Eens witte vacht sloop geruisloos door het gras, Songbird liet haar blik vallen op een lijster en stil sloop ze ernaar toe. Haar Witte donzige poten zagen er normaal ongevaarlijk uit maar nu had ze haar vlijmscherpe klauwen uitgeslagen en die zagen er best angstaanjagend uit. Songbird bevond zich nu nog maar op een vossenlengte van de lijster en met een krachtige sprong en een korte uithaal met haar poot had ze de vogel te pakken, met een laatste beet maakte ze het beestje dood . Snel trapte ze er wat aarde over, ze zou het later wel komen ophalen maar ze had nog geen zin om terug naar het kamp te gaan. De dood van Tallstar was nog lang niet verwerkt en het kamp lag er niet zo rustig bij op dit moment. Snel schudde ze de gedachte terug weg , ze wou daar nu niet aan denken . Snel stapte ze door, van al dat jagen had ze honger gekregen en ze stapt nu richting het meer. Even later kwam ze bij hat meer aan , en zacht liet ze haar voorpoten in het water glijden, Songbird hield niet zo van water maar alleen haar voorpoten ging nog. Zachtjes liet ze haar hoofd zekken en likte wat van het koele water op. Nu het elke dag warmer en warmer werd had ze soms echt de nijging om zichzelf in het water te werpen. Maar ze kon water niet echt verdragen.