I am the one I choose to be

“Vind je?” Miauwde de oude poes, “Hij krabt mij in mijn gezicht en gaat er dan als een haas vandoor en dat vind jij sterk?” Met een knikje antwoordde de bruine poes van ja. Sterker dan die kittypet, dat was zeker. “Dat is best interessant, want dat betekend dat jij het zelf ook niet helemaal begrepen hebt.” Een kille, sarcastische lach klonk door de mensenplaats en Zira rolde met haar ogen. "Volgens mij snap ik het wel maar jij niet. En Draco," vervolgde ze, zich richtend op de Young One, "Denk maar niet dat je sterker bent dan mij. Ik ben niet voor niets uit de Thunderclan geschopt, kind." Toen de poes antwoordde dat Draco dacht dat hij de partner was van Sunset, schoot haar kop verbaasd omhoog. 'En wie zegt dat jouw neus zo goed werkt. Bovendien heb je geen bewijs.' Wat? "Volgens mij volg jij iets niet, kleintje. Sunset had toch zo'n ander, of gaat ze vreemd? Zal me niks verbazen, dat stomme mormel." Het laatste mompelde ze, de anderen hoefden niet te weten dat de twee poezen in gevecht waren geweest.

Ze nam niet eens meer de moeite om op de opmerkingen van de bloodclan katten te reageren, waarom zou ze ook? Ze waren er duidelijk op uit om haar te kleineren en zij was niet van plan om dat spelletje mee te spelen. Ze had gezegd wat ze wilde zeggen en daarmee was het afgedaan. Ze mochten denken wat ze wilden, als ze haar er maar niet langer mee lastig vielen. Wie het sterkst was moesten die twee bloodclan katten maar zelf uitzoeken, daar had zij niets mee te maken. “Jouw vacht zegt genoeg Draco, meer bewijs heb ik niet nodig.” Fijn dat ze nou zijn naam tenminste wist, die had de bloodclan poes daarnet gebruikt. “Sunset zou heel goed een partner kunnen hebben inderdaad, daar had ze het al over.” Zei ze tegen de bloodclan poes, daarna keek ze Draco weer aan. “Maar niet met jou.” Ze probeerde haar gezicht in de plooi te houden toen ze zag dat hij zijn tanden ontbloot had, dat zag er nogal grappig uit, bijna lachwekkend. Daarna keek ze de bloodclan poes weer aan die haar vroegere leerlinge een stom mormel noemde. Ze ging Sunset niet verdedigen, dat kon haar leerlinge prima zelf.

Dus de poes was uit de Thunderclan geschopt. Wauw, ging hij überhaupt nog wel met echte Bloodclanners om? Sunset, Skyclan, Stonepaw, Shadowclan, Zira, Thunderclan, Amare, rogue. Nope, hij moest weer eens optrekken met Elite katten. Maar dat was iets wat hij later wel ging doen. De situatie hier was net wat belangrijker. 'Wat is er mis met mijn vacht?' Met samengeknepen ogen keek hij naar de kittypet. Als er iets mis was met zijn vacht, wat zou ze dan wel niet van Royal denken? Die kater had genoeg vacht voor tien katten. Bovendien was die ook aardig wit. Zijn blik schoot naar Zira toen ze Sunset een stom mormel noemde. 'Dat zeg jij.' Zijn crush op de zwarte poes was allang over maar hij betwijfelde of de neiging om haar te beschermen ooit overging. Bovendien was dit gesprek sowieso al te raar. Eerst had hij de kittypet beledigd, toen zijn levensverhaal verteld en nu was hij haar weer aan het beledigen. Wat ging er gebeuren als ze dit gesprek gingen vervolgen. Er was maar een manier om dat uit te vinden, zitten en luisteren.

“Jouw vacht zegt genoeg Draco, meer bewijs heb ik niet nodig.” De bloedrode ogen van Zira versmalden en ze keek de kittypet aan. Wat had zijn vacht er nou weer mee te maken? 'Wat is er mis met mijn vacht?' Vroeg ook Draco, en de bruine poes grinnikte zachtjes toen ze zag dat hij precies zo keek als haar. “Sunset zou heel goed een partner kunnen hebben inderdaad, daar had ze het al over.” Miauwde de kattin hierna tegen haar en Zira's hoekige kop kantelde een beetje vragend. Hoe wist dit mormel zo veel? “Maar niet met jou.” Zei ze tegen Draco. 'Dat zeg jij.' Miauwde hij wat boos en Zira's kop kantelde zowaar nog meer. Was Draco verliefd op Sunset? Maar nee, daar leek het niet op. Waarom was hij dan zo overprotective? De bruine poes begon haar geduld te verliezen, en ze siste naar de kittypet. "Verdwijn naar je huis, nu." Miauwde ze en de kracht in haar stem was niet te missen.

Ooh allemachtig… Haar houding veranderde niet, maar van binnen kookte ze. Begrepen ze het nou beide niet? Ze waren wel heel dom als ze niet begrepen wat ze bedoelde. Sunset haar geur had in zijn vacht gehangen als ze een koppel waren geweest, veel sterker dan dat het nou deed. Ze kon ruiken dat ze vrienden waren, maar meer ook niet. Blijkbaar was zij de enige die logisch nadacht, dus nam ze niet de moeite om antwoord te geven, dat zochten ze maar zelf uit. Ze gebruikte haar stem alleen maar als ze dat nodig vond, anders vond ze het verspilde energie. Ze stond daarom ook op toen de bloodclan poes zei dat ze weg moest gaan. Ze ging met dit gesprek toch helemaal niks bereiken, dus ze wilde niets liever dan weg gaan. Ze had geen zin om dit op een gevecht uit te laten draaien. Ze was dan niet bang, maar wel realistisch. Ze had te maken met twee jonge katten, daar zou ze niet tegen op kunnen. “Wat jij wil elitekat.” Zei ze toen rustig. “Nog een prettige dag verder.” Voor een kort moment verscheen er opeens een geamuseerd grijnsje om haar lippen, maar toen draaide ze zich om en liep ze kalmpjes weg. Haar houding weer kalm en beheers. Misschien zouden ze nog over haar woorden na gaan denken en anders maar niet, het was hun eigen leven. Zij had er geen last van.

[Skinny Love is topic uit]

Onderwerp: Re: I am the one I choose to be