❁ Not about angels // Skinny Love

❁ Het poesje werd gewekt door het geluid van regendruppels die tikten op het raam. Slaperig hief ze haar kopje, en knipperde met haar oogjes. Regen? Nee he... Regen was zo saai! Even zuchtte Birdy, waarna ze haar kopje weer liet zakken. Ze lag nu op het fijnste plekje van het hele huis, op de kamer van het meisje, in het raamkozijn, waar zij allemaal kussens vol veren had neergelegd. Als ze hier lag, kon ze helemaal wegzakken. En ze kon altijd lekker naar buiten kijken. Beneden hoorde ze hoe de voordeur openging, en hoe meerdere meisjes de trap op rende. Het meisje had vast haar vriendinnen meegenomen. Dus stond Birdy weer op, en glipte ze door de deur. In een sprintte rende ze van de trap af, tot ze beneden kwam. Toen ze zag dat hier niemand was, zuchtte ze. Zo saai allemaal! Tenslotte besloot ze om maar naar buiten te gaan. Het regende toch niet zo hard, en hier was het alleen maar saai. Nieuwsgierig klom het rood-witte poesje door heet kleine deurtje, de druppels die op haar kopje vielen negerend. Wat zou ze nu eens doen?

❁ Skinny Love ❁ Moet nog een beetje in haar karakter komen ❁

Met een gekwelde blik in haar ogen keek ze naar het eten die de Twolegs in haar voerbak hadden gelegd. Het was toch niet te geloven wat ze allemaal probeerde om haar aan het eten te krijgen. Blijkbaar waren Twolegs echt zo dom dat ze niet doorhadden dat hun clangenoot liever buiten op haar eigen prooi joeg. Ze hadden een brok vlees in haar voerbak gelegd en dat stonk echt vreselijk. Het meeste vlees wat ze erin legde at ze op, zodat de Twolegs er tenminste een beetje gerust op waren dat ze wel at. Alleen dit was echt niet te geloven. Ze wist niet wat er doorheen gegooid was, maar dat was duidelijk gedaan om te zorgen dat het vlees niet bedierf. Ze haalde haar neus op en liep bij haar voerbak vandaan, dat ging ze dus echt niet opeten. Er waren ook grenzen aan wat ze op ging eten, als ze het een beetje naar binnen kon werken dan deed ze dat, maar hierbij wist ze dat ze meteen over haar nek zou gaan. Ze schudde langzaam haar kop terwijl ze in haar nest ging zitten en zichzelf een wasbeurt gaf. Het regende buiten en Skinny Love was niet zo’n fan van regen, erg was een groot woord dat vond ze het niet, maar wel minder prettig. Toch was ze vaak liever buiten dan in het hol van de Twolegs, behalve als ze lui was dan lag ze graag bij het vuur of op één van de Twolegs. Ze zuchtte even en besloot toch om naar buiten te gaan. Zeker nou de Twolegs zoiets vies in haar voerbak gelegd hadden. Ze zou zelf wel wat gaan vangen. Ze stapte uit haar nest en liep naar haar eigen uitgang uit het hol. Het kattenluik klepperde zacht toen ze erdoorheen glipte. Ze deed haar bek een stukje open en nam de geuren van haar omgeving op. Ze verwachtte eigenlijk niets vreemds. Ze rook de kippen, Twolegs, hun monsters en de regen. Haar aandacht werd echter getrokken naar een onverwachtse nieuwe geur en het kwam bij het territorium naast die van haar vandaan. Verrast trok ze met haar snorharen, het was al een hele tijd geleden dat ze daar een kattengeur had geroken. Ze sprong boven op de schutting zodat ze de andere tuin in kon kijken. De blik in haar gifgele ogen viel op een jonge kitten. Meteen begonnen er alarmbellen bij haar te rinkelen. Ze had het niet zo op kittens, meestal irriteerden ze haar mateloos. Toch probeerde ze niet te veel bevooroordeeld te zijn en ze nam het gevlekte katje kalm op. “Zo zo.” Zei ze toen rustig, om de aandacht van de kitten te trekken. “Dus ik heb een nieuwe buur.” Ze straalde een rust en zelfbeheersing uit, dat was altijd in haar lichaamshouding te vinden. In haar ogen stond niets af te lezen terwijl ze wachtte op wat de kitten zou gaan doen. Of ze bang naar binnen zou rennen of dat ze pit in haar had.

❁ Nog steeds nadenkend stond ze buiten. Ze woonden hier pas een paar donkers, en ze was nog nooit echt buiten geweest, dus ze wist niet echt wat ze kon gaan doen. Misschien moest ze weer naar binnen gaan... Ze maakte al aanstalten om weer te vertrekken, totdat het poesje een paar gifgele ogen opmerkte. Wie was dat? Nieuwsgierig draaide ze zich naar de onbekende kat toe, en onderzoekend keek Birdy haar aan. “Zo zo.” Zei de kat, die nu al wat beter te zien was. Nieuwsgierig nam Birdy haar in zich op. Naast de twee opvallend gele ogen, had ze een beetje een... aparte vacht. Nee, ze had geen vacht! Wat zou er gebeurt zijn? In het asiel waar ze eerst had gezeten zat er een kat, en op een dag waren er allemaal plukken vacht weg! Due kat had verteld dat ze geschoren was ofzo, misschien was dat bij deze kat ook gebeurt? “Dus ik heb een nieuwe buur.” De stem van de kat haalde haar uit haar gedachten, en het rood-witte poesje knikte enthousiast. 'Ja! Ik ben Bridy, en ik woon hier een paar donkers. De tweebenen hebben me meegenomen uit het asiel, en daar was het heel stom want we zaten allemaal in hele kleine saaie kooitjes en er kwamen steeds mensen en die pakten je heel pijnlijk op en dat was stom en over het asiel gesproken, wat is er met uw vacht gebeurt? In het asiel was er een kat en die was geschoren, bent u dat ook? Dat lijkt me ook super stom en super koud! Heeft u daar nou last van? Ik bedoel...' Kapte ze af, terwijl ze doorkreeg dat ze weer aan het ratelen was. 'Sorry...' voegde ze er mompelend aan toe.

❁ Skinny Love ❁ xx ❁

Het was dat de kitten zo beleefd deed, anders had ze haar allang een snauw gegeven. Ze ging op de schutting zitten en legde haar staart om haar middel. Ze zei niets totdat de kitten, die Birdy bleek te heten, klaar was met haar woordenstroom. Haar oren waren steeds iets verder naar achter gegleden en ze staarde de jonge poes doordringend aan. Ze begon pas tegen Birdy te praten vlak voor het moment dat het echt ongemakkelijk voor de kitten zou worden. Om deze reden sprak ze dus liever niet met jonge katten, die onbevredigbare nieuwsgierigheid. “Lieve Birdy.” Zei ze kalm, terwijl ze opnieuw haar blik over de jonge kat liet glijden voordat ze verder ging. “Je moet nog duidelijk veel leren, maar het doet me goed dat beleefdheid jou wel bijgebracht is, dat is erg belangrijk jonge kat dus koester het.” Ze liet haar oren langzaam weer naar voren glijden terwijl ze even met haar snorharen trok. “Ik ben zonder vacht geboren, dat hoort bij mij. Er zijn meer katten zoals ik, die geen vacht nodig zijn. Mijn huid is warmer dan die van jou, dus ik ben geen vacht nodig.” Ze sprong van de schutting af en lande vlak naast Birdy in haar thuis. Toen ging ze weer zitten terwijl ze even om haar heen keek. “Het is best handig zonder vacht. Ik blijf nergens in hangen.” Ze keek Birdy weer aan. “Zeg eens Birdy zijn de Twolegs de baas over jouw of ben jij de baas over hun?” Haar blik boorde zich weer in die van de jonge poes. Ze hield haar blik vast, zodat de kitten haar aan bleef kijken. Ze wilde een eerlijk antwoord van haar en daarom dwong ze haar om haar aan te blijven kijken. Toen liet ze haar blik los en knikte met haar kop naar het bos. “En ben je al eens op onderzoek uit geweest? Het is gevaarlijk voor zo’n jonge poes alleen.” Langzaam gleed haar blik weer naar Birdy.

Onderwerp: Re: ❁ Not about angels // Skinny Love