Stanger {&Gravepath}

Zijn witte poten bungelden van de tak omlaag, naar de groene grassige grond onder de boom. In de verte hing de stank van de ijzeren klauwen, de neppe geur van die perfecte stukken boom en van die rare paarden die rechtlopers op hun rug lieten zitten. Maar hier, aan de rand van zijn territorium rook je er amper iets van. Alsof de problemen ver weg waren, ach hij zat voorlopig nog veilig in zijn gebied. Cybers paar kilgroene ogen hielden het territorium aan de overkant van zijn grenslijn scherp in de gaten, zijn grijns was al gevormd op zijn lippen. Hij wachte op Moonwhite, de poes die in het territorium naast de zijne woonde, wie sinds kort een stel haarballen op de wereld had gezet. Een van haar jongen genaamd Yingjang had zich aan zijn zijde gevoegd de vorige keer, en hier was de mammie natuurlijk niet blij mee. Pesten, dollen en opjagen, dat was zijn lievelings bezigheid sinds.. noujah ever. Toen de bladeren van de struik aan de andere kant van de grenslijn leken te bewegen sprong Cyber al grijnzend recht bij het vooruitzicht op een witte pels met enkele haarballen erachter. Maar Cyber zeeg al neer toen hij een rosse pels zag, al bleef zijn grijns zijn ogen veranderden van geamuseerd naar kil en zijn eerder plagende grijns verkleinde wat en toonde eerder verachting. Vanuit de boom liet de zwart-witte Rogue zijn zware stem horen "Wat heeft de Zoon van de Zon hier te vinden, vlammetje?" mrauwde hij gevoeloos, doelend op de verachterlijke rode pels van dat kittypetje, wat had je nou aan een rosse vacht? Het viel enorm hard op en verraad je constant. Als het al niet je prooi wegjoeg en je s'nachts net een lopende ster leek lijken.