Harry, You're a wizard.

Onderwerp: Harry, You're a wizard. wo 19 nov 2014 - 20:59

[ D R A C O ]

Voor de vierde keer vandaag draafde ze met zwevende pasjes langs de grenzen van haar territorium. Haar prachtige vacht zag er uit als witte sneeuw en duisternis in elkaar gelopen, en haar blauwe ogen als een heldere blauwe lucht, of een van die lampen van de aanbidders. Ze maakte een klein maar sierlijk sprongetje over een tak, waardoor haar vacht opwaaide en ze er mooier uitzag dan eerst, wat bijna niet kon want ze was al perfect. "Cosa stai facendo qui ?" Vroeg ze, toen een witte kater haar territorium binnenstapte. Het was normaal gevraagd, en niet vijandig maar een klein beetje vriendelijk. "Mi scusi. Excuseer mij, wat doe jij hier?" Nog altijd lag dat Italiaanse accent vreselijk in de weg, en keek ze de kleinere witte witte kater aan met haar mooie blauwe ogen.

Verbaasd staarde hij naar de poes. Zijn mond hing een paar centimeter open als reactie op haar woorden. Het klonk vriendelijk en hij ontspande iets. Ze leek geen intenties te hebben om hem aan te vallen. Gelukkig vertaalde de poes had en kon hij tenminste antwoorden. 'Waarom praat je in scourgenaam zo raar?' Dat was niet wat hij wilde zeggen. Snel sprak hij opnieuw en dit keer wel de juiste woorden. 'Sorry, ik was gewoon verbaasd, maar goed, ik denk dat ik verveling de schuld moet geven.' Met een klein glimlachje bekeek hij de poes. Hij moest toegeven dat ze erg mooi was, maar daar bleef het ook bij. Ze leek het zelf ook te weten, iets wat hem meteen afstootte. Sunset wist het ook maar zij had er niet mee lopen pronken en Dot had het niet geweten, hij was degene geweest die haar er van had overtuigd. Zijn glimlach verdween bij de gedachte aan Dot en hij keek weer serieus naar de poes. Luisterend naar haar antwoord.

"Omdat ik niet van hier ben, moi Italiano," Hoe erg ze haar best ook deed, haar accent lag nog zwaar op haar zachte maar wat brutalere stem. "Verveling is vreselijk, you're right." Mompelde ze, terwijl ze een paar likken over haar poot gaf en haar blik op de witte kater gefixeerd hield. "Well, wat was je aan het doen op mon territorio? Geen clanner hoop ik?" Ze had een haat ontwikkeld voor clanners. Door hun vervelende gedrag. Geen van hen waren aardig, terwijl de leden van de Guardians wel aardig waren. Kon ze maar terug naar Venetië, naar haar eigen groep, naar de Guardians!

Sorry voor laat en kort!

Dat ze niet van hier was had hij inmiddels zelf ook uitgevogeld. Dat accent kon je hier gewoon niet krijgen. Zijn grijze ogen bestudeerde de poes terwijl ze doorging. Geen blijk van reactie gevend. Pas toen ze vragen stelde en hij verplicht was om te antwoorden reageerde hij. 'Ik wist niet dat dit jouw gebied was, je bent er zeker nog maar net?' Even keek hij haar aan voor hij doorging. 'Hangt er vanaf wat je 'clanner' noemt.'

Sry, kort

"Ik wist niet dat dit jouw gebied was, je bent er zeker nog maar net?" Ze knikte kort maar vriendelijk, en kuchte daarna eventjes. "Geeft niet," Ze draaide haar hoofd met een ruk naar links toen ze een geluidje hoorde, maar al snel keek ze de witte kater weer aan toen hij verder begon te praten. "Hangt er vanaf wat je 'clanner' noemt." Langzaam bewoog ze haar hoofd op en neer als een soort 'ja', maar keek daar nogal verward bij. "Ik word namelijk een beetje gek van ze. Ze mogen wel mijn territorium op, maar maken er meteen een probleem van als ik één stap over de grens zet. Mama mia." Ze giechelde even zachtjes, maar rechtte daarna weer haar schouders en rug. Ze was sterk, ze was een leider geweest. Geen enkele kat kon haar wat aan doen hier, niemand kende de technieken uit Venetië.

Sorry, alweer zo laat!

Met een neutrale blik luisterde hij naar de poes. Zo zat het ook ongeveer met de verhouding tussen de Elite en de ander clans. Al had zijn clan er ook geen problemen mee om terug te vechten. Al leken ook niet alle clankatten vijandig. Stonepaw bijvoorbeeld, misschien was die juist te vijandig. Alleen niet tegen de Elite maar tegenover zijn eigen clan. Het zou Draco allang niet meer verbazen als hij overliep naar de slechte kant. 'Ik moet je gelijk geven, al ervaar ik het anders door dat ik uit de Elite kom. Maar we hebben een soort gelijke haat tegenover clanners.' Tenminste de meeste van ons dacht hij er bitter achteraan. Al kon hij de anderen niet echt de schuld geven. Tenslotte had hij zelf ook vriendschap gesloten, maar hij had ook gevochten. Het was zo verwarrend. Hij richtte zijn blik weer op de mooie poes -al was ze niks vergeleken met Sunset en Dot-. Zijn nieuwsgierige blik toonde dat hij meer over haar wou weten, maar de vraag verliet zijn mond niet. In plaats daarvan wachtte hij gewoon af.

Onderwerp: Re: Harry, You're a wizard.