Ugh, what are you? Pathetic? [&Ivypaw]

Met korte pasjes trippelde een jonge calico poes het kamp uit. Ze wist dat ze zonder gezelschap het kamp eigenlijk niet uit mocht maar het boeide haar niet veel. Ze was toch wel goed genoeg om ieder ander te trotseren die op haar pad kwam. En bovendien, regels golden voor haar niet. Regels waren er om te breken of te buigen naar je eigen hand, dat was alles wat zij geleerd had. Ze had geen vrienden, maar die had ze ook echt niet nodig, ze stond er altijd al alleen voor. Bovendien gaven vrienden je alleen maar meer problemen en gezeur. Ze moest er niet aan denken om het gezeur van anderen aan te moeten horen, alsof ze niks beters te doen had met haar leven. Haar passen versnelde niet en ze keek alert om zich heen, klaar om toe te slaan wanneer dat nodig was. ''Pff Waardeloze misbaksels,'' Siste ze zodra ze een mentor en diens apprentice zagen trainen. Iedereen zou zo onderhand wel moeten weten dat zij al veel beter was dan elk ander. Op een open plek bleef ze zitten en zwiepte met haar staart. ''Echt is er nu echt niks te doen is dit gat hier?'' Mopperde ze, voornamelijk uit verveling. het liefst was ze nu gaan rondzoeken naar iemand om mee te knokken.

Eerste post voor Ivypaw

De dagen werden kouder, korter en donkerder. Het jonge wezentje had geen idee wat haar overkwam, wat logisch was omdat ze deze seizoenen ook pas voor de eerste keer meemaakte. Met kleine stapjes liep ze door het bos heen, rondkijkend naar de hoge dennenbomen en luisterend naar de vogeltjes die er nu nog wel waren, maar over een paar weken ook vertrokken zouden zijn naar warmere plekken. Iets verderop zag ze een calico apprentice staan, eentje die er niet al te aardig uitzag. De witte apprentice besloot het te negeren en liep haar rustig voorbij, ogen strak op de grond gericht.

-Flutjes sorry x'3

Haar groene ogen gleden heen en weer voor ze toch even kort vielen op de witte pels van een van haar dengenoten. Als ze geen gevecht kon vinden zou ze er wellicht een kunnen uitlokken. Als ze het goed deed zou de ander ook nog de schuld krijgen. Zodra de poes haar voorbij liep zonder haar aan te kijken gromde ze, luid genoeg voor Ivypaw om het te horen. ''Wat is er mis met jou? Te bang om iemand aan te kijken?'' Haar stem was koud en ze rekte haar achterpoten kort uit voor ze op de poes afliep. ''Of schaam jij je nu al voor jezelf?'' Ging ze verder en blokkeerde de weg voor Ivypaw. Ze keek de poes aan, haar ogen glansend vol arrogantie. Wat voor reactie ze ook kreeg van de poes, het zou haar niet onder de indruk brengen. Ze had zelf al verschillende mentoren gehad maar de meeste kon ze niet eens uitstaan om mee om te gaan. De ergste voor haar was Stunspore geweest, en wat was ze blij dat die kater er niet meer was.

Helaas voor haar, ze kwam niet weg zonder aangesproken te worden. ''Wat is er mis met jou? Te bang om iemand aan te kijken?'' Ze herkende de stem van Demonpaw, een van haar dengenoten waar ze best bang voor was. ''Of schaam jij je nu al voor jezelf?'' Eerst liep Ivypaw stug door, maar toen de ander haar de weg versperde moest ze wel stil blijven staan. De kleine witte kattin keek omhoog, oortjes wat naar achteren. "M-mag ik er alsjeblieft gewoon langs?" mauwde ze toen.

Ze merkte dat het poesje verder wilde lopen maar dat ging dus echt niet gebeuren. Ze had nu eindelijk wat kunnen vinden om te doen en het wilde weg lopen van haar. Maar het versperren van de weg hielp en bijna triomfantelijk ontmoette de calico poes de blik van het witte poesje. Haar vraag deed haar lachen voor ze haar strak aankeek. ''Ehhmm nee.'' Antwoordde ze heel simpel maar grijnsde. ''Tenzij je denk dat je langs me kunt komen, wat ik ten zeerste betwijfel.'' Ging ze verder met haar kop hoog geheven maar haar klauwen uitgeslagen. ''Ik wil op zijn minst nog een antwoord op mijn vragen.'' Snauwde ze geïrriteerd.

Onderwerp: Re: Ugh, what are you? Pathetic? [&Ivypaw]