What's that?!

Het was al weer een hele tijd geleden dat ze het kamp uit was geglipt. Ze was nog nooit zo ver deze richting uit gegaan en had dan ook geen flauw idee waar ze zou uitkomen. Plotseling hoorde ze een bijzonder ruisend geluid, het klonk als water maar veel sterker dan ze gewend was. Nieuwsgierig trippelde de zwart witte kitten richting het geluid. Het duurde nog verrassend lang voor ze het water uiteindelijk had bereikt. Een grote rivier stroomde voor haar neus, het geluid vele malen harder dan normaal. Nieuwsgierig stak Dawnkit haar pootje in het water, ze voelde de sterke stroming. "Cool," zei ze zacht. Een klein stukje van de kant zag ze een aantal stenen in het water liggen die een pad naar de overkant vormde. Ze was wel nieuwsgierig wat er daar te vinden was. Met een klein aanloopje sprong ze op de eerste steen, dit ging nog goed. Weer maakte ze een aanloopje, ze zette zich af met haar achterpoten. Bij deze sprong kwamen haar achterpoten in het water terecht. Dawnkit klom helemaal op de steen, even keek ze in het rond. Niemand had het gezien, gelukkig maar. De derde sprong ging echter minder goed, haar voorpoot raakte de steen nog net. Meteen werd ze door de stroming van de rivier meegevoerd. Omdat ze niet kon zwemmen ging ze keer op keer kopje onder. Plotseling voelde de zwart witte kattin een paar tanden in haar nek. Ze werd door een kat uit het water getild en op de grond gezet. Wat onhandig hoestte ze een beetje water op.

{Eerste post voor Highfive}

Dawnkit proestte nog wat water op voor ze naar de kater keek die haar uit het water had gevist. Het was een bruine tabby met wit, een kater. Ze had hem nog nooit gezien, ook rook hij apart. Heel anders dan alle andere katten uit de clan. "Oh mijn god gaat het wel? Hoe kwam je in het water terecht? Wat doe je in je eentje uit het Thunderclan kamp?!" Vroeg de kater met een rustgevende stem aan haar. Voor ze antwoord gaf schudde de zwart witte kitten wat van het water uit haar vacht. "Eh... gewoon rondlopen," antwoordde ze niet helemaal zeker. Ze had er geen zin in om wéér straf te krijgen. Dat had ze inmiddels al zo vaak gehad, dat het nu niet eens meer spannend was. "Je gaat me toch geen straf geven hea?" Vroeg ze lichtelijk bezorgd om haar eigen situatie aan de onbekende kater.