer dan hij verwacht had, "Kom kom is dit nodig." Sprak hij nog al te rustig en probeerde naar de twee katten te krabben. Zijn spieren werkte langzamer mee, ook zijn gevoel. Alleen voelde hij niks, hij kon niks weten uit te halen.

OCC: Sorry voor de late post ^^"

Onderwerp: Re: so long (open/spt) vr 30 jan 2015 - 23:07

De apprentice leek iets van zijn pit te verliezen, al was hij niet in pijn. Met moeite kwam hij overeind, ook al miauwde hij nog wel een brutaal antwoord op haar klauwen. "Ja, dat is nodig." Beet de bloodclanner haar toe, ze begon haar geduld te verliezen en iets in haar zei dat ze de apprentice nu moest vermoorden. Snel schoten haar bloedrode ogen naar Draco, en ze wenkte hem met haar kop. "Vermoord hem," miauwde ze, de opdracht aan haar mede-clanner gevend. Ze wilde het maar al te graag zelf doen, toch wist ze dat de young one de training nodig had. De Thunderclanner mocht dan wel niks voelen, hij kon zeker wel vermoord worden. Aan alles kwam een eind.

Onderwerp: Re: so long (open/spt) ma 2 feb 2015 - 20:48

Hij irriteerde zich dood aan dit mormel. Het was allemaal nutteloos, maar toch had het beest er last van. Het was te zien aan de manier waarop hij overeind kwam. Maar waarom gaf hij zich niet gewoon over? Hij knikte instemmend. 'Het is zeker nodig.' Hij ving de blik van Zira en keek toen weer naar de apprentice. Hem vermoorden... het was bijna sneu. Wat was er voor plezier aan als de kat niet eens iets voelde ervan? Zijn ogen gingen naar de poes en toen weer naar de kater. Keuzes, hij haatte ze. Slap lijken of gemeen zijn? Kon Zira hem ook niet zelf vermoorden? Ja, dat kon ze. Draco ging staan alsof hij wou aanvallen. Alles aan hem was klaar om de laatste klap uit te delen. Het leven van dit mormel te eindigen. Maar inplaats van aanvallen sprong hij over Numbpaw heen. Met zijn klauwen sloeg hij de kater hard genoeg om hem bewusteloos te krijgen. 'See ya later, Dumbpaw.' Sprak hij spottend. Hij keek nog even recht in de rode ogen van Zira en rende toen weg. Verlost van die sukkels.

-Draco out-

Onderwerp: Re: so long (open/spt) za 7 feb 2015 - 9:54

Numbpaw wist dat hij toch zijn best probeerden, toch leek er iets in de Bloodclanners te bespelen. Er leek toch iets van een moord te spelen of juist een ruzie, hij staarde de twee katten hijgend aan. Hij keek de katten aan, hij hoorde de poes sisen naar de ander en Malfoy leek niks te tonen. Waar ze het ook over hadden het ging vast over het moorden van hem, ach ja. Waar hij zou komen, hij was bang voor de dood. Er was nog niks bewezen dat de dood gewoon goed was of juist aardig, misschien zou je alleen maar zwart zien en was er niks na de dood. Zijn oren gingen recht overeind staan, zijn ogen keken naar beiden. Alleen was het vreemd, de kater sprong naar hem toe. Numbpaw maakte een schijnbeweging naar de zijkant alleen had Malfoy het niet bedoeld om hem te moorden, alleen de snelheid van deze kater kreeg hem bewustenloos door zijn klap. Het werd zwart voor zijn ogen en merkte de blik van de bruine tabby op, hij voelde niks zoals altijd. Misschien was hij wel dood nu, dan bestond Starclan niet of wel. Waarom was dit zo moeilijk, wat was er mis met al die clans. 'See ya later, Dumbpaw.' Klonken de laaste woorden van Malfoy in hem op, dat waren niet fijne woorden. Alleen was hij dus wel af van een kat.

OCC: Sorry voor de late reactie, SCHOOL IS KILLING ME

Onderwerp: Re: so long (open/spt) ma 9 feb 2015 - 14:46

Met haar rode ogen volgde ze de bewegingen van de andere Bloodclanner, terwijl ze toch de ander ook in de gaten hield. Zij zou dat ook wel willen, niks voelen. Al zou dat ook zeker onhandig zijn, dan weet je niet wanneer je aan het doodgaan bent. Zoals nu. Zira's ogen vernauwden toen ze doorhad wat Draco aan het doen was, en snel schoot ze in actie. 'See ya later, Dumbpaw.' Miauwde hij. Zira ging hem achterna, toch was hij net te snel. Ze keek spottend naar beneden, naar het trillende hoopje apprentice. Ze greep hem in zijn nekvel, tilde hem op en keek eventjes om zich heen. Ze wist de weg hier niet goed meer, graag kwam ze hier niet. Ze ging zitten en bedacht wat ze ging doen met het ding in haar bek. De poes liet hem maar vallen en ze boorde haar nagels verveeld in zijn rug. Wat ging ze nu doen? Alleen was er niks aan.

Onderwerp: Re: so long (open/spt)