[TT 1] Let's see what you got

{TT 1 = Training topic 1}

De brede kater duwde zijn gespierde lichaam door de uitgang van het kamp heen, om vervolgens een eindje verderop terug te gaan zitten. Hij was gisteren tot mentor benoemd (opnieuw) en had dus besloten om zo snel mogelijk aan de slag te gaan. Echter had hij deze keer twee apprentice's te trainen, iets wat hij nog nooit eerder had moeten doen. Maar afgezien het feit dat hij redelijk veel ervaring had wat het mentorschap betreft, was hij er helemaal van overtuigd dat dit vlotjes ging aflopen. En zo niet? Dan hadden zijn apprentice's een probleem, een groot probleem. Wolftail was niet iemand waar je mee kon sollen, laat staan iemand die het apprecieerde dat zijn leerlingen al op de eerste dag te laat kwamen. Want dit bleek nu wel het geval te zijn als hij zo keek naar de ingang van het kamp zonder er beweging te zien.

{Emberpaw & Mockingpaw}

De forse kater opende in een ruk zijn ogen toen een stem hem leek toe te spreken. Tuurend in de duisternis terwijl je geen steek voor ogen zag, keek hui lui om zich heen en legde toen zijn kop op zijn poten. Zijn ogen terug gesloten, en begon te slapen. Het was vast één of andere nachtmerrie. De kater draaide zich een kwartslag waarbij hij zijn poten naast zijn lichaam legde en weer verder sliep.

Ondertussen was de zon al opgekomen en kietelden een paar zonnestralen over zijn neus. De kater sloeg zijn poot over zijn snuit en gromde. Stomme zon. Echter was het slapen niet van lange duur want nadat hij zich beschermd had tegen de zonnestralen schoot hij onmiddellijk overeind. Zijn vacht vluchtig in model schuddend. De kater zijn slaperige blik priemde hij op zijn mentor. Wolf-nog iets. De kater gaapte waarna hij op zijn mentor afstapte. "Mocking present." Zei hij daarna wat slaperig. Door de forse bouw van de kater hoefde hij geen enkele moeite te doen om omhoog te kijken om de ander te kunnen aanspreken. Zijn grootte was altijd al een troef van hem geweest.

Zodra de gespierde bruine kater het gestalte van Mockingpaw zag verschijnen kon hij het niet laten om even zijn blik te vernauwen. 'Mocking present.' Miauwde hij nadien slaperig. Wolftail sloeg even met zijn dikke staart tegen de grond en priemde zijn felle blauwe blik in diens ogen. "Niet uitgeslapen?" Klonk hij eerst, waarna hij zijn schouders ophaalde om vervolgens aan te tonen dat hij opnieuw iets ging zeggen. "Probeer de volgende keer op tijd te komen." Miauwde hij vervolgens, waarna hij opstond en zich even uitschudde. "Emberpaw zal ons maar moeten zoeken, als hij nog komt tenminste." Sprak hij ten slotte, om zich nadien om te draaien en aan te geven met zijn staart dat de apprentice moest volgen.

Met nog steeds slaperige ogen luisterde hij aandachtig naar de niets betekenende woorden van de kater voor hem. Mocking onderdrukte de neiging om te geeuwen, wat nog redelijk vlot ging, hoewel het aandachtig luisteren daarentegen niet aan hem besteedt was. '...op tijd te komen.' Hoorde hij de grote tabby kater nog net zeggen. Mocking knikte hoewel het nog steeds niet tot hem doorgedrongen was dat de tweede apprentice vlak naast hem stond. De kater draaide zich half om waarbij hij de jongere kater vluchtig inspecteerde. Hij verwachtte niet dat het moeilijk zou gaan worden tegen een jonge apprentice als hem. "Klaar?" Concludeerde hij op de kater zijn inspectie. Maar deels was het ook uit nieuwsgierigheid, hoe klaar de kater zou zijn voor zijn eerste training. Hij zei het niet, maar verwachte er niet veel van. Tot slot had hij er al een paar moons opzitten en over nog geen twee moons zou hij warrior worden.

Net toen de bruine kater zich had omgedraaid trok hij weer één oortje naar achteren vanwege het naderende geluid van pootstappen. Algauw volgde zijn blauwe blik ook en ontmoette hij die van zijn tweede apprentice, Emberpaw. "Dat werd tijd." Sprak hij slechts, waarna hij zich opnieuw omdraaide en met zijn dikke staart aangaf dat de twee moesten volgen. Hij zou geen één van beide voorrang geven vanwege hun verschillen. Hij wist dat het vaker voorkwam, dat als twee apprentice dezelfde mentor hadden, de twee elkaar als concurrentie beschouwden. Maar Wolftail was niet van plan om de een voor te trekken omdat die net iets beter in iets was dan de ander. Uiteindelijk zou dat gewoonweg oneerlijk zijn aangezien er een redelijk grote age-gap was tussen Mockingpaw en Emberpaw. Het leek hem alleen logisch dat de oudere apprentice het op bepaalde vlakken beter deed. Maar niet iedereen was goed in alles. Dit betekende dus dat Mockingpaw bijvoorbeeld beter was op het gebied van vechten, maar Emberpaw dan weer een verscholen jaag talent had. Sommigen hadden beiden. Zijn taak was gewoon om deze vaardigheden tot uiting te brengen en hen erop te trainen, niets meer of minder.