{SPT - Event} Apprentice talk

De zon begon langzaam onder de horizon te zakken en gapend kwam Slatepaw naar de apprentice den gelopen. Sharing tongues was net voorbij en de katten begonnen toch langzaam naar de dens te druppelen, of tenminste, de meesten dan. Slatepaw liet haar blauwe ogen eventjes over de apprentice den glijden, waar nog niet zoveel katten waren. Was ze één van de eersten? Het leigrijze poesje liet zichzelf in haar nest zakken en krulde haar staart om zich heen, eventjes tevreden spinnend.

TAG: Nog niemand

_{OOC: Dit is een heel erg los gesteld Event wat alle kanten op kan gaan. De katten kunnen gaan praten, verhalen vertellen, ervaringen delen, of misschien wel besluiten om op avontuur te gaan. Als je kat iets zegt wat alle apprentices moeten horen, zet dan eventjes IEDEREEN in je tag en kleur de tekst rood, zodat mensen het ook makkelijk kunnen zien! Gebruik verder de TAG voor kleinere gesprekken. c:
Oh en kittens mogen ook op zich wel komen bivakkeren. (Zou dan leuk zijn als er uiteindelijk een bezorgde queen ze komt halen, hihi)

Graphics:

Blackkit

Dawnpaw

Emberpaw

Lurkingpaw

Mazepaw

Slatepaw

Windpaw

Hazelpaw

Innerkit

Hailpaw

Wanderpaw}

Met rustige passen wandelde de gevlekte apprentice de den binnen. Wel meteen viel zijn blik op Slatepaw en even keek hij haar recht aan. ze spinde. En stiekem zag ze er ook erg schattig uit zo. Toegeven zou hij wel nog durven, maar zeggen niet. Hij wandelde daarom op haar af en keek even naar haar. Hij liet zich naast haar door zijn poten zakken en keek haar met een tevreden blik aan. "Hey Slate," zei hij zachtjes. "Hoe gaat het?"

Tag:: Slatie <3

Blackkit voelde zich een klein beetje ongemakkelijk. Ze stond voor de ingang van de apprentice's den en keek voorzichtig naar binnen. Ze was nog nooit naar binnen geweest, en wist niet zo goed hoe de apprentices zouden reageren als zij ineens binnen zou komen lopen.
Maar ze besloot het erop te wagen. Ze stapte naar binnen. Het was een stuk donkerder dan buiten, maar het was erg knus. Hier en daar lagen wat katten te slapen, sommigen waren aan het spelen, en een kater zei de ander net gedag. De kater herkende ze nog wel. Hij was niet per se aardig geweest. Maar ze haalde haar schouders op en stapte op de twee af.
"Hey," zei ze rustig, maar opgewekt en vriendelijk.

Oops. TAG: Lurking&Slate

Gapend liep de tabby apprentice de den in. Ze was moe, ze had weer veel te veel energie verbruikt vandaag. Maar morgen zou al die energie weer aangevuld zijn. Blijkbaar was er iets op tilt in de den, want overal waren groepjes katten aan het praten. Ze besteedde er geen aandacht aan, en gaapte opnieuw. daarna ging ze in haar nest liggen, al waren haar groene oogjes nog steeds open; Ze merkte wel dat ze, sinds ze haar litteken had, veel minder katten haar gewoon aanspraken, maar ze leken haar ook minder zwak te vinden; al bij al wou ze dat het nooit gebeurd was, en dat dat lelijke litteken recht over haar gezicht er nooit gekomen was.

#Nobody

Het was al laat toen de apprentice het kamp in liep, met een prooi tussen zijn kaken. Hij was nog laat weggestuurd door één van de warriors met de woorden 'zorg dat de elders hun eigen poten niet moeten opeten'. Wel, Hazelpaw is dus wat gaan jagen, zodat ze dat niet moesten doen. Hij had hierdoor wel sharing tongues gemist, wat hij behoorlijk jammer vond. De kater versnelde zijn tempo wat en liep naar de Elders den, waar hij zijn prooi voor hen achterliet. Toen hij zich omdraaide zag hij dat er nog een groepje apprentices waren blijven zitten. Een grijns verscheen op zijn snoetje. Hij had het dus toch niet helemaal gemist. Hij richtte zich, zoals altijd, wat rechter en trippelde regelrecht op Windpaw af.

Tag:Windpaw +open

Zonder twijfelen stapte de kater de nursery uit. De queens wouden hem geen verhaaltjes vertellen. De elders wou hij niet storen evenals de warriors gezien die behoord druk bezig waren met vanalles en nog wat. Dan maar naar de apprentices, misschien zouden die hem iets kunnen vertellen over het trainen waar ze mee bezig waren, wat hij later ook zou gaan moeten doen. Rustig trippelde hij langs de dens tot hij bij de apprentice den kwam. Hij wachtte geen moment, geen reden om te aarzelen. Rare blikken, die kreeg hij ook al als hij gewoon rond liep dus waarom zou hij daar nu over gaan aarzelen. Hij liet zijn cyaan blik rond gaan en keek naar de apprentices die er zatten. Er waren er niet eens zo heel veel dit moment. Zijn ogen bleven hangen bij Slatepaw en Lurkingpaw, hij kon niet ontkennen dat het tussen Lurking en hem gewoon niet lag dus keek hij maar verder. Windpaw, ja, daar kon hij wel mee omgaan. Hij sprong op en trippelde naar haar toe. 'Hey Windpaw, hoe bevalt het apprentice zijn?' vroeg hij nieuwsschierig. Hij keek op toen er een kater bij kwam en grijnsde even naar hem.

Tag|| Windpaw

Jammer genoeg was rust haar niet echt gegund. ze keek moe op toen ene bekende geur haar neusje bereikte. "Dag Hazel", begroette ze hem. Een andere kat, een kleintje nog, een kitten zelfs, kwam ook op haar af. "Hey Windpaw, hoe bevalt het apprentice zijn?" Ze haalde haar schouders op. "Apprentice zijn is wel leuk, je hebt meer vrijheid", zei ze, maar haar woorden klonken niet echt duidelijk van vermoeidheid.
#Hazelpaw, Innerkit

Slatepaw gaapte eventjes diep, haar tong krulde in haar mondje van de slaap. Hierna rekte ze zich eventjes uit en kneedde ze met haar zachte pootjes eventjes het mos. Ze keek op met haar blauwe ogen toen Lurkingpaw naar haar toe kwam. "Oh, hallo," sprak ze met een voorzichtige glimlach. Maar al snel verschoof haar aandacht naar een jongere kitten. Wat schattig! "Hallo daar!" Snorde ze zachtjes. "Kom je een keer kijken naar je toekomstige den?" Ook Windpaw en Hazelpaw kwamen binnen lopen. "Hey," groette ze de twee katten. Ze had ze nog niet echt gesproken, maar ze zagen er vriendelijk genoeg uit. En ook al snel genoeg kwam er nog een kitten de apprentice den binnen. Wat leuk, al dat bezoek! En natuurlijk, nog steeds schattig! "Hey," groette ze de kitten toch nog maar, ook al liep de kitten al snel naar Windpaw toe. Slatepaw legde haar kop daarna weer rustig op haar voorpoten.

TAG: Iedereen eigenlijk, haha

Graphics komen zsm c:

De meeste had hij al ontmoet toen zij ook nog kittens waren, misschien waren ze hem vergeten. Hij keek op naar Windpaw voor hij zich door zijn achterpootjes liet zakken en zijn staartje om zijn voorpootjes bond. Daarna keek hij even op naar de kater die erbij was komen zitten. De lach op zijn gezicht trok echter niet weg, net als dat hij niet gedaan had toen hij het litteken van Windpaw had gezien. Hij had nog met haar gespeeld, een kras op haar gezicht maakte haar zeker neit enger. Wat hij wel merkte was dat ze er moe was, misschien moest hij haar met rust late, dan kon ze even slapen. Was het zo vermoeiend om apprentice te zijn, het leek hem juist geweldig. Hij keek om zich heen. 'Wie wilt mij vertellen hoe het is om apprentice te zijn?' vroeg hij. Hij wou het echt weten, hij wou weten hoe het daarbuiten was, tuurlijk was hij eens met Berry naar het twoleg gebied gegaan en had hij wel iets gezien maar het was vast niet alles van wat daarbuiten was, zoals dat Tallshadow hem over de grote verbrande boom had verteld, de boom die reikte tot starclan. En de trainingen, hij wou weten hoe het trainen was. 'Hoe zijn de trainingen, en buiten het kamp?' vroeg hij.
Tag|| Iedereen

En glimlach verscheen op Blackkit's snoet toen de grijze apprentice haar begroette. "Uhu!" riep ze. "Het zag er wel gezellig uit, dus.. tsja, waarom niet." Ze keek even achterom, en zag verschillende apprentices binnen komen lopen. Ze kende er geen een, iets wat haar een beetje zorgen maakte. Ze was al drie manen oud, en ze kenden nog steeds maar zo weinig katten!
En toen kwam er een kitten binnen gelopen. Hij zag er nog jong uit, en zou voorlopig nog geen apprentice worden. Maar hij sloeg de spijker op z'n kop door de vragen die hij stelde. Ze lachte breed naar hem.

#Slate, Innerkit

Een beetje voorzichtig en lichtelijk angstig voor de grote groep Apprentices liep hij ertussendoor, om ergens een beetje aan de kant te gaan zitten, en een beetje keek naar wat de andere Apprentices deden. Dawnpaw zag dat er ook een paar kittens tussen zaten, en hij herkende zijn vriend, Innerkit, en ook Blackkit. Zijn ogen scanden de Den, maar hij zag niemand waar hij bij wou gaan zitten. Wat zou hij moeten doen? Naar Windpaw gaan? Nee, dan zag Lurkingpaw daar toch weer wat verkeerd in. Die gedachten maakten hem een beetje slechtgehumeurd. Ook ging hij niet naar de kittens gaan, en hij had zelfs geen zin om bij Slatepaw te gaan zitten. Nee, dan zat hij ook bij Lurking. Hij keek naar zijn pootjes.

TAG; Nobody

"Oh, hallo," Zei ze, maar haar aandacht verschoof al snel naar een kit die de apprentice den binnen kwam. Ow yay... Kleine monsters die hun rust kwamen verstoren. Jippie... Er kwamen nog katten binnen, maar toen de grijze poes weg van hem ging, draaide hij zich om en liep hij naar zijn eigen nest zonder verder iets te doen. Hij sloot even zijn ogen en zuchtte, maar opende zijn ogen snel toen hij een bekende geur rook. Zijn ogen glansden even toen hij een grijze pels zag. Hij keek even naar de kater en snoof zachtjes. Maar goed... Hij kwam overeind, maakte even zijn schouders los en wandelde op zijn broer af. Hij bleef voor hem staan, zijn blauwe ogen kruisten. Hij tilde een poot op en wandelde zo weer verder, waarna hij recht op Wind afliep en haar even over het kopje likte. "Hoe gaat het?" zei hij zachtjes. "Nog last van je wonde?" zei hij lichtjes bezorgd.

Tag:: Wind <3

De jonge kitten werd enthousiast toen Slatepaw haar begroette en Slatepaw smolt eigenlijk lichtjes. Ze keek eventjes om toen Lurkingpaw verdween, maar zei er verder niks over. Die had vast iemand anders gezien die hij wilde begroeten. "Mooizo dat het er gezellig uitziet," snorde de poes rustig, "Nog een paar manen," ze knipoogde eventjes naar de jonge kitten. Ze keek eventjes wat verbaasder op toen de andere kitten een vraag stelde. "Uhm.. nou.." Begon Slatepaw, "De trainingen zijn zwaar, maar wel leuk om te doen. Je leert elke dag iets nieuws," ze keek eventjes om zich heen, zoekend naar bevestiging. Ze werd lichtelijk nerveus van spreken in het openbaar. Ze knikte Dawnpaw toe toen hij binnen kwam. Had ze hem niet vaker gesproken als kitten? "Hey," groette ze de kater.

TAG: Iedereen, Dawnpaw en Blackkit specifiek.

Lurking liep voorbij hem, maar hield halt bij hem. Hen blik kruiste, en Dawn's haren gingen even overeind staan. Daarna liep zijn broer verder, en ontspande. Hij wist niet of ze ooit nog bevriend konden raken. Daar was hij aan aan het denken toen hij de stem van Slate hoorde. "De trainingen zijn zwaar, maar wel leuk om te doen. Je leert elke dag iets nieuws," Ze had hem toegeknikt toen hij binnen kwam. "Hey," Hij glimlacht kort, een klein glimlachje. "Hey, Slatepaw," antwoorde hij. "Je hebt helemaal gelijk over de trainingen," Hij ging voorzichtig bij haar en Blackkit zitten. "Oh, hallo, Blackkit," opnieuw glimlachte hij kort.

TAG; Slatepaw + Blackkit

"Uhm.. nou.." Hij keek even naar Slate die haar stem verhief. "De trainingen zijn zwaar, maar wel leuk om te doen. Je leert elke dag iets nieuws," Hij keek even naar zijn broer die ook iets wou zeggen. "Je hebt helemaal gelijk over de trainingen," Hij haalde zijn schouders op en ging rechtzitten. "Persoonlijk vind ik het niet zo moeilijk, het is allen dat Acefray gewoon van die belachelijke trainingen geeft," zei hij zelf op een neutrale toon waarna hij zuchtte en even naar zijn zusje keek.

Tag:: Windpaw

De witte tabby schuifelde haar den in. Ze wist dat ze moest slapen. Ze verwachtte de den dus donker, slapend. Het was buiten immers ook al diepzwart, vooral nu het bareleaf was geworden, en de zonsondergang eerder leek te komen. Ze voelde zich helemaal niet moe. En dat was blijkbaar ook het probleem met de andere apprentices. In de den vond ze namelijk een stuk of zeven paar oplichtende ogen. Drie paar groene, en vier paar blauwe. Zij kwam bij het gesprek, ergens middenin. "Gelukkig. Ik ben niet de enige die geen zin had om te slapen." zuchtte ze blij. Toen was ze stil. Ze wist niet waar het gesprek over ging, maar dat wist ze snel genoeg. "Persoonlijk vind ik het niet zo moeilijk, het is alleen dat Acefray gewoon van die belachelijke trainingen geeft." Ah, trainingen dus. Lurkingpaw was degene die gesproken had. "Hm, Heartbroken geeft niet zulke moeilijke trainingen ofzo. Ik been het wel bij." Ze glimlachte naar de katten om haar heen, zich realiserende dat Slatepaw en zij de oudsten waren. Er waren zelfs kittens bij. Nou ja, wat maakte het ook eigenlijk uit. Zolang het hier maar gezellig was.

Blackkit luisterde aandachtig. Ze had onwijs veel zin in de trainingen, en ze raakte erg enthousiast door deze verhalen. Ze wilde graag bij deze groep apprentices gaan horen, dus ze wilde absoluut niet laten zien dat ze het stiekem ook best spannend vond. ”Wat voor dingen leer je allemaal?” vroeg ze nieuwsgierig. ”Hee, Dawnpaw!” zei ze vrolijk. Het was hier gezellig - veel gezelliger in de nursery waar kittens nog te incapabel waren om fatsoenlijk te kunnen praten of te lopen. Dit vond ze veel leuker. Veel volwassener. Ze wist dat zij nog steeds een spelende kitten was met veel energie, maar deze manier van benaderen beviel haar.

X Slatepaw, Dawnpaw, en eigenlijk iedereen in het gesprek ^^

De poes had niet echt iets heel interessants gedaan, daarom was het voor de verandering wel eens leuk dat er een actief gesprek gaande was toen ze de den binnenstapte. "Hey iedereen," Mauwde ze, en liep voorzichtig om niet op iemand te stappen, naar haar nest. Het plan was in werking gezet, tot het werkte kon ze vast wel even socializen, dan zou niemand argwaan krijgen.

Slatepaw stopte haar pootjes wat meer onder haar borstkas, lekker warm. Eventjes snorde ze zachtjes terwijl ze nog wat verder wegkroop in haar mosnestje. Haar staart krulde ze om haar lichaam heen en ze legde haar kop op de rand van haar nest. Ze glimlachte nog eventjes naar Dawnpaw en wilde nog wat aan hem vragen, maar keek licht bezorgd op toen Lurkingpaw weer over Acefray begon. Ze vond het zelf niet echt prettig dat de kater zo respectloos over zijn mentor sprak.. Slatepaw was zelf erg gericht op respect hebben voor haar ouderen en haar staartpunt zwiepte dan ook even nerveus heen en weer. Ze keek daarom weer naar Blackkit. "We leren jagen, vechten, het territorium verkennen.." somde het grijze poesje op. Eventjes keek ze licht gespannen op toen Hailpaw verscheen. Ze was de ceremonie niet vergeten. "Hey Hail," groette ze de poes toch wel.

TAG: Iedereen, Dawnpaw, Hailpaw en Blackkit specifiek.

Hailpaw

Wanderpaw

Het was al bijna donker toen ik het kamp weer binnenkwam. Ik had de hele middag gejaagd, maar ik had geen succes gehad. Tja, het was ook moeilijk om met zo weinig training in zo'n barre periode wat te vangen. Een beetje moedeloos slenterde ik naar mijn den. Ik wist niet of ik nog iets kon doen, dus besloot ik maar om te kijken of ik nog wat slaap kon meepikken. Ik had tenslotte meer slaap nodig dan ik at the moment kreeg. Echter veranderden mijn plannen vrijwel direct toen ik zag wat er binnen gaande was. Een paar Apprentice zaten foezelig ze kletsen, en mijn oortjes schoten naar voren. Misschien kon ik meedoen? 'Hey allemaal.' Begroette ik de katten, terwijl ik een plaatje zocht. Sommigen kende ik, maar anderen waren onbekend voor me. Juist leuk, want dan kon ik weer wat andere katten leren kennen. Gezellig.

[ Tag ] Iedereen, niemand specifiek.