{SPT - Event} Apprentice talk

Ze hoorde hoe nog veel katten de den binnenkwamen, ze hoorde zelfs enkele keren haar naam maar ze keek niet op. Windpaw gaapte nog eens en sloot haar ogen. Ze was zo moé! Langzaam zakte ze weg in de slaaptoestand, heerlijk vredig, zodat ze morgen weer wakker kon worden vol nieuwe energie!

~Topic uit (a)

Hazelpaw was dan wel iemand die normaal veel te vertellen had, deze keer was hij juist één van de stilste. Zijn humeur was ook niet alles. Er stond een geïrriteerde uitdrukking op zijn snoetje. De enige waar hij echt altijd mee leek te praten was Windpaw, ook al kraakte hij haar vaak af. Stonepaw kende hij ook, maar die moest hij niet in zijn buurt hebben. Hij kon zelfs best uit zijn buurt blijven, voordat er ongelukken gebeurden. Even keek de apprentice op toen Hailpaw en Emberpaw er nog bij kwamen. Misschien moest hij toch eens wat meer moeite doen om z'n mondje open te trekken. Hij trok zichzelf recht en stapte naar de rest toe. Hij deed geen moeite om zich aan de rand te gaan zitten, maar zette zich bijna in het midden van het gezelschap neer. "Heey allemaal." Een grijns vormde zich rond zijn lippen bij het horen van de toon die hij aannam, de toon die hij tegen iedereen opzette. De meeste waren het al van hem gewoon. Dit was ook eenmaal hoe hij sprak. Hij zou het niet gaan aanpassen zodat de anderen zich beter zouden gaan voelen.

Er begonnen nog katten te praten, maar hij krulde gewoon zijn staart rond zijn zusje en keek toe hoe zij in slaap sukkelde. Hij snorde even zachtjes. Goed, ze had wel haar slaap nodig en als ze wilde slapen ging hij haar niet tegen houden. "Hey iedereen," Hij keek op en stond daarna overeind. Hij kon evengoed ook even praten met de rest van de apprentices nu Wind lag te slapen. Hij liep op Hailpaw af, die nu in haar nest lag, en ging naast haar liggen, toch nog op een afstandje omdat hij wist hoe hard ze gesteld was op persoonlijke ruimte. "Hey Hail," zei hij terwijl hij jaar met zijn gevoelloze blik aankeek. "Hoe gaat het? Het is al zo lang geleden dat ik je nog eens heb gesproken," Hij gaf het eerlijk toe aan haar.

Tag:: Hailpaw

De jonge, witte kattin kwam wat later binnen dan de rest. Ze was moe, afgepeigerd en vooral nog veel stiller dan toen ze kitten was. Ze was bang voor elk klein geluidje en elke onbekende geur. Voorzichtig schuifelde de kattin door de nog wakkere apprentices door en plofte in haar eigen nestje neer. Ze was net als haar moeder klein en smalletjes van bouw, had een sneeuwwitte vacht die fel uitstak bij de donkere pelzen van de meeste apprentices en een paar ijsblauwe ogen die vaak wat schuchter, onzeker en verlegen stonden. Ivypaw liet haar blik door de den heen gaan, maar had absoluut het lef niet om iemand aan te spreken. Nooit gehad ook.

Tag: Iedereen (A)

De poes lag er net, en merkte heus de blik van haar zusje wel op. Ze negeerde hem voor nu, ook al was het plan in werking, het zou nog niet direct invloed hebben op die. Dan was er ook nog het feit dat het plan grote kans van falen had, en dat was niet precies iets wat ze geweldig vond. Haar naam werd plots genoemd, en toen ze opzij keek zag ze Lurkingpaw daar liggen, ze glimlachte toen hij afstand hield. "Hoe gaat het? Het is al zo lang geleden dat ik je nog eens heb gesproken," Ze knikte eens, dat was maar al te waar namelijk. "Gaat wel goed," Mauwde ze met een waterige glimlach, en verstopte toen haar neusje achter haar staart. "Gaat het ook goed met jou? Je ziet er sterk uit," Geen leugen, niet perse een compliment, gewoon een emotieloos statement zoals ze wist dat hij altijd deed.

Tag: Lurkingpaw

Ze knikte even naar hem, waarschijnlijk omdat hij afstand had genomen. "Gaat wel goed," Hij knikte terug naar haar, als teken dat hij het begreep en dat dat... Tja goed was. Toen ze even glimlachte, keek hij enkel emotieloos naar haar en toen ze dan ook haar staart over haar neusje legde reageerde hij niet. Hij herkende die trekjes wel, van vroeger, en hij respecteerde het. Zij had ook nik tegen zijn emotieloos gedrag en zijn smetvrees. Maar goed, over dat laatste wist ook niemand. "Gaat het ook goed met jou? Je ziet er sterk uit," Hij knikte even naar haar. "Ja heel goed," Daarna knikte hij nogmaals. "Bedankt," zei hij zachtjes. Daarna liet hij zijn blik even over de den gaan. Hij stopte bij Slate. "Uhm, Hail?" Hij keek de grijs gestreepte kattin even aan. "Jij was toch de zus van Slate en Rough he?" zei hij, hij had er nooit bevestiging op gehad en hij kon het evengoed even vragen.

Tag:: Hailpaw

De bruine tabby trippelde slaperig de apprentice den binnen. Het was laat, en hij had eigenlijk al lang in de den moeten zijn. Zijn vacht was onverzorgd en hier en daar waren enkele plukken haar door de modder samengeklit. Maze liet zijn helderblauwe ogen over de menigte glijden. De meeste apprentices leken al in gesprek te zijn. Zijn blik bleef bij een onbekende, witte aprentice steken. "Hallo", miauwde de gestreepte kater, waarna hij zijn tong over zijn modderige vacht haalde. "Ik ben Mazepaw", stelde Mazepaw zichzelf voor.

Tag: Ivypaw

Afwachtend keek Slatepaw naar haar zusje, hopend een normale reactie te krijgen. Maar dit gebeurde niet. Sterker nog, Hailpaw negeerde haar straal. Een glans van teleurstelling en pijn gleed eventjes over haar blauwe ogen heen, waarna de leigrijze poes zich opkrulde in haar nest, zich eventjes afsluitend voor de rest. Misschien was het beter dat ze toch ging slapen. Ze kneep haar ogen eventjes dicht. Starclan verdomme...

TAG: Niemand atm.

{SPT - Event} Apprentice talk - Pagina 2 44BcCS3

Mazepaw

Het witte poesje wiebelde wat met haar oortjes toen er iemand naar haar nest toe kwam. Ze hees zichzelf een beetje overeind en knipperde een keer met haar oogjes om deze te laten wennen aan de langzaam steeds donker wordende den. "Hallo," mauwde een modderig, gestreept katertje toen. "Ik ben Mazepaw," stelde deze zich toen voor. De witte kattin toverde een kleine, voorzichtige glimlach om haar lippen. Het was wel duidelijk dat ze erg schuw was, maar dat was ze al van kleins af aan geweest. "Ik ben Ivypaw," mauwde ze toen met een zacht stemmetje en glimlachte nog altijd, kijkend naar zijn wat modderige pels.

TAG: Mazepaw

"Ik ben Ivypaw", miauwde de witte apprentice glimlachend. Ivypaw. Mazepaw knikte, hij deed altijd zijn best om andermans namen te onthouden, maar was er gewoon erg slecht in. "Sorry voor mijn modderige vacht", grinnikte de kater, hij was eerder die dag in een gigantische plas gevallen. "Hoe gaat het?", vroeg de gestreepte apprentice.

Blackkit luisterde aandachtig naar wat Slatepaw te vertellen had. Het verkennen deed ze nu al een beetje - en een aardige apprentice had haar al stiekem eens 's nachts wat plekjes van het kamp laten zien. Maar ze keek eigenlijk voornamelijk uit naar het jagen. Het leek haar zo'n machtig gevoel om de kracht te hebben te doden.
Meerdere apprentices kwamen binnen. Blackkit haalde opgelucht adem toen ze enkele gezichten leek te herkennen. "Hey Emberpaw, Hazelpaw!" Vervolgens kwam Ivypaw binnen, en een jongen apprentice die er inderdaad behoorlijk modderig uit zag. Blackkit grinnikte een beetje.
Blackkit keek achterom, naar Slatepaw, die zich opgekruld had en haar ogen had gesloten. Kon ze nu slapen? In deze gezelligheid?

X Emberpaw, Hazelpaw, Slatepaw.

De poes grinnikte even toen hij bedankt uitsprak alsof het een bom zou doen afgaan. Vanbinnen echter kon ze iedereen hier wel gewoon een klap verkopen. Ho stop. Ze sprak zichzelf in haar gedachten even vermanend toe, als de plannen moesten slagen moest ze plots ineens sociaal en vrolijk zijn. Dat kon ze wel, vast wel. "Jij was toch de zus van Slate en Rough he?" Ze knikte, en zag heus de blik naar Slate wel. Een grijns kon niet onderdrukt worden ~~dus echt wel~~ en ze ging meteen over tot actie. "Slate," Riep ze vrolijk, en glimlachte naar haar zuske, "Wil je niet bij ons zitten?"

Tag: Lurkingpaw, Slatepaw ~~ship ship~~

Ze keek even om zich heen. Het gesprek werd omgetoverd tot kleine groepjes, die eveneens spraken. Slatepaw, Hailpaw en Lurkingpaw. Emberpaw, Blackkit en Hazelpaw. Ivypaw en Mazepaw. Bij wie zou ze gaan staan om even een praatje te maken? Met een glimlachje op haar snuit twijfelde ze eventjes, maar omdat Ivypaw en Mazepaw maar met z'n tweetjes waren besloot ze daarbij te gaan staan. "Hi!" groette ze beide katten. Ivypaw was een witte, pluizige poes. Mazepaws pels kon ze echter niet goed zien, deze was bedolven onder een laag modder. Ze keek even naar zijn vacht en grinnikte. "Je ziet eruit alsof je wel een wasbeurt kunt gebruiken!" Het lachje was niet spottend noch gemeen, ze lachte hem ook niet uit. Het was een hartelijk lachje. "Wat is er gebeurd?" Toen keek ze ook even naar Ivypaw. "Ik ben Wanderpaw." Ze ging zitten en veegde met haar staart over de vochtige aarde onder haar poten.

Het was opvallend druk in de Apprentice den, toen ze terug kwam van een jacht. De Birmees had haar prooi, een simpele muis, op de prooistapel gegooid en stapte de Den in om zich te gaan wassen, alleen om daar te zien dat het ontzettend druk was met apprentices en een enkele kitten. Ze geeuwde eventjes en wandelde naar haar nest toe. Ze had nooit zo veel contact gehad met de andere apprentices en voelde zich nu ook niet echt op haar plek om er iets te gaan zeggen. De meeste van de jonge apprentices waren allemaal siblings van elkaar en dat zorgde ervoor dat ze zich eenzamer dan ooit voelde. Ze slaakte een zucht en krulde zich op, met haar staart voor haar kopje, zodat ze wel mee kon luisteren, maar niet uitnodigend was om zelf te gaan praten.

Tag: Is er iemand die haar mee wilt trekken? xD

"Hi!", Mazepaw keek op, zijn helderblauwe ogen ontmoette die van Wanderpaw. "Je ziet eruit alsof je wel een wasbeurt kunt gebruiken!", grinnikte de kattin. De bruine tabby grijnsde. "Ik weet het", Zonder de modder zag zijn vacht er ook bruin uit, maar eerder grijsbruin, niet zoals de modder waarmee hij nu bedekt was. "Wat is er gebeurd?", Het was niet erg verbazend dat ze het wilde weten, de meeste katten kwamen eenmaal niet zo terug thuis. "Ik ben in een plas gevallen", legde de kater uit, waarna hij zijn tong over zijn door de modder lichtbruin gevefde heen haalde.

tag: Ivypaw, Wanderpaw

{SPT - Event} Apprentice talk - Pagina 2 OrnQpj9

_Nervous

Slatepaw had haarzelf opgekruld in haar nest en haar ogen gesloten. Hopelijk kwam de slaap snel en was alles donker en zwart in haar hoofd. Dan hoefde ze niet meer na te denken. Ze schrok echter op toen ze haar naam hoorde en keek nerveus naar haar zus en Lurking. Eventjes leek de poes te twijfelen, keek nog eventjes naar Dawnpaw, maar daarna liep ze toch maar naar het tweetal toe. "Spreek je nog wel Dawnpaw, Blackkit," sprak ze nog zachtjes. Waarom was ze zo nerveus? Hail was der zusje!

{SPT - Event} Apprentice talk - Pagina 2 BYsXXGz

Stormpaw

De kater zat even bij Blackkit en Slatepaw, maar even later zat hij alleen nog bij Blackkit. Het maakte hem niet zo veel uit, zo had hij de tijd om de andere katten te observeren. Of hij nu wou of niet, zijn blik viel de hele tijd op zijn broer, waarbij hij zovel woede, spijt en teleurstelling voelde. Zijn ogen gleden verder door de Den heen, en het lukte om ze niet telkens bij Lurkingpaw te blijven hangen.
"Spreek je nog wel Dawnpaw, Blackkit," hoorde hij plots, en keek op. "Oké, Slatepaw,"
glimlachte hij, en stond op. "Ik ga even .." mompelde hij richting Blackkit, met een oog op een groepje katten. Hij hoopte dat ze hem begreep, en liep naar de katten toe. Mazepaw, zijn zusje Ivypaw, en Wanderpaw, als hij zich niet vergiste. Een beetje stil ging hij erbij zitten. "Zou ik erbij mogen komen?" vroeg Dawnpaw zacht.

TAG;; Mazepaw, Ivypaw, Wanderpaw
+Woah ik kon niet meer volgen

De witte kattin grijnsde voorzichtig bij het aanzien van Mazepaw's modderige vacht. "Sorry voor mijn modderige vacht," grinnikte de kater toen. "Hoe gaat het?" vroeg hij toen aan haar. "Goed hoor," mauwde ze met haar zachte stem en toverde een wat onzekere glimlach op haar gezicht, erg goed in vrienden maken was ze niet bepaald, al wilde ze het wel heel graag. "Hi!" Ivypaw keek op om te zien wie de andere kat die hen joinde was, en dat bleek vrouwelijke apprentice te zijn. "Hey," zei de sneeuwwitte kattin zacht en glimlachte naar haar. "Je ziet eruit alsof je wel een wasbeurt kunt gebruiken!" merkte deze toen op richting Mazepaw, Ivy glimlachte wat vaagjes en keek naar de kater. "Wat is er gebeurd?" Toen kreeg Ivy de aandacht van de poes. "Ik ben Wanderpaw." De apprentice knikte, ze moest best veel namen onthouden zo, maar dat zou haar wel lukken. Een vierde kat kwam er toen bij, en die kende ze maar al te goed. "Zou ik erbij mogen komen?" vroeg haar broertje Dawnpaw toen zachtjes. Ivypaw glimlachte en leek meteen in een beter humeur, haar siblings gaven haar altijd een beter humeur. "Tuurlijk!" lachte ze vrolijk en trok toen zachtjes aan zijn oor, zodat hij wel dichterbij moest komen.

TAG:: Mazepaw, Wanderpaw, Dawnpaw

Er kwamen nog heel wat andere katten binnen, en Blackkit werd een beetje overweldigd door alle gezichten die ze niet kende. En de enige kat die nu echt direct tegen haar had gepraat, Slatepaw, liep nu weg. Ik spreek je nog wel, zei ze tegen haar, en Blackkit glimlachte naar haar.
Maar Blackkit weigerde aan de kant te blijven staan, en was vastbesloten om meer apprentices te leren kennen. "Hey!" zei ze daarom opgewekt tegen een ander groepje, waar Dawnpaw net naartoe was gelopen. Ze ging naast hem zitten, aangezien hij de enige was die ze 'kende'.

X Dawnpaw, en dat hele groepje ^^

De zwarte pluizige oortjes waren gespitst terwijl hij luisterde naar de apprentces, nog een paar moons en dan zou hij zich bij hun voegen en hetzelfde doen als zij. Ze zagen er moe uit maar dat zou hij er wel voor over hebben, dat wist hij zeker. Als hij zo een vertrouwde warrior zou worden, alles. Hij keek van de een naar de ander toen ze spraken, zelfs bij Lurking lette hij op. Hij hoopte dat hij een goede mentor zou krijgen. Hij hoopte dat die niet zou kijken naar zijn afkomst of hem daardoor slechter zou behandelen of slechter trainen. Maar dat zou wel niet en anders zou hij zichzelf wel trainen. Toen hij weer op begon te letten op wat er gebeurde was hij de weg een beetje kwijt. Kort bleef hij zitten, toekijkend wat hij zou moeten doen maar sprong toen achter de andere kitten aan. Blackkit. Hij ging naast haar zitten en keek naar het groepje, normaal zou hij wel wat gezegd hebben maar hij moest nu erst opvangen waar het over ging. Maar hihj was te afgeleid door vanalles. Hij keek om zich heen, hij kon niet wachten tot hij hier ook terecht kwam.