Adventure time

De zoete guur van de Nursery stelde Sparrowkit gerust. In de nursery was het warm, zacht en rook het naar melk. Maar toch vond de bruin-witte poes dat het eens tijd werd om te zien wat voor een wereld zich er buiten de nursery bevond. De jonge poes had al vaak nieuwsgierige blikken naar buiten geworpen, maar was nooit echt naar buiten gegaan. Sparrowkit haalde diep adem. Vandaag ging het gebeuren.

-Eerste post voor Lucent c:

Zoveel zorgen aan haar kop, het was echt niet te geloven. Haar kittens, de meeste, waren gezond. Je had Riverkit, een sterke jonge kater, en Timekit, eveneens een sterke poes. En dan waren Sparrowkit en Littlekit iets kleiner, ze waren net zo sterk en gezond. Maar Icekits gezondheid baarde haar zorgen. Ze hing echt op het randje van de dood, al sinds ze geboren was. Ze likte het witte vachtje even. Ondertussen klom haar tweedgeboren poesje het nest uit. Ze hoorde haar een diepe ademscheut nemen, en Luce fronste even. Voorzichtig stond ze ook op. Wat was Sparrowkit aan het doen? "Sparrowkit, wat ben je aan het doen?" fluisterde ze met een zekere stevigheid in haar stem. Ze was veel te jong om naar buiten te mogen!

"Sparrowkit, wat ben je aan het doen?", De bruin-witte kitten draaide zich om en keek recht in de grote, blauwe en bovenal ook bezorgde ogen van mama. Mama heette Lucentstray, net zoals zij Sparrowkit heette. "Ik ga naar buiten", piepte de jonge poes, wetend dat de andere kat het nooit goed zou vinden.

Met een beetje een schuldbewust stemmetje gaf de tabby kit haar antwoord. "Ik ga naar buiten," Lucentstray glimlachte. Ze was dol op het stemgeluid van jonge kittens. Vooral omdat ze wist dat ze van haar waren. Het waren haar kits, zij had ze gemaakt. Maar ze waren nog zo jong... Ze mochten niet naar buiten. Ze wilde net reageren op haar dochter toen haar andere dochtertje, de tweedgeborene, opdook naast hen, die tegen haar zusje in ging. "Ben je van plan om naar buiten te gaan dan? Is het niet beter om naar de zon te kijken van een afstandje?" De grijze she-kit keek van Sparrowkit naar Lucentstray en bij de kittenblauwe blik die in haar ogen priemde zakte de moed van de witte kattin compleet weg. De vader. Ze kon de woorden lezen. Ze moest hen ooit vertellen wie hun vader is, maar niet nu... Snel probeerde ze het onderwerp te veranderen, en voor haar slaagde deze poging. Jonge kits raakten snel afgeleid, toch? "Lieve Sparrow, als jij naar buiten gaat, dan moet je wel vriendelijk zijn tegen iedereen die je ontmoet. En anders kunnen jullie ook binnen spelen hoor," De witte queen knipoogde naar haar grijze dochter. "Jullie kunnen een mosbal maken en hem naar elkaar toe rollen." Een glimlach verscheen op haar snuit.