Hoest...

Onderwerp: Hoest... di 31 mei 2011 - 17:28

Speedstorm werd wakker en opende haar ogen. Ze gaapte en hoestte meteen. Had ze nou wit hoest op gelopen? Tijdens Groenblad? Ze had last van haar keel en haar vacht was dof, ze had geen honger. Ze gaapte noog eens en meteen moest ze weer hoesten. Jumpfoot was al weg, vast al op patrouille of op jacht of zo. Ze stond langzaam op en rekte haar stijve lichaam uit. Ze liep de Den uit en moest even wennen aan het dag licht. Ze was in de ochtend gaan slapen en het was nu na zon hoog. Ze stond even stil en keek rond, en weer moest ze hoesten, ze sloot haar ogen van de pijn in haar keel en liep toen meteen richting de Medicine cat's den. Ze liep langzaam en hoestte veel. Toen ze bij de den kwam stak ze haar kop naar binnen. 'Hallo?' Zei ze, en toen liep ze helemaal naar binnen. 'vannacht heb ik de wacht gehouden met Jumpfoot, alleen..' Ze hoestte. 'Het begon te regenen, en te waaien en daardoor heb ik denk ik de hoest gekregen', murmelde ze, en ze hoestte meteen weer. Haar ogen waren betraand want het deed pijn. Ze wachtte op een reactie.

Onderwerp: Re: Hoest... di 31 mei 2011 - 18:30

Leopardstrike keek om zich heen. Hoe zou het met Risingvoice zijn? Ze had er echt niet goed uitgezien die laatste keer.. Koorts, angstdromen. Dingen waar hij vrij weinig aan kon doen, hoe graag hij ook voor zijn zusje zou willen zorgen. Geïrriteerd legde hij een paar dingen nog wat rechter, hoewel dat nauwelijks kon. Het was een tic van hem, iets wat hij deed om de rommeligheid die vroeger in Littlecreek's Den geheerst had te doen vergeten. Niemand mocht aan hem herinnerd worden en zich gaan bedenken hoe hij nu gestorven was.. Leopardstrike schudde lichtjes zijn kop en bande de gedachte weg, voor de zoveelste keer. Alweer. Het zou altijd op zijn netvlies gebrand blijven staan, tot hij zelf naar Starclan zou gaan en misschien daarna nog.. Als hij überhaupt niet naar Dark Forest ging.. Stop! beval hij zichzelf. Dit sloeg nergens op. Hij moest er niet aan toe geven..
'Hallo?' Snel keek hij om, zijn blik rustig en niet bang alsof hij achtervolgd werd door zijn daden. Speedstorm kwam binnengelopen. Normaal zou hij dat onbeleefd vinden, maar ze zag er echt ziek uit. 'Vannacht heb ik de wacht gehouden met Speedstorm, maar..' Ze maakte haar zin niet af. Leopardstrike wachtte nog even op de rest van haar uitleg maar groette alvast. 'Goedemiddag Speedstorm,' zei hij. Zijn ogen scanden haar al op symptomen, hoewel hij haar uit liet praten. 'Het begon te regenen en te waaien, ik denk dat ik de hoest heb gekregen,' miauwde ze. Leopardstrike knikte. Daar zag het wel naar uit, met al dat gehoest van haar. 'Ga maar even liggen, dan onderzoek ik je even,' miauwde hij terug, hoewel hij veel al gezien had. Ze had een doffe vacht en zag er niet uit alsof ze nu echt vrolijk opgestaan was. 'Mag ik informeren naar je klachten?' vroeg hij rustig en beleefd. Het was belangrijk om te weten of ze misselijk was, koppijn had of een zere keel. Dat hielp hem bij de uiteindelijke diagnose. In zijn kop had hij er al een paar zitten, maar er kon er natuurlijk maar één overblijven.

Onderwerp: Re: Hoest... di 31 mei 2011 - 21:39

Speedstorm was onbeleefd anar binnen gelope, ze dacht ook neit echt na, ze had haar uit leg niet eens goed uit gelegd, ze had erge pijn in haar keel, maar wel goed geslapen, allene pijnlek op gestaan. 'Goedemiddag Speedstorm', Zei leopardstrike. 'Sorry dat ik...' Ze hoestte weer. 'Zo onbeleefd binnen kwam stormen', vervolgde na de drie keer hoestten. 'Ga maar even liggen, dan onderzoek ik je even,' Zei leopardstrike. 'Dank je wel', zei ze terwijl ze rustig ging liggen op een nette mos bed. Ze merkte op dat Leopardstrike's den er heel netjes uit zag. Zelf was dit haar eerste keer naar de medicine cat. Ze had nog nooit wat gekregen af en toe een buik pijntje maar dat was of te veel gegeten of te weinig gegeten. 'Mag ik informeren naar je klachten?' Vroeg Leopardstrike beleefd. 'Natuurlijk,' beantwoorde ze. 'Ik moet na vannacht heel erg veel hoesten, buik pijn, en keel pijn', zei ze schor en ze moest meteen daarna weer hoesten. Ze kneep haar ogen dicht bij het hoesten, want het deed zeer in haar keel, daarna heeg ze een beetje en moest ze weer hoesten. Ze kromp een beetje in één, en daarna keek ze weer op. Je zou je wel af vragen waarom ze überhaupt zou hoesten met zo'n dikke vacht. Het had behoorlijk veel geregend tijdens de wacht, en het had ook behoorlijk hard gewaaid. Natuurlijk zelfs het dier de dikste vacht zou dan ziek worden.

Onderwerp: Re: Hoest... wo 1 jun 2011 - 17:34

Het eerste wat Speedstorm deed was zich verontschuldigen, met veel gehoest. Aardig dat ze dat deed, maar Leopardstrike gaf op dit moment om haar symptomen dan om verontschuldigingen. Die konden later nog komen. Nu had ze hulp nodig. Hij wachtte echter geduldig tot ze op een mosbed lag. Het verschoof een beetje, wat vrij logisch was. Als ze weer beter was zou hij dat direct weer recht leggen, nodig of niet. Daarna vertelde ze haar symptomen. Hoesten - overduidelijk, maar goed - buikpijn, koppijn. Leopardstrike knikte en dacht na terwijl Speedstorm in een hoestbui uitbarstte. Dat moest hij genezen, dus waarom zou hij zich nu door dat af laten leiden? Het was waarschijnlijk de Hoest, zoals ze al gedacht had. De naam zei genoeg. Een soort van verkoudheid, ze vertoonde alle verschijnselen. Dat was wel goed; de meeste verkoudheden gingen na een paar dagen echt heftig te zijn geweest weer over. Toch goed dat ze gekomen was. Als het escaleerde moest hij dat wel weten. Leopardstrike liep naar zijn medicijnen en keek om naar Speedstorm toen hij begon te spreken. 'Het is inderdaad de Hoest. Die is over het algemeen in een paar dagen weer over. Ik raad je complete rust aan voor in ieder geval twee dagen en..' Hij zweeg even omdat hij kruiden in zijn bek had en naar haar toe liep, waar hij ze losliet. 'deze kruiden zullen helpen met het verlichten van keelpijn, buikpijn en hoofdpijn. Ze zullen het hoesten niet onderdrukken, aangezien dat helpt met het loskrijgen van het slijm wat bij de Hoest hoort. Dat is alleen maar goed, dus dat proces zal ik niet remmen.' Leopardstrike wees met zijn poot het eerste kruid aan. 'Deze kun je in één keer nemen en zal de pijn van je hoofd, buik en keel verlichten,' zei hij. Daarna wees hij op de tweede. 'Deze kan je vannacht innemen, het helpt je met slapen ondanks dat je last hebt van hoesten. Tijdens de slaap heel je sneller.' Leopardstrike schoof het eerste kruid naar haar toe. 'Het is aan te raden dat je morgen en overmorgen terug komt voor meer van dit kruid, zodat je niet veel last zal hebben van pijn. Verder zou ik graag iedere dag willen horen hoe het met je gaat. Voor de rest kun je in de Warrior's Den blijven, aangezien je al over het besmettelijke stadium heen bent. Als het erger wordt of als er iets verandert, vertel het alsjeblieft. Je kunt me hier vinden.' Leopardstrike eindigde met een knik. Ze mocht hier ook wel blijven als ze wilde, om even te rusten, maar dat moest ze helemaal zelf weten. Hij raadde het haar af om iets te gaan doen, maar het was aan haar wat ze met zijn raad deed. Met rust genas je in ieder geval sneller. Hij bleef rustig bij haar zitten en wachtte op haar keuze en antwoord.

Onderwerp: Re: Hoest... zo 12 jun 2011 - 15:31

'Het is inderdaad de Hoest. Die is over het algemeen in een paar dagen weer over. Ik raad je complete rust aan voor in ieder geval twee dagen en..' speedstorm luisterde goed naar de Medicine cat. 'deze kruiden zullen helpen met het verlichten van keelpijn, buikpijn en hoofdpijn. Ze zullen het hoesten niet onderdrukken, aangezien dat helpt met het loskrijgen van het slijm wat bij de Hoest hoort. Dat is alleen maar goed, dus dat proces zal ik niet remmen.' speedstorm knikte, 'is goed.' toen ging Leopardstrike veder terwijl hij met zijn poot naar het eerste kruid wees. 'Deze kun je in één keer nemen en zal de pijn van je hoofd, buik en keel verlichten,' vertelde hij. speedstorm knikte. Toen wees de kater naar het tweede. 'Deze kan je vannacht innemen, het helpt je met slapen ondanks dat je last hebt van hoesten. Tijdens de slaap heel je sneller.' dat wist speedstorm. Ze was ook van plan om meer te rusten dan te jagen. Verder zou ik graag iedere dag willen horen hoe het met je gaat. Voor de rest kun je in de Warrior's Den blijven, aangezien je al over het besmettelijke stadium heen bent. Als het erger wordt of als er iets verandert, vertel het alsjeblieft. Je kunt me hier vinden.' Leopardstrike eindigde met een knik. 'Oke, dan zou ik doen', Zei ze beleefd. Speedstorm stond op en verliet de den. In de warriors den ging ze slapen. Daarna even jagen en ving ze misschien één muis.
De volgende dag stond speedstorm op en ging ze weer naar de Medicine den, haar hoesten was al vermindert af en toe een kuchje. 'Hallo', zei ze terwijl ze wachtte op toestemming om naar binnen te komen.
toen ze toestemming gekregen had liep ze naar binnen.

Onderwerp: Re: Hoest...