Daddy

Voor een keer genot de kleine kitten van de warmte die haar moeder haar gaf, en van het witte pluis waaruit haar wereld bestond. Ze bleef zich opgesloten voelen, wetend dat ze er niet uit kon raken, maar ze raakte eraan gewend. Het voelde als thuis, ook al haatte ze het feit dat het pluis alles was wat ze kon zien. Ze verschoof wat, en duwde de zachte staart wat weg. Vanaf hier kon ze de ingang zien, en haar felblauwe oogjes keken nieuwsgierig naar buiten. Het was ongeveer midden op de dag, en het licht scheen fel naar binnen. Binnen was het zoals altijd donker, maar haar oogjes waren het gewend. Een silhouette van een kat ging voor de ingang staan en liet een lange schaduw binnenvallen. De kat kwam haar heel bekend voor, en liep doolgericht op hen af. Haar twee blauwe oogjes die naar buiten kwamen piepen waren het enige wat je van haar zag, omdat ze zo ingeduffeld was in het witte pluis en omdat dat ook haar natuurlijk vachtkleur was. De geur die de nieuwkomer met zich meebracht was bekend, en een glimlach plooide zich om haar lippen, ook al wist ze niet wie deze kat was.

~Eerste post Highfive -ik ga ervanuit dat dit de eerste keer is dat ze elkaar zien, miss omdat ze de vorige keren niet wakker was ofzo x3-

De kater groette eerst haar moeder, waarvan ze wist dat haar naam Snowcrystal was, voor hij zich naar haar keek. Lilykit schoof het pluis om haar heen een beetje weg, zodat ze duidelijker zichtbaar was. Haar -nu nog- blauwe oogjes keken onschuldig naar hem op. "Hey kleintje", zei hij, zacht en warm. Ze glimlachte en spinde eventjes. "Hallo, meneer", antwoordde ze beleefd, niet wetend dat dit haar vader was.

~Kort

"Zeg jij maar papa", antwoordde de kater. De kitten was nog jong, maar oud genoeg om de woorden te begrijpen. Haar oogjes werden groot en haar mondje viel wat open. "Papa?", piepte ze vragend, als bevestiging. Daarna stond ze voorzichtig op, proberend om haar evenwicht te bewaren, waarna ze naar hem toe probeerde te lopen. Het lukte niet helemaal, maar uiteindelijk zat ze tussen de poten van de kater. Zijn vacht was grotendeels wit, maar hier en daar was een bruin plekje. Ze was naar eentje met haar snuit en keek toen op naar hem. "Waarom.. Jij.. Bruin?", vroeg ze.

~Hoe oud hoort ze eigenlijk te zijn? (a)

"Omdat ik zo geboren ben! Net zoals jij wit bent. Dat heb je van je moeder.", antwoordde haar vader. Lilykit keek vrolijk naar hem op. "Cool!", antwoordde ze enthousiast, waarna ze haar blik weer op haar slapende moeder richtte. "Lijk ik op mama?", vroeg ze, hopend dat het antwoord ja was. ze wou lijken op haar grote, sterke moeder, die haar zou beschermen en die hun elke dag weer warmte en liefde gaf. Ze wou net zo zijn!

~Okay.. Misschien 2 of 3 moons dan?

"Je lijkt erg veel op mama juist. Wit, blauwe oogjes... Je bent prachtig, net zoals haar.", antwoordde haar vader. Lilykit snorde als antwoord en nestelde zich wat in zijn wit-bruine, pluizige vacht. "Hou je van mama?", vroeg ze onschuldig met haar hoge stemmetje. Haar oogjes keken groot op naar hem. Hoe hij over haar sprak leek het van wel, en ze hoopte het. Ze hoopte dat ze later ook iemand zou vinden, dat ze gelukkig zou kunnen zijn.

"Heel veel", antwoordde de kater. Lilykit glimlachte als antwoord en duwde har witte neusje in zijn vacht. "Zoveel dat ik met haar had besloten jou op deze wereld te brengen." Dat liet haar nadenken. Over hoe ze hier eigenlijk kwam. "En ik hou ook heel veel van jou" Lilykit keek onschuldig op naar haar vader. "Waar komen kittens vandaan?", vroeg ze zachtjes en onschuldig.

~Ze lijkt vastberaden om 'm ongemakkelijk te laten voelen xD En sorry van de late reactie~