2533
Actief
| |
|  Onderwerp: Father-daughter moments  do 4 dec 2014 - 1:18 | |
| - Voor dit moment is Blackkit alvast 2 maanden  "Paaaaap, kom nou!" gilde Blacky terwijl ze vooruit rende. Die oude knaap ook, kon hij niet wat sneller lopen? Vandaag was de eerste keer dat Blackkit uit het kamp mocht. Maar, had haar vader gezegd, ik ga mee en we gaan niet te ver. Daar kon ze mee leven. Ze was al veel te blij dat Ravenheart haar nu al buiten het kamp liet komen. Ze was zo benieuwd wat er buiten de grenzen van het kamp lag. Ze keek achterom, en zag Ravenheart een eindje achter zich lopen. Snel rende Blackkit terug en begon met haar hoofd tegen zijn poten aan te duwen. "Schiet op! Ik wil het territorium zien!" |
|
Kiki
1621
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: Father-daughter moments do 4 dec 2014 - 1:31 | |
| Samen met de kleine kitten liep hij het kamp uit. Hij voelde zich trots om zich de vader van deze kitten te noemen. Blackkit was echt een engeltje, maar soms kon daar beter bengeltje gemaakt van worden. Die poes kon je de oren van je hoofd af zeuren. Zo was hij nu ook bezweken en liep met haar mee naar buiten toe. Echter was de kitten veel te enthousiast en was hij weer veel te langzaam. "Schiet op! Ik wil het territorium zien!" Hij trok een wenkbrauw op en gaf haar een klein duwtje. "Je denkt toch niet werkelijk dat ik je het hele territorium laat zien? Je bent ver van apprentice. Je korte pootjes kunnen dat nooit aan." lachte hij hardop terwijl hij met haar mee liep, iets sneller. "Het is al een wonder dat ik je überhaupt meeneem, normaal gebeurd dat niet zomaar." Maar alles was beter dan dat ze zelf een keer naar buiten liepen alleen en een das of vos tegen kwamen. Dat vond Ravenheart net iets te gevaarlijk. Dan maar een uitje met de kleine kitten. "Ruik je al iets anders?" vroeg hij toen maar aan haar. |
|
2533
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: Father-daughter moments do 4 dec 2014 - 1:47 | |
| Tss.., pufte Blackkit toen Ravenheart zei dat haar pootjes dat niet aan zouden kunnen. "Ik kan dat écht wel," mompelde ze, wetend dat hij eigenlijk wel gelijk had. Maar binnen no time was ze alweer afgeleid. Want ja, ze rook zó veel nieuwe dingen! In de nursery rook het vooral naar slaap en plas, en een beetje poep dat nog achter was gebleven. Hierbuiten rook het naar leven! Mos, regen, oke misschien had daar verderop een das gescheten want het stonk er flink, maar alles rook zo veel verser. Blackkit wist niet waar ze moest beginnen met kijken. "Het is zo veel!" riep ze uit, terwijl haar poten haar lichaam nauwelijks bij konden houden. Ze rende heen en weer, stak overal haar kop in en raakte bekneld tussen een paar takken. Ze stoeide ermee en stak haar tanden in de takken, tot ze er uit verlost raakte. "Wanneer word ik apprentice?" vroeg ze, terwijl ze over haar eigen tong struikelde bij het woord 'apprentice'. |
|
| | | Onderwerp: Re: Father-daughter moments | |
| |
|
