Heerlijk spinnend lag Muzzle in zijn mandje, terwijl de onbehaarde hand van zijn up-walker over zijn kop gleed. Zalig was het om door zijn housefolk behandeld te worden! Zijn grijze vacht sintelde gelukzalig. Even later voelde hij een hand over zijn buikje aaien, en genietend draaide de jonge kater zich op zijn rug.
Alsof dat niet allemaal goed was geweest, kwam een ander lid van het Housefolk naar hem toe met een blikje. Snorrend glipte Muzzle vanonder het geaai van zijn baasje weg en wreef met zijn flank nu langs de poten van de andere twoleg. Toen het geluid van gruis in een kommetje klonk, boog hij hem gelukzalig voorover en zonk zijn kop in enkele zachte korrels.
Ondertussen was het laat geworden, las Muzzle aan de donkere hemel. Hij liet zich door zijn poten zakken toen de twoleg aanstalten gaf een tweede streel te geven, ten teken dat hij wou dat zijn housefolk er mee ophielt.
Aan het kiertje van de doorzichtige, verschuifbare wand zag Muzzle zijn kans. De grijze kater snorde zijn twoleg zijn kop erop toen hij merkte dat de spleet te klein was; kom nou hier, fonkelden zijn ondeugende ogen; zijn housefolk begreep het, en even later wurmde Muzzle zich door de kier. Blij en lichtvoetig sprong hij op het hek en liet zich er met een doffe plof af vallen. Met zijn pootjes ritselend in het gras naderde hij een monsterpad, maar op dit uur leken er weinigen op te zijn. De afwezigheid was zo erg, dat de stank zelfs was vervaagd.
Terwijl hij vrolijk doordraafde merkte hij een verdachte piep op en een geluidje van miscule pootjes, gravend in de aarde en rotte bladerdek. Toen Muzzle zijn kop achteruit gooide om te zien wat het was, merkte hij op hoe zijn poten op iets zachts landden en hij vervolgend tegen een hoop vacht botste.
Verdwaasd keek de grijze kater op en zag een kwaadaardige, grote kat voor zich staan... Verschrikt grabbelde Muzzle overeind en begon meteen met het bestuderen van de kat. Hij was groot,sterk, en had reusangtige...Klauwen!! Meteen fonkelde angst in de kater zijn ogen, en hij voelde zijn poten pompen als een gek. 'B-bang-ben-ik-n...niet-van-jou..' miauwde hij bibberend, maar hij voelde zijn hele lijf rillen en zijn staart trillen.