Yet another day.

Onderwerp: Re: Yet another day. di 3 mei 2011 - 10:07

Windflame Wist dat ze twee antwoorden kon verwachten, een nee en een ja. Ze wachtte gespannen af. Ze bleef naar hem kijken met haar goud-gele ogen. "Natuurlijk wil ik kittens met je." Zei Pantherface toen snorrend en gaf haar een lik over haar oor. Ze keek hem vol blijdschap een en begon luid te snorren. Ze gaf hem ook een lik over zijn oren en legde toen haar kop even onder die van hem. Een blijer gevoel kon ze in haar hele leven niet meer hebben. Ze zou echt alles voor hem doen, en ook alles om bij hem te blijven. Haar ogen glansde vol liefde toen ze hem weer aankeek en zacht met haar staart zwaaide. De WindClan was nu echt haar thuis, ze had nu echt alles wat ze kon wensen. Een liefdevolle partner en ook binnenkort nog eens Kits, wat kon een kat nog meer wensen?

Onderwerp: Re: Yet another day. di 3 mei 2011 - 10:21

Pantherface voelde de blijdschap gewoon van Windflame afstralen en dat maakte hem juist ook extra gelukkig. Hij wilde niets liever meer dan dit en er was niks dat dit ooit nog kon verpesten, dat was gewoon niet mogelijk. Hij spinde even voor hij even opstond en zijn lichaam uitrekte. Hij vond het gewoon zo leuk dat ze kittens gingen krijgen, het leek wel alsof zijn leven niet beter meer kon zijn dan het nu was. Hij haalde een keer diep adem, want nu had hij nog één ding te doen.

(geschrapt)

Pantherface lag naast Windflame en hij likte haar zachtjes. Hij wist nu zeker dat het niet beter meer kon. Hij keek even naar de lucht en baalde er wel van toen hij zag dat het niet meer zo lang duurde voor ze beter terug naar het kamp konden gaan, maar hij wist wel dat dit één van de beste dagen uit zijn hele leven was geweest. Hij wilde dit niet zeggen, maar hij wist dat ze het beste terug naar het kamp konden gaan. "Ik denk dat het beter is als we zo terug naar het kamp gaan, want het is al best laat." Zei hij. Hij had eigenlijk helemaal niet beseft dat het zo laat aan het worden was. Maar dat is altijd zo, leuke dingen gaan altijd snel.

Onderwerp: Re: Yet another day. di 3 mei 2011 - 10:38

Windflame keek het vol vertrouwen aan, ze wist dat hij altijd goed voor haar zou zorgen. Ze bleef snorren en ging rustig liggen. Ze keek toen weer voor zich uit, de blijdschap kon ze nu niet meer wegdenken. Ze wachtte heel geduldig. Ze sloot even haar ogen en dacht al aan de toekomst die er komen zou.

(geschrapt)

Windflame snorde nog steeds zacht en gaf hem een zacte lik over zijn neus terug. Alles was nu perfect, niets kon haar wereld kapot maken. Maar het begon al laat te worden en dat merkte ze. "Ik denk dat het beter is als we zo terug naar het kamp gaan, want het is al best laat." Ze keek hem aan en knikte toen maar. Ze wilde helemaal nog niet terug maar hij had gelijk het begon al laat te worden. Ze stond heel langzaam op maar week geen centimeter van zijn zijde. Ze gaf hem nog een lik over zijn schouder en keek hem recht aan.

Onderwerp: Re: Yet another day. di 3 mei 2011 - 10:45

Pantherface zag haar knikken en hij wist dat zij hetzelfde moest denken als hem, dat ze het liefst nog niet terug gingen naar het kamp, maar veel keuze hadden ze nou eenmaal niet. Hij zuchtte even en stond langzaam op, hij wist gewoon dat ze terug moesten, hoe liever hij hier ook nog even bleef. Hij spon even toen ze hem een lik over zijn schouder gaf en hem aankeek, hij wist dat er geen mooiere poes in de wereld bestond en hij wilde dat wel tig keer tegen haar zeggen, maar hij wist ook dat het niet veel zin had op die manier, dus hij hield zijn mond maar, want constant hetzelfde compliment zou ook raar staan. "Laten we dan maar gaan." Zei hij en begon langzaam te lopen, hij zorgde ervoor dat Windflame naast hem bleef lopen en dat hun vachten elkaar aanraakten. Het voelde gewoon goed op deze manier en eindelijk wist hij ook hoe andere katten zich moesten voelen, het leek nu ineens allemaal een stuk duidelijker, terwijl hij eigenlijk nooit had gedacht dat hij het ooit zou begrijpen, maar nu wist hij het zeker, hij begreep het en kon het zelf zelfs voelen voor een kat, beter kon het gewoon niet zijn.

Onderwerp: Re: Yet another day. di 3 mei 2011 - 10:59

Windflame zag hem langzaam opstaan en wist dat hij begreep dat ze eigenlijk niet wegwilde maar wel moest, anders zou de clan zich nog zorgen maken. Ze keek hem weer even recht in zijn ogen. Ze hield meer van hem dan wie dan ook, en zelfs dat kon je zien als je recht in haar ogen keek. Ze kon het gewoon nog steeds niet geloven dat dit nu de werkelijkheid was. Ze zou nu voor altijd in een droom leven, maar de mooiste droom die je kan wensen."Laten we dan maar gaan." Zei Pantherface toen en begon langzaam te lopen. Windflame liep rustig met hem mee, en ze merkte dat hij dicht bij haar bleef lopen zodat hun vachten elkaar constant raakte. Ze voelde de warmte tot diep in haar lichaam trekken, de warmte van liefde en zijn geur. Van geen van beide kon ze genoeg krijgen. Ze vond het een voordeel dat ze langzaam liepen, zo konden ze nog iets langer alleen met zijn tweeën zijn. Liefde had haar altijd ingewikkeld geleken maar nu was het zo simpel als een pootstap terwijl je rent. alles was duidelijk. Ze snorde nog steeds.

Onderwerp: Re: Yet another day. di 3 mei 2011 - 11:07

Pantherface spinde zachtjes terwijl ze verder liepen, hij wilde dat dit moment voor eeuwig kon blijven, maar hij wist dat er ook andere dingen waren die gedaan moesten worden. Dingen voor de clan die er altijd zouden blijven, maar ze zouden waarschijnlijk wel een stuk leuker zijn als hij dat samen met Windflame zou doen, maar dat zou ook nog maar voor even kunnen. Dat wist hij wel, maar dat maakte hem niet uit, het was gewoon geweldig om bij Windflame te zijn en niemand kon dat van hem afpakken, niemand zou dat ooit doen, zelfs de dood niet, dan zou hij nog op haar blijven wachten, tot ze bij hem zou zijn. Hij schudde de gedachte even weg, hij moest niet te ver vooruit denken, het was dus beter als hij gewoon aan het nu dacht en een klein stukje misschien in de toekomst, maar niet te ver, want dat zou pas helemaal wat worden. Hij keek voor zich uit en zag in de verte het kamp, gek genoeg wilde hij er helemaal niet naartoe, hij wilde hier nog even alleen met Windflame blijven, maar er was nou eenmaal geen keus en hij liep dus maar door, hoe graag hij ook stil wilde staan.

Onderwerp: Re: Yet another day. di 3 mei 2011 - 11:28

Windflame keek even omhoog naar de Zilverpels, zou haar moeder trots zijn, blij voor haar? Die vraag spookte door haar hoofd, ze kende haar moeder maar al te goed om te weten dat het antwoord op beide vragen ja zou zijn. Jammergenoeg dat ze er zelf niet bij was, maar ach niet alles kon echt perfect zijn. Alles zou nu gewoon veel plezieriger zijn, en wanneer de kittens er waren, en grote krijgers werden kon ze trots op ze zijn, en zij konden trots op hun eigen ouders zijn. Ze keek weer even naar Pantherface. Maar ze kon nog niet te ver denken, straks ging er iets fout en stierven ze voordat ze oud genoeg waren. Ze schudde met haar hoofd om die gedachte weg te krijgen, ze moest bij het heden blijven en niet telkens wegvallen in de toekomst. alles was voor nu goed en niemand die er ietsaan kon veranderen. Ze wist een ding zeker, ze zou nooit van een ander houden, geen enkel ander. In de verte lag het kamp alweer en even trok er een gevoel van teleurstelling door haar heen, waren ze zo snel al thuis? Ze duwde die gedachte weer weg, ze was nog steeds met Pantherface en dat was alles wat ze nodig had.

Onderwerp: Re: Yet another day. di 3 mei 2011 - 11:37

Pantherface liep verder en keek naar het kamp dat steeds groter werd, naarmate ze het naderden, hij wilde niet naar binnen gaan, hij wilde hier nog even blijven, maar in het kamp zouden ze ook nog samen zijn, ook al waren er dan wel andere katten bij, dat was het enige nadeel ervan. Hij keek even naar Windflame en besefte dat hij eigenlijk nooit had gevraagd naar haar familie en hij wist dus ook niet of ze nog leefden, maar waarschijnlijk niet en hij besefte ineens hoe gelukkig hij moest zijn met een zus en beide ouders die nog leefden. Hij voelde zich er bijna schuldig door, voor wat hij allemaal wel niet had. Dat was gewoon onbeschrijfelijk hoe geweldig het was om een echte familie te hebben, maar hij wist niet hoe het met Windflame zat, misschien kon hij het haar ook maar beter nooit vragen, misschien was dat ook wel het beste. Ze zouden nu hun eigen gezinnetje hebben en zijn familie zou dan ook haar familie worden, nou ja, een soort van dan. Hij keek weer voor zich uit en zag de tunnel naar het kamp verschijnen, hij wilde niet, maar hij wist dat ze moesten.

Onderwerp: Re: Yet another day. di 3 mei 2011 - 11:49

windflames jokte met ontspannen passen mee. Haar familie moest ze gewoon maar even vergeten, ze waren er niet en zouden nooit meer terug komen ook. Ze had nu al een eigen familie, en daar ou ze zich op richten. Het nu, niet de toekomst of het verleden, nee gewoon het nu. Dat was het belangrijkste van alles. Ze wist dat Pantherface nog familie had, hij had zijn moeder, vader en zelfs een zus. Ze nam het hem niet kwalijk, hij had gewoon geluk. Er waren genoeg katten die ook geen familie had, dus ze had er vrede mee genomen. Ze snorde weer even en keek om zich heen. Ze zag de ingang van het kamp steeds dicterbij komen en bleef heel rustig. Ze bleef normaal doorlopen, maar het liefst draaide ze zich om en liep gewoon weer terug om samen en alleen met Pantherface te zijn. Maar dat deed ze niet. ze keek Pantherface weer aan en snorde zacht

Onderwerp: Re: Yet another day. di 3 mei 2011 - 12:00

Pantherface liep verder, hoewel hij het liefst meteen om wilde keren en terug wilde gaan, zodat ze nog even alleen samen konden zijn zonder andere katten om hun heen, maar hij wist gewoon dat het geen zin zou hebben, dus bleef hij maar doorlopen. Waarom moest die kampingang nou zo snel dichterbij komen? Hij keek even opzij en hij wist gewoon dat Windflame alles goed zou maken, het maakte hem niet uit dat de kampingang nu bijna voor hun neus was, ze zouden zometeen alsnog samen kunnen zijn, ze zouden namelijk samen kunnen eten en daarna naast elkaar in slaap vallen en dan was er weer een nieuwe dag aangebroken en dan konden ze weer met zijn tweeën zijn, als hij daar maar aan dacht ging het goed, hij wilde nog even deze momenten vandaag hebben en dan konden ze de volgende dag weer iets samen doen, kon het nog beter? Hij slaakte een zucht van opluchting en hij merkte dat hij nu voor de tunnel stond, hij wachtte deze keer niet tot Windflame eerst zou gaan, hij hoopte dat ze dat niet erg zou vinden, maar hij wachtte buiten de tunnel wel op haar en hij hield zijn blik op de opening van de tunnel.

Onderwerp: Re: Yet another day. di 3 mei 2011 - 12:13

Windflame wist dat Pantherface hetzelfde dacht en gl even in zichzelf. Toch bleef de ingang maar dichterbij komen. Het was niet te voorkomen en het gebeurde dus gewoon. Maar Pantherface was bij haar dus alles zou goed komen. Ze konden voorlopig nog samen in de Warriors den slapen, nouja todat de tijd kwam dat de geboorte van kun kittens echt dichtbij was. Hun kittens, meteen was ze helemaal gelukkig. Alleen de gedachte al. Bij de kampingang ging Pantherface voor en zij liep langzaam achter hem aan. Op dat moment schoot er een speels idee in haar hoofd en bleef ze staan. Ze zakte door haar poten en sloop heel zachtjes en langzaam verder. In het kamp zag ze Pantherface al zitten wachten en haar snorharen trilden even. Toen met een grote sprong schoot ze de tunnel uit. Ze had haar nagels niet uitgeslagen en sprong speels op Pantherface zijn rug en hoopte dat hij het niet als vijandelijk zou zien.

[hond uitlaten en eten Razz

]

Onderwerp: Re: Yet another day. di 3 mei 2011 - 12:20

Pantherface wachtte rustig, alleen hoorde hij niet heel goed meer dat Windflame door de tunnel liep. Ach, ze zou vast wat zachter aan doen, dat maakte voor hem niet uit. Hij had wel wat geduld en het zou vast niet lang meer duren en hij richtte zijn blik even op het kamp, wat zouden de andere katten ervan denken dat ze samen waren? Hij had echt geen idee, wat zouden zijn ouders ervan denken? Hij hoopte dat ze Windflame zouden accepteren, maar hij wist bijna wel zeker dat hij zich daar geen zorgen over hoefde te maken. Plotseling voelde hij iets op zijn rug landen. Hij draaide zich verschrikt om en keek recht in de ogen van Windflame. "Je moet me niet zo laten schrikken." Zei hij lachend en probeerde haar zachtjes te draaien zodat zij onder kwam, hij wist wel dat hij iets sterker was, dat was ook de reden waarom hij niet te veel kracht gebruikte, want hij wilde haar geen pijn doen. Hij gaf iets meer kracht en probeerde het en hoopte dat het ook ging lukken, het gebeurde allemaal waarschijnlijk maar in een paar seconden, maar voor hem leek het een eeuwigheid te duren, want het voelde gewoon fijn om even iets met Windflame te doen.

Onderwerp: Re: Yet another day. di 3 mei 2011 - 13:03

Wndflame had door dat hij er mt zijn gedachtes niet bij was en grinnikte.''Je moet me niet zo laten schrikken." Zei hij gelukkig lachend en Windflame keek hem onschuldig aan '' Oeps?'' Ze grinnikte. Ze belandde met een zacht plofje onder hem en snorde vrolijk.
Ze gaf hem een zachte dus met haar voorpoot, zonder haar nagels ook maar een momentuit te slaan en keek even rond. Het kon haar eigenlijk weinig schelen wat de rest ervan vond, het ging nu alleen om haar en Pantherface. Ze gaf hem toen weer een kopje en een lik over zijn neus. Ze keek hem recht in zijn ogen en vergat de omgeving volledig. Hoe zou het nu eigenlijk met haar halfbroertje gaan, nouja eigenlijk boeide het haar niet echt. Ze keek naar Pantherface, daar kon ze gewoon niet mee stoppen. Ze wilde dat ze nooit hoefde te slapen en gewoon voor altijd, elke dag en elke seconde gewoon naar hem kon kijken.

Onderwerp: Re: Yet another day. di 3 mei 2011 - 17:49

"Oeps?" Zei Windflame grinnekend en Pantherface lachtte terug. Hij was blij toen hij merkte dat Hij Windflame onder zich had gekregen. Hij keek haar aan en gaf haar een lik over haar wang, daarna ging hij rustig van haar af en keek even het kamp rond. Hij wist niet of iemand het nu al gemerkt had, maar wat maakte het ook uit, dit was zijn beslissing en niet die van een ander. Hij richtte zijn blik weer op Windflame en rekte zijn lichaam even uit. "Ik haal wel wat te eten." Zei hij en sprintte weg naar de prooistapel, ze hadden zelf deze keer dan niks gevangen, maar dat maakte voor hem niet uit. Hij keek even tussen de dode prooidieren en pikte er toen een groot konijn tussenuit, dat zou wel genoeg zijn voor hun tweeën, dat wist hij zeker. Hij pakte het konijn op en liep ermee terug naar Windflame en legde het konijn voor haar neer. "Jij mag als eerste een hap nemen." Zei hij spinnend, het was gewoon een geweldig gevoel om zo bij elkaar te kunnen zijn en niemand zou dat ooit nog van hem afnemen, dat was iets dat hij zeker wist.

Onderwerp: Re: Yet another day. di 3 mei 2011 - 19:06

Windflame grinnikte toen hij haar een lik over haar wang gaf en van haar af stapte. Ze klom weer op haar pootjes en keek net als hem even rond. Zelfs al hadden anderen het gezien het kon haar niks schelen. Trots stak ze haar borst naar voren en gaf er een lik over. Naast haar rekte Pantherface zich uit. "Ik haal wel wat te eten." Meteen daarna sprintte hij weg en Windflame stapte even een stuke weg bij de ingang omdat ze anders in de weg zouden zitten. Ze snorde even geamuseerd en sloeg haar staart over haar voetjes heen en wachtte geduldig. Ze zag Pantherface bij de berg staan en er een konijn uit kiezen. Met het konijn in zijn bek kwam hij weer terug naar haar toe. Hij legde het voor haar neer en ze keek ernaar."Jij mag als eerste een hap nemen." Ze keek hem aan en snorde even. '' Wat lief!'' Snorde lief en nam dus ook een hap. Ze genoot van de smaak van het konijntje, het smaakte zelfs nog beter omdat Pantherface naast haar zat.

Onderwerp: Re: Yet another day. di 3 mei 2011 - 19:15

"Wat lief!" Snorde Windflame en Pantherface zag hoe ze een hap nam. Hij nam ook een hap van het konijn, het smaakte gewoon geweldig, beter dan hij het ooit had geproefd. Hij keek even naar Windflame, hij begreep niet waarom iemand ooit op hem verliefd had kunnen worden, maar die gedachte schoof hij maar snel aan de kant, want dit was gewoon het beste gevoel die hij in zijn leven had gehad en nu begreep hij ook, waarom zijn beide ouders zo van slag waren geweest toen ze uit elkaar waren gegaan. Het moest gewoon pijn hebben gedaan om degene waarvan je houdt los te moeten laten, maar gelukkig was dat weer goed gekomen en leek alles nu weer normaal te zijn, hij was er best wel blij mee. Hij keek even naar Windflame, hij hoopte dat zij nooit een keer ruzie zouden krijgen, maar dat kon hij nooit met zekerheid zeggen, hoe graag hij het niet wilde, de toekomst voorspellen was onmogelijk. Soms wilde hij gewoon dat er niks meer mis zou gaan, dat het gewoon voor altijd zo zou blijven en dat er nooit iets anders zou zijn, maar dan kwam je vaak bedrogen uit en dat was iets wat hij niet wilde. Hij schudde de gedachte even weg en keek naar Windflame, hij moest nu niet aan dit soort dingen denken, want dat was er juist om vragen.

Onderwerp: Re: Yet another day. di 3 mei 2011 - 19:29

Windflame bleef gewoon snorren en keek hoe hij een hap nam. Daarna nam ze zelf ook nog een hap een keek naar Panthreface en zag dat hij diep in gedachtes was. Ze keek bezorgd naar hem, ze wist niet wat er in zijn gedachtes rondging. Ze maakte zich wel zorgen, dit was niet de eerste keer vandaag. Misschien waren het persoonlijke problemen, misschien wel iets vanwege haar. Ze wist het echt niet. Ze stond zachtjes op en drukte haar lichaam zachtjes tegen hem aan en gaf hem een korte lik over zijn schouder. '' Wil je erover praten?'' Vroeg ze toen zachtjes en keek Pantherface nog steeds bezorgd aan. Ze wachtte geduldig op antwoord en bleef zo dicht mogelijk tegen hem aanzitten in de hoop hem wat rustiger te kkrijgen. Ze merkte wel dat hij zijn aandacht weer op haar had gericht en ze bewoog niet.

Onderwerp: Re: Yet another day. di 3 mei 2011 - 19:54

Pantherface nam nog een hap van het konijn en kauwde er rustig even op, hij moest niet zo vaak in zijn gedachten verzonken raken, want dan zou hij misschien eens een keer wat minder dingen om hem heen missen, maar toch leek er niet veel te veranderen als hij weer eens weggezonken was, dat was toch iets dat wel een beetje raar was, het enige wat hij soms had was dat anderen hem raar aan zaten te kijken, maar hij was er toch wel een beetje aan gewend geraakt. "Wil je erover praten." Hij schrok er een beetje van toen Windflame dit vroeg, wilde ze echt weten wat er aan de hand was? Hij had een klein beetje verwacht dat sommige uit de clan het wel wisten, maar het leek er toch op dat niet iedereen het wist. "Je bedoelt denk ik waarover ik constant aan het denken ben." Zei hij toen maar en waarom zou hij niet haar vertellen wat er was? Hij kon haar als het goed is alles vertellen. "Misschien weet je het wel, mijn ouders zijn tot voor kort een tijdje uit elkaar geweest, dus je moet begrijpen dat ik een beetje bang ben voor zoiets, daar kan ik nou eenmaal niks aan doen, zo ben ik nou eenmaal, maar het zijn toch dingen waar ik over nadenk en dan zeg ik constant tegen mezelf dat ik erover op moet houden, want het is nou eenmaal goed gekomen." Vertelde hij. Het was iets wat nog niet zo lang geleden was, maar hij probeerde het daarom ook te vergeten.

Onderwerp: Re: Yet another day. di 3 mei 2011 - 20:02

Windflame had nog steeds rustig gewacht op zijn antwoord en merkte dat hij een beetje schrok en keek hem rustig aan. "Je bedoelt denk ik waarover ik constant aan het denken ben." Windflame knikte even en wachtte geduldig. Ze zag dat hij even twijfelde maar zei niks. "Misschien weet je het wel, mijn ouders zijn tot voor kort een tijdje uit elkaar geweest, dus je moet begrijpen dat ik een beetje bang ben voor zoiets, daar kan ik nou eenmaal niks aan doen, zo ben ik nou eenmaal, maar het zijn toch dingen waar ik over nadenk en dan zeg ik constant tegen mezelf dat ik erover op moet houden, want het is nou eenmaal goed gekomen." Windflame keek hem rustig aan '' Je ouders zijn toch Mintwhisker en Eagleheart? Dan weet ik er namelijk wel een beetje van.'' Zei ze zacht en keek naar hem. '' en ik begrijp dat je je er zorgen om maakt, j wilt natuurlijk niet dat dat ook bij jezelf gebeurd.'' Ze was even stil. '' En niemand zal je dwingen jezelf te veranderen maar je kan altijd steunen bij mij en ook bij je familie. Ze zullen je niet in de kou laten staan.'' Ze snorde weer even zacht. Nu wist ze wat er aan de hand was en ze begreep het wel, maar maakte zich wel een beetje zorgen. Ook zou zeer nu gewoon rekening mee houden, ze wilde ook geen ruzie met hem of ook maar weg van hem, het idee gaf haar al een steek in haar hart. '' Maar ik zal je niet verlaten, al ben ik boos op je.'' Murmelde ze toen zachtjes tegen hem.

Onderwerp: Re: Yet another day. di 3 mei 2011 - 20:10

Pantherface hoopte dat Windflame het zou begrijpen, want wat als ze het niet zou begrijpen? Hij onderdrukte even een zucht en keek haar aan, in de hoop dat het goed zou zijn. "Je ouders zijn toch Mintwhisker en Eagleheart? Dan weet ik er namelijk wel een beetje van." Hoorde hij haar zacht zeggen. "En ik bgrijp dat je je er zorgen om maakt, je wilt natuurlijk niet dat dat ook bij jezelf gebeurd." Er was even een stilte. "En niemand zal je dwingen jezelf te veranderen maar je kan altijd steunen bij mij en ook bij je familie. Ze zullen je niet in de kou laten staan." Hij hoorde haar even snorren en kon het niet laten om zelf niet mee te doen. Hij vond het echt fijn dat ze het niet erg vond en dat ze hem er zelfs mee wilde helpen, maar hij wist dat er niet veel aan gedaan kon worden. "Maar ik zal je niet verlaten, al ben ik boos op je." Die woorden gaven hem een prettig gevoel. Hij wist nu echt dat hij geen lievere partner kon hebben. "Je weet dat ik dit heel erg op prijs stel." Zei hij en keek haar aan. "Het is op dit moment geen groot probleem, dus laten we er maar niet te veel over praten." Zei hij en keek even voor zich uit, het had wel een beetje opgelucht, maar hij wist dat hij dit altijd wel ergens met zich mee zou dragen, maar waarschijnlijk ergens diep verborgen.

[Dit is waarschijnlijk mijn laatste post voor vandaag.]

Onderwerp: Re: Yet another day.